aflevering 9 dd 31 10 2002
Fiddler van de Tannahill Weavers is nu ook al geïnteresseerd
Het lijkt erop dat ik me steeds meer een 'professioneel' muzikant mag noemen. Vreemd, want ik ben hier eigenlijk om in de journalistiek aan het werk te gaan. Dit is echter op dit moment m'n tweede inkomen; freelance werk voor wat Nederlandse media en het Irish Music Magazine (dat inderdaad nog steeds met folk te maken heeft).
De muziek gaat goed. De Royal Oak heeft me gevraagd de sessie die ik iedere twee weken leidde nu wekelijks te doen. Dit heb ik toegezegd, niet alleen voor het extra inkomen, maar ook omdat het duidelijkheid geeft voor muzikanten: ze hoeven niet meer uit te rekenen of de sessie er nu wel of niet is; ik ben er gewoon iedere vrijdagavond.
Daarnaast lijkt de door mij opgestarte sessie in O'Connells bekender te worden. Omdat Edinburgh erg veel Ierse muziek heeft begint onze sessie nu naam te krijgen als 'de originele Schotse sessie'. Wij streven er namelijk naar om zoveel mogelijk Schotse muziek te spelen. Iedere week zijn er minimaal vijf muzikanten aanwezig en vaak meer dan dat. Vorige week sloot Karine Polwart zich bij ons aan. Karine is de zangeres van Malinky en oud-zangeres van de Battlefield Band. Ik ken haar inmiddels vrij goed omdat ik als journalist meerdere verhalen over Malinky heb geschreven. Nu sluit ze zich dus bij onze sessies aan.
Gisteren hoorde ik dat John Martin, fiddler van de Tannahill Weavers, geïnteresseerd is in onze sessie. Nog een violist erbij; en een goede ook. Het is erg goed om te merken dat Schotse muzikanten van dit niveau toekomst zien in de sessie in O'Connells. Omdat Edinburgh steeds minder echt Schotse sessies heeft lijkt dit te werken. Mogelijk dat we O'Connells straks een echte sessiepub kunnen noemen - net als Sandy Bells en de Royal Oak nu al zijn.
Een andere reden dat ik steeds meer als professioneel muzikant werk is dat ik ben begonnen met les geven. In de Royal Oak hoorde een Ier (echt waar) m'n bodhranspel en besloot dat ik hem les zou moeten geven. Omdat ik mezelf heb leren spelen en slechts de beginselen van een 'docent' heb geleerd (Brendan White - de Ierse bodhranmaker uit Veldhoven) wist ik niet of ik wel kon les geven. De eerste les hebben we er echter op zitten en binnen een half uur zagen we al vooruitgang in z'n bodhranspel. Het werkt dus en volgende week hebben we weer een afspraak. Op deze manier verdien ik geld met spelen en les geven - wie heeft de journalistiek
nog nodig?
Toegegeven; ik wil niet als full-time muzikant aan de gang want dan krijg je teveel werkdruk op iets dat wel leuk moet blijven. Daarom solliciteer ik momenteel bij vele Schotse media en hoop binnen korte tijd als voltijd journalist aan de slag te gaan. Maar de muziek zal altijd een heel belangrijke tweede zijn; iets dat ik nooit zal opgeven en wat ook haast onmogelijk is wanneer je in Edinburgh woont. Hopelijk blijft de sessie in O'Connells ook goed lopen nadat alle festivals zijn afgelopen. We blijven ons best doen en hopen op het beste!