Aflevering 21 d.d. 12 11 2003
Een Schotse bruiloft
Ik heb mijn eerste Schotse bruiloft meegemaakt. En wat een ervaring! Kenny, de gitarist van mijn band, stapte in het huwelijksbootje met Eilidh - zijn vioolspelende vriendin. Ze hebben mekaar bij een folksessie ontmoet en besloten daarom ook traditionele muziek een rol te laten spelen op de bruiloft. Andrew, Fiona en ik werden gevraagd om tijdens de huwelijksceremonie de hymnes te begeleiden. Dat is even wat anders dan de Schotse muziek die we normaal spelen. Andrew liet ons allen nog even in spanning door vijf minuten voor de start van de ceremonie binnen te komen; hij had in de file gestaan... De ceremonie vond plaats in het Huntingtower Hotel bij Perth, centraal Schotland. De hymnes gingen ondanks mijn zenuwen goed en toen ik tijdens het tekenen van de huwelijksacte Queen of Argyll zong kregen we zelfs applaus.
Tijdens de fotosessie nodigde de Rev. Ian ons uit om op zijn hotelkamer een kop thee te drinken. Hij blijkt zelf ook een violist te zijn - geen wonder dat Eilidh en Kenny hem hebben gevraagd om hen te trouwen.
Vlak voor het diner had ik de kans om Kenny even voor de band te 'lenen'. Dankzij de bruiloft was iedereen heel netjes gekleed en dat wilde ik toch wel vastleggen. Het zou een goede cd-hoes kunnen zijn.
Zelf draag ik nooit een jurk, maar op de bruiloft wel. Fiona draagt nooit rokken, maar op de bruiloft wel. Kenny draagt nooit een kilt, maar op de bruiloft wel. En Andrew? Die was in pak, iets dat ook niet vaak voorkomt. De Rev. Ian en mijn vriend Ewan (allebei trouwens ook in kilt) namen de foto's, op de enorme trap in de gang. Nu maar hopen dat ze mooi zijn geworden.
's Avonds vond een ceilidh plaats met de band Teannaich. De leden van die band sluiten vaak bij de sessie op maandagavond aan dus dat waren oude bekenden voor ons. Hun muziek is traditoneel Schots, maar met een moderne 'beat' en gespeeld op elektrische instrumenten. Voor de oudere gasten was het een kleine schok, maar al snel kreeg de band iedereen op de dansvloer. Bij Schotse bruiloften hoef je niets van stijldansen te weten; als je maar kunt ceilidhdansen is alles goed.
De hele avond was het groot feest, en als gevolg weet ik niet meer hoe we die nacht in ons hotel zijn beland. Wat ik me wel herinner dat het een bijzondere dag is geweest: iets dat ik voor geen goud had willen missen.