Aranis - Aranis II, Music for an imaginary film - Eigen beheer www.aranis.be
Aranis is na drie jaar niet meer weg te denken uit de Vlaamse muziektop. Dit jeugdige septet rond de inspirerende componist/arrangeur contrabassist Joris Vanvinckenroye (voorheen Troissoeur) heeft een uniek sound ontwikkeld: klassiek getint, rocky getooid. De dynamiek druipt ervan af. Ook valt het vrolijke karakter op, de drive, de originaliteit, de verrassende wendingen en het gestoei met ritme's. Referenties? Philip Glass, John Cage, Schönberg, Olla Vogala, Troissoeur.
Waar op hun titelloze debuutalbum uit 2005 nog een nummer van een kwartier voorkomt, variëren de elf nummers van dit nieuwe album van 3:57 tot 6:16. De composities worden toegankelijker. Ze krijgen meer en meer kop en staart, zonder het meteen hapklare brokken te noemen. Nee, daarvoor bevat deze intelligent gecomponeerde en gearrangeerde muziek gelukkig voldoende dissonantjes en avantgardistische trekjes.
Des te opmerkelijker is het dat na een paar luisterbeurten, een nummer als ‘Looking Glass' zich ontwikkelt tot een hit. Vanvinckenroye verwerkt er namelijk enkele angeltjes in die zich onherroepelijk vastzetten in je grijze hersenbrei. Die triggers worden hier gevormd door een aansprekend pianoloopje en meer nog door fel zwiepende fiddle-stukjes, die (slim) in het afsluitende nummer Mythra nog eens terugkeren.
De ondertitel van het album (Music for an imaginary film) is treffend gekozen. De muziek is uitermate beeldend. Zo maakt jachtigheid het nummer ‘Kitano' geknipt voor muziek bij zo'n spectuaculaire vanuit een Amerikaanse tv-helikopter live geregistreerde achtervolging. En kan het rustiger Waris beelden ondersteunen van een spelend kind op een wijds verlaten strand. Als gasttrompettist Bart Maris verrassend enkele scherpe lijnen uitzet, zijn dat de krassen waarmee het kind zijn tekening met een stokje in het natte zand kerft...
Alle nummers barsten van de dynamiek. En als je na een klein uur intense muziekbeleving tijdens het prachtig ingetogen intro op gitaar en accordeon van het afsluitende 11de nummer achterover zakt in je stoel wordt je plots toch weer om je oren geslagen met hels demarerende violen en een beukende piano... Never a dull moment.
De zeven instrumentalisten ontwikkelen zich sterk. Evengoed zwierig, schor als snijdend zijn de fiddles in handen van de ijzersterke Linde De Groof en Liesbeth Lambrecht. Lyrisch maar ook percussief is het pianospel van Axelle Kennis. Juichend, huppelend maar ook opzwepend klinkt de dwarsfluit aan de lippen van Jana Arns. De contrabas van Joris Vanvinckenroye plopt staccato maar straalt gestreken ook cello-warmte uit. Gitarist Stijn Denys ondersteunt maar pakt ook subtiel zuiver tokkelend uit. En dan is er nog de heerlijk zwierige klavieraccordeon van Marlolein Cools.
Voor de vinyl-freaks goed nieuws. ‘Music for an imaginary film' komt binnenkort op vinyl uit. Dat wil zeggen, de plaat wordt een compilatie van het beste uit de eerste CD (kant A) en deze tweede (kant B). De plaat zal verkrijgbaar zijn via www.lowlands.be en tijdens de fikse serie cd-presentatie-concerten die Aranis uitvoert (zie www.aranis.be/agenda.php). Ik mocht hun unieke sound al enkele keren live meebeleven, zoals op de Gentse Feesten en Festival Pastorale in het Zeewse Nisse (zie dit verslag). Ik kan je verzekeren dat Aranis live - evenals op cd - absoluut de moeite waard is.
Aranis is ambitieus. De combinatie Aranis + zang zit er aan te komen, zoals er ook ideeën zijn voor een literair project met een jonge schrijver, een project met dans, een project met film. We gaan er nog veel van horen. Maar ergens zal de komende maanden even pas op de plaats gemaakt moeten worden. Want er is een Aranis-baby op komst. Contrabassist Joris Van Vinckenroye en dwarsfluitiste Jana Arns verwachten hun eerste kindje.
Henk - Waardering 9