miquelá - art of passion
Miquelá - Art Of Passion - White Muse WM003 (eigen beheer)

Fijne percussie, gevolgd door intrigerend bluesy gitaarspel en een donkere, gevoelvolle damesstem vormen het begin van Às Vezes, later wordt een viool toegevoegd, melodieus met een tremolo intermezzo. Het lied werd o.a. opgenomen door Ana Moura, maar wordt hier vertolkt door de Nederlandse groep Miquelá als openingsnummer op hun debuutalbum Art Of Passion. Voor deze cd hebben ze een aantal juweeltjes uit de fado gekozen, van beroemde zangeressen als Dulce Pontes, Cristina Branco en Mariza. Maar aangezien de groep een brede muzieksmaak heeft, de liefde voor fado gaat vergezeld van interesse in o.a. americana, blues en jazz, horen we ook liedjes van Lizz Wright, Tish Hinojosa en Norah Jones.

De donkere damesstem is van Michon Sprengers, die de nostalgie en het verlangen van de fado (de Portugezen hebben hun eigen onvertaalbare woord 'saudade') met verve weet over te brengen. Die emotie houdt ze deels ook vast in het Engelstalige werk. In The Wind (van Cat Stevens, maar geïnspireerd door de uitvoering van Ricky Koole) vind ik haar stem en het gevoel minder sterk klinken, maar daar staan het veel vetter gezongen Hit The Ground (Lizz Wright, Jesse Harris & Toshi Reagan) en een ingetogen jazzy Humble Me (te vinden op het album Feels Like Home van Norah Jones) tegenover.

Met name Garça Perdida (van Dulce Pontes, op de website van Miquelá is een live uitvoering met viool en accordeon te zien en te beluisteren) doet mij denken aan de manier waarop Freddie White covers uitvoert. Deze Ierse bard heeft een neus voor prachtige liedjes, die hij zich vervolgens volledig eigen maakt, zodat je nooit het gevoel krijgt naar een cover te luisteren, zelfs al herken je duidelijk tekst en melodie. Van een groot deel van de liedjes op Art Of Passion ken ik het origineel, en Miquelá geeft een eigen draai aan de arrangementen, maakt de muziek veelal wat ingetogener, zoals de klassieke singer-songwriter (man met gitaar) dat doet. Tegelijkertijd blijft het gevoel van de liedjes behouden.

De sobere begeleiding komt van Leo Verwey op akoestische gitaar en Gertjan Withagen op bas en diverse akoestische gitaren, waaronder de guitarra portuguesa. Zij vormen met Sprengers de kern van Miquelá, die op Art Of Passion nog aangevuld wordt met gastmuzikanten Arie den Boer (percussie), Bart-Jan van der Linden (accordeon), Henk van der Schalk (accordeon), Jasper Le Clercq (viool) en Casper van Stijn (drums op Hit The Ground).

De eigen invulling van fado en americana is origineel en boeiend om naar te luisteren. De twee stijlen worden door Miquelá harmonieus in elkaar verweven op Art Of Passion, al mag er nog iets meer gevoel en overtuiging in de Engelstalige zang. Een ander pluspunt vind ik de naturelle productie, waarbij je elk instrument goed kunt horen, inclusief af en toe een piepende snaar. Het maakt de sfeer lekker intiem, zoals bij singer-songwriters, terwijl je via de intense zang doordrongen raakt van de 'saudade' van de fado. Muziek is emotie, dat wordt hier nog maar eens duidelijk gemaakt.

Mirjam Adriaans, waardering 8+

Verdere info, muziekfragmenten en video-opnamen van de cd-presentatie zijn te vinden op de website www.miquela.nl. Daar is ook de cd te bestellen. De cd is ook te koop bij IT Records (Donner Selexyz) in Rotterdam.