"John Doonan speelde destijds in Zwolle met zijn band Rowwen Heze van het podium"
Van de week meldden wij het overlijden van John Doonan, de tachtig jarige voorman van The Doonan Family Band.
Assie Aukus, de organisator van het Folkfestival in Zwolle heeft nog bijzondere herinneringen aan The Doonan Family. Hij had de groep gecontracteerd voor het eerste festival dat hij in 1991 in Zwolle organiseerde.
"The Doonan Family speelde destijds een andere groep van het podium. Dat was het toen nog nagenoeg onbekende Rowwen Heze, dat gelijktijdig in een andere zaal optrad", aldus Assie.
Een uitpuilende zaal voor The Doonans dus en slechts een klein publiek voor Jack Poels en zijn mannen.
"Poels kon dat zeer slecht verkroppen", herinnert Assie zich "en weigerde chagrijnig een toegift voor het, toch wel enthousiaste, handvol publiek. Een ontstoken vinger, was later tegen mij het excuus. Elke keer wanneer ik Rowwen Heze zie of hoor, denk ik aan dat vingertje van Jack Poels en de piccolo van Pa Doonan".
Lagrané Ensemble
- "Als je muziek van het blad moet lezen, ben je er met je hart niet bij" - Het Lagrané Ensemble en de Paulus Schäfer Gipsy Band presenteerden afgelopen
weekeinde elk hun eerste cd in De Effenaar in Eindhoven. Verlaggeefster Judith de Roy van
het Eindhovens Dagblad was erbij en sprak met de muzikanten. Hier enkele citaten:
…Ze kunnen geen noten en akkoorden lezen maar dat is voor de muzikanten van het
Lagrené Ensemble geen probleem. Vader Willy en zijn zoons Amo (25), Mertzo (23) en
Mogli (18) 'doen het' uit het blote hoofd. Volgens Willy moet dat ook. Want, zo vindt hij,
als je vanaf het blad moet lezen, ben je er met je hart niet bij….
…het ensemble hoopt ooit net zo beroemd te worden als hun neven van het fameuze Rosenberg Trio. Ook de Paulus Schäfer Gipsy Band heeft grote bewondering voor het Rosenberg Trio. "Dat zijn de meesters",, zegt Sendelo Schäfer (19) de slaggitarist van de band. Maar hun grote inspirator is de Franse zigeunergitarist Django Reinhard. "Wat hij met twee vingers op zijn gitaar kan, dat kunnen wij met z'n vieren samen nog niet", vertelt Paulus Schäfer (24), de solo-gitarist...
…volgens bassist Jozua Rosenberg (24) - een broer van Stochelo van het Rosenberg Trio - klinkt muziek anders als die wordt gemaakt door Sinti's. "Het verschil zit hem in de vibratie en de klank. Muziek maken zit ons immers in het bloed. Het betekent alles voor ons"…
Edwards, David Eugene (Woven Hand, 16 Horsepower)
Een uitversterkte cello als een stevige gitaarexercitie
Bastiaan Mokkink zag voor de Zwolsche Courant David Eugene Edwards met zijn project Woven Hand in Hedon in Zwolle. Uit zijn recensie enkele citaten:
…Van kindsaf zong de godvruchtige Edwards in de kerk, maar als puber was hij punk. Bij zowel 16 Horsepower als het enigszins overeenkomstige Woven Hand combineert hij elementen uit deze werelden. Het woord ‘punk’ dient hier te worden gelezen als een houding, want in Edwards’ desolate Twinpeaks-country hoor je een optelsom van zijn favorieten: Hank Williams, Johnny Cash, Bob Dylan, The Gun Club, Joy Division en Lynyrd Skynyrd…
en:
…Een onmiskenbaar eigen geluid komt van zijn herkenbare gekwelde zang in combinatie met het gebruik van stokoude instrumenten en vooral hoe deze bespeeld worden. In het geval van Woven Hand viel bijvoorbeeld de oversturende en stevig uitversterkte cello op, die soms klonk als een stevige gitaarexercitie….
en:
….Zonder meer het beste was het slotnummer voor de toegift, dat net als bij het betere 16 Horsepower-werk het muzikale angstzweet genadeloos deed uitbreken. Ofwel: hoe een banjo, cello, drum, orgel en een ijzige voordracht meeslepender, spannender en huiveringwekkender kunnen uitpakken dan welke extreme metalband dan ook. Bastiaan Mokkink in de Zwolsche Courant…
John Doonan
John Doonan inspireerde tal van andere muzikanten All-Ireland and World Piccolo Champion John Doonan is op 80-jarige leeftijd overleden. John rookte fors, maar had adem genoeg voor zijn indrukwekkende fluispel... Hij dronk meer whiskey dan wie ook, maar was op het podium altijd een toonbeeld van energie...
John is de grote man achter The Doonan Family Band, die ruim 25 jaar de podia onveilig maakte met bijzonder dansbare ierse tunes en mooie songs. Zo speelde The Doonan Family met groot succes op het eerste Folkfestival in Zwolle in april 1990 voor zo'n 450 enthousiaste liefhebbers (en dat in een tijd dat er in Nederland nauwelijks aandacht voor folkfestivals was, ja… Zwolle is het oudste nog levende folkfestival in ons land).
Pa Doonan was bekend als the 'Whistling Welder'. Voor hij met zijn zoons de Doonan Band vormde was hij al ruim 25 jaar actief als muzikant. Hij was een echte pionier en had grote invloed op collega's en op de muziek in zijn thuisbasis in het noorden van Engeland, maar ook in Schotland en Ierland. John werd op het podium omringd door zijn zoons Mick (piccolo, fluit, whistles, uillean pipes en zang) en Kevin (viool en zang). De band werd gecompleteerd door Phil Murray (bas) en Stu Luckley (gitaar en zang). Met hun gedreven stijl, speelden ze vele zalen over de hele wereld plat. En op het hoogtepunt verschenen dan ook nog eens twee danseressen op het podium, Johns kleindochters Frances en Sarah.
The Doonan Family Band bracht twee cd's uit:
Fenwick's Window in 1991 en Manna From Hebburn in 2000.
Cristina Branco: Bløf en Christina Branco vanavond sámen op tv
Het tv-programma PARADISOlife doet vanavond verslag van een unieke eenmalige samenwerking. De Portugese fado-zangeres Christina Branco zingt samen met de Zeeuwse groep Blöf. Ook Fernando Lameirinhas zingt een nummer samen met Blof.
Zeeuwse popblues arm in arm met met Portugese melancholie. Branco trok vorig jaar rond met een programma met teksten van Slauerhof, die nogal eens over de zee handelden. Ze heeft daar overigens ook een cd van uitbracht. Blöf bezingt ook in alle toonaarden de zee, zoals in Aan de kust en Dansen aan zee. Dus wat lag er meer voor de hand?
Het Portugees-Zeeuwse huwelijk leidt ondermeer tot een wonderschone vertolking van Dansen aan zee, met Portugese coupleten, maar ook door Pascal Jacobsen én Christina gezongen refreinen in het Nederlands.
Melancholie is de rode draad: alle muzikale gasten geven op een emotionele maar ingetogen manier een diepere betekenis aan de muziek.
Bløf laat zien hoe je op subtiele wijze emoties en verdriet in Nederlandstalige popmuziek verwerkt. Dezelfde gevoeligheid is terug te horen in de fado. De fado wordt ook wel beschouwd als de muziek van het noodlot, de blues.
Branco zingt ook zonder Blöf. Ze wordt dan begeleid door het Cello Octet Conjunto Ibérico de fado. Dit cello cctet is wereldwijd een vermaard ensemble, onder leiding van dirigent Elias Arizcuren.
Het octet speelt ook enkele nummers samen met Bløf. Arrangeur Martin Fondse bewerkte de Bløf nummers Vraag Me Niet en Harder Dan Ik Hebben Kan. Het cello octet speelt één van de nummers met de volledige bezetting van Bløf, het andere nummer wordt alleen uitgevoerd door Bløf zanger Pascal samen met de cello's.
Paradisolife, zondag, Nederland 3 19.30-20.28 uur