Van Morrison

Gepubliceerd: 04 april 2002

Maarten Willems

Maarten Willems: Er is geen leven zonder liefde
In de Westlandssche Courant komt de Haagse liedjesschrijver Maarten Willems uivoerig aan het woord. Willems is muziekleraar in het speciaal onderwijs, op de basisschool. Hier enkele citaten:
..."Er is geen leven zonder liefde. Mijn teksten gaan over de liefde, het leven en de dood"...
...Ze zijn in het Nederlands. Het zijn allemaal luisterliedjes, maar soms zingt het publiek wel een refrein mee. Dan krijg je dat community-zingen"...
..."De liedjes zijn lichtvoetig van aard. Je kunt het zoeken in de folk -sfeer. Ik wordt begeleid door twee muzikanten uit de Ierse folkband Kings Galliard. Dat is een groep die 23 jaar geleden erg bekend en populair was in de Haagse folk -scene. Kort geleden gaven ze nog een optreden dat erg druk werd bezocht. Dat is leuk om te zien, zo zie je dat ze niet zijn vergeten en dat de folk nog leeft"...

Gepubliceerd: 04 april 2002

Dranouter

Toch subsidie voor Dranouter: Het Dranouterfolkfestival en het nieuwe muziekcentrum 't Folk in Dranouter krijgen toch subsidie, ondanks een negatief advies dan de adviescommissie eind vorig jaar gaf aan minister van Cultuur Anciaux.
Hoeveel geld er beschikbaar zal zijn hangt af van gesprekken over de begroting. Die cijfers worden in juni verwacht. De subsidies worden toegekend voor de periode van 2003 tot en met 2006.
Voor die nieuwe periode vroeg Anciaux aan zijn adviescommissie meer aandacht voor popmuziek, meer middelen voor organisatoren en voor projectsubsidies. De uitbreiding van het te subsidiëren aantal muziekclubs illustreert dat het Anciaux menens is om popmuziek ernstig te nemen. Bij al negen erkende en gesubsidieerde clubs, komen er nu nog vier, te weten: Y, La Tentation, Muziek-O-Droom en Muziekcentrum 't Folk in Dranouter.
In een eerste reactie zegt Piet Lesage van de festivalorganisatie:
"De Vlaamse regering heeft onze twee dossiers (Folkfestival Dranouter en Muziekcentrum Dranouter) positief beoordeeld. Dit betekent dat we een erkenning krijgen voor de periode 2003-2006, zowel voor het Folkfestival als voor het Muziekcentrum. Erkenning betekent nog niet dat het ook over een structurele subsidie gaat voor deze periode. Daarover wordt pas tegen eind juni beslist. Beide erkenningen zijn voor ons uiteraard positief nieuws. Maar we zullen pas helemaal tevreden zijn als aan die erkenning ook een structurele subsidie vasthangt". (zie ook Reacties)
Zelfbedruipend
Het aanvankelijk negatieve advies voor Dranouter (ook het negatieve advies voor Sfinks is trouwens teruggedraaid) werd door de commissie als volgt beargumenteerd: Dranouter is een 'zelfbedruipend' festival. Daarnaast ontbreekt de concrete uitwerking van de uitvoerders en programmering van de nevenprojecten. Bovendien vond de adviescommissie de structuur van de vzw Folkfestival Dranouter ' een organisatorisch kluwen'.
Het Folkfestival Dranouter is één van de oudste en boeiendste zomerfestivals in België. Het startte in 1975 als initiatief van de toenmalige en ondertussen legendarisch geworden folkclub « De Zon ». Het begon als een leuk tuinfeest en is uitgegroeid tot één van de meest toonaangevende en kleurrijke Folkfestivals in Europa, met soms een eigenzinnige en op zijn minst zeer brede programmatie. Vorig jaar kwamen er 75.000 mensen op af.
In de loop van de afegelopen 27 jaar is de Vzw Folkfestival Dranouter meer gaan ondernemen dan het jaarlijkse folkfestival. Naast deze hoofdactiviteit zijn er projecten zoals het Joods Muziekfestival, LynX-festival, MAP-Records, interationale samenwerkingen, losse concerten, etc opgezet. Kennelijk doelt de adviescommssie daar op als ze het heeft over een organisatorische kluwen.
Furieus
Dranouter reageerde destijds furieus op het negatieve advies, zowel in de Belgische kranten als op de eigen website:
"Onze vzw is al jaren onafhankelijk en heeft voor z'n festivalwerking nog nooit afgehangen van overheidssteun. Gedurende de jaren is de werking van de vzw sterk gegroeid, momenteel stellen we een tiental mensen te werk en zetten diverse projecten op. Die projecten zijn vaak verlieslatend en het is net om die projecten te realiseren dat we steun vragen aan de overheid.
Tijdens de vorige subsidieperiode werd onze organisatie wel erkend, maar niet structureel gesubsidieerd. De erkenning hield echter wel de mogelijkheid in om steun te krijgen voor deelprojecten.. Om diverse redenen dreigen we momenteel niet erkend (en gesubsidieerd) te worden. " Met name het argument dat Dranouter een zelfbedruipend festival is zet kwaad bloed: "Waar is een overheid mee bezig die als criterium om te subsidiëren, een organisatie verplicht om eerst verlieslatend te zijn? Want in de huidige regelgeving kan men pas dan steun genieten."
De vlag uit
"Als werkgever vinden wij het onverantwoord om eerst grote putten te maken waardoor de werksituatie van ons personeel in het gedrang komt, en dit om in aanmerking te komen voor subsidies. Wij streven steeds naar een gezonde "beleids"voering. Als we steun vragen dan is dat om nieuwe (risicovolle) projecten te helpen opstarten zodat de positie van ons personeel niet in het gedrang komt".
Doordat wij een professionele structuur hebben opgezet, bewust privé middelen hebben aangezocht en een gezond financieel festival hebben, dreigen nu alle nevenprojecten die minder rendabel en zelfs verlieslatend zijn, over dezelfde kam geschoren te worden." Heeft een overheid ook niet tot taak organisaties die volledig of gedeeltelijk steunen op subsidie te sturen naar een gezond financieel beleid, en net diegenen die bewezen hebben professioneel te werken, te steunen in het verbreden van hun activiteiten? "
In Dranouter kan na het besluit van minister Anciaux nu alsnog de vlag uit. En kunnen de voorbereidingen voor 2, 3 en 4 augustus weer met volledige motivatie voortgezet worden.
Zie voor een reactie van Dranouter: Opinie & Reacties

Gepubliceerd: 02 april 2002

Lyle Lovett
: Stier verbrijzelt been van Lyle Lovett De Amerikaanse singer-songwriter Lyle Lovett is ernstig gewond geraakt aan zijn rechterbeen, toen hij door een stier werd vertrapt. Lovett onderging een drie uur durende operatie om de gecompliceerde breuken in zijn rechter onderbeen te herstellen. Zijn revalidatie gaat ruim een half jaar vergen.
De 44-jarige Lovett was op de boerderij van zijn oom Calvin op bezoek. Hij raakte gewond toen hij zijn oom te hulp schoot, die door dezelfde stier was aangevallen en verwond aan zijn borst. Lovetts 67-jarige oom Calvin Klein (een broer van zijn moeder Bernell) runt een boerderij in het gehucht Klein bij Houston. Klein, is de geboorteplaats van Lyle Lovett. Het is ooit gesticht door zijn voorouders, die uit Duitsland naar Texas emigreerden. Nu vormt Klein onderdeel van de plaats Tomball.
Lyle groeide in Klein op. Aan de Texas A&M universiteit studeerde hij op zijn 25-ste af in Duits en journalistiek. Tijdens zijn studie trad hij als zanger-gitarist geregeld op in koffiehuizen en in de plaatselijke pizzeria Mr. Gatti's. In 1979 trok hij naar het land van zijn voorouders.
In het Duitse Rothenburg diepte hij zijn universitaire opleiding verder uit. Daar ontmoette hij de country-muzikan Buffalo Wayne. Toen Wayne een country-evenement organiseerde in Luxemburg in 1983, stond Lyle op het podium.
Lovett neemt vervolgens een demo-tape op met vier songs. In 1984 verzorgt hij de backing-vocals op Nanci Griffith's derde album, Once in a Very Blue Moon, waarop Nanci Lyle's song "If I Were the Woman You Wanted" vertolkt. Als Guy Clark Lyles demo hoort tipt hij MCA Records. Bij die maatschappij komt in '86 Lyles eerste solo-album uit, onder de naam Lyle Lovett.
Dan raakt zijn carrière in een stroomversnelling. Hij brengt sindsdien nog eens zeven albums uit. Hij krijgt hits met "If I Were The Man You Wanted" en "San Antonio Girl.". De muziekpers is lovend. En met name in het alternatieve circuit is hij een graag gezien gast.
Lovett krijgt in '89 zijn eerste Grammy voor zijn album Lyle Lovett and His Large Band. Er zouden er nog meer volgen: In 1993 voor zijn duet met Al Green, "Funny How Time Slips Away."; in '94 voor "Blues for Dixie" en in 1996 voor The Road to Ensenada.
Lyle Lovett is ook bekend als filmacteur. In '92 maakte hij zijn filmdebuut als detective DeLongpre in Robert Altman's The Player. Tijdens die opnames raakt hij verliefd op actrice Julia Roberts en trouwt met haar. Maar het huwelijk lijdt onder de immense publicitaire aandacht en loopt na een kleine twee jaar spaak in maart '95. Lovett is ook in films te zien als "Cookie's Fortune" en "Prêt-à-Porter".

Gepubliceerd: 01 april 2002