Kath Bloom - Finally - Chapter Mucis CH51
Van de relatief onbekende vijftigjarige Amerikaanse singer-songwriter Kath Bloom is het album Finally verschenen. Het bevat 14 songs van haar, die zijn opgenomen vanaf begin jaren negentig. Ze zijn gegoten in een Amerikaans folky idioom meest akoestisch met als basis zang en gitaren, ingekleurd met instrumenten als banjo, accordeon, mondharmonica, steelgitaar, viool, cello en enkele keren drums.
Op cello geschoold maakt ze zich in de jaren 70 zelf het gitaarspel eigen tijdens lange sessies op het plaatselijke kerkhof. Ze geeft muziekles en vormt een duo met avantgarde gitarist Loren Mazzacane Connors. Met hem brengt ze een aantal albums uit in lage oplages zodat het nu collector's items zijn. Ze bevatten traditionals, oude blues covers en Bloom's eigen songs. Recensenten loven haar stem.
In 1984 gaan ze ieder hun eigen weg. Twee huwelijken en drie zonen later pakt ze de draad weer op. Met haar man, bassist Stan Bronski neemt ze af en toe nummers op en brengt die uit op cassettes. In 1993 is de cassette Love Explosion het eerste tastbare bewijs van haar wedergeboorte als singer-songwriter sinds de elpee Moonlight met Connors in '84.
Haar roem blijft beperkt, tot filmmaker Richard Linklater via via haar lied Come Here hoort en het verwerkt in zijn film Before Sunrise. De soundtrack verschijnt op cd, maar tot een mooi platencontract komt het voor Bloom niet. In '96 en '99 brengt ze nieuwe cassettes en cd-r's uit. Met haar man en enkele bevriende muzikanten vormt ze de Love at Work Band.
Nu is er dan Finally met de beste nummers van de laatste twaalf jaar en twee nieuwe songs die ze afgelopen jaar schreef en opnam. Ze zingt met bezieling over de liefde, zoals in de ijzersterke opener Come Here (van de film) met mondharmonica, akoestische gitaar, fiddle en drums bij een delicate maar toch krachtige stem. Bloom zingt soms met een welhaast klassiek timbre dat je bij meer Amerikaanse folkzangeressen tegenkomt.
Het daarop volgende breekbaar gezongen It's Just A Dream wordt ingetogen begeleid met enkel fingerpicking gitaarspel. Dan wordt het voller met snaren en op de achtergrond een vrolijk cajun-achtig accordeonnetje in het verhalende Forget About Him, om weer terug te keren naar de intimiteit van enkel stem en gitaar in A Homeless Dream.
Ook al is alles in een lo-fi setting opgenomen, de instrumentale inbreng van een hele reeks muzikale vrienden en vriendinnen klinkt gaaf. Het album lijkt alles in zich te hebben om uit te groeien tot een voorbeeld van sfeervolle bezieling. Ware het niet dat... Kath Boom met al haar vocale mogelijkheden helaas niet altijd toonvast blijkt. In het tweede nummer wringt het al ergens. Even denk je aan een slepende elpee, maar het is toch heus een cd in een adequate speler. Vervolgens balanceert ze in vrijwel elk nummer op de rand van de afgrond.
Als het net goed gaat heeft dat absoluut zijn charmes maar wanneer het maar eventjes ontspoort pakt dat rampzalig uit. In You And I Keep Falling verpest haar valse zang het prachtige arrangement rond mondharmonica in combinatie met elektrische gitaar. In het roerende nummer Sand In My Shoe, met twinkelende snaren, spoort het niet met de backing vocals. Zoals ook de meerstemmigheid rammelt in What Is Really Beautiful, opgenomen in een rommelig live-sfeertje van enthousiast samenzang rond 'n kampvuurtje met banjo, fiddle en gitaren.
Van de veertien nummers had een kritische producer er minstens vijf van het album verwijderd voordat het vermenigvuldigd werd. Dat is niet gebeurd, zodat ik dit album niet meer zal opzetten. Ik overweeg er een nieuw schijfje van te branden zonder de storende vocale diepe dalen. Alleen dan durf ik Kath Bloom in het bijzijn van vrienden te draaien. Na al die vocale pieken op een rijtje, zullen ze zeker geïnteresseerd vragen: Wie is dit?
Henk -Waardering 6