Folksurvivalclub - Break Of Dawn - Continental Europe CECD 27 (www.folksurvival.nl)
Over de status van Ad van Meurs als een van de éminences grises van het Nederlands singer-songwritergenre bestaat weinig twijfel. Het is bewonderenswaardig hoe hij telkens zijn transatlantische folkblues met sterk gitaarspel naar je toe weet te brengen. Of het nu over The Watchman, No blues of over het nieuwe project the Watchman presents the FolksurvivalcluB gaat, de songs staan altijd als een huis. Dat maakt het als recensent gemakkelijk Break of Dawn, de eersteling van the FolksurvivalcluB, te beoordelen.
Soms zijn ze er ineens. Platen die je laten wegdromen naar warme stranden, lange highways, sprankelende natuurgebieden. Break of Dawn van the FolksurvivalcluB is er zo eentje. Het zijn vooral de hemelse stemmen en de prachtige samenzang van Ankie Keultjes en Marjan Cornille die je meesleuren naar dromenland. Het zijn dan ook niet de eerste beste zangeressen die dat voor elkaar krijgen. Ankie is natuurlijk bekend van The Watchman, the Very Girls, No Blues en andere nevenactiviteiten. De Antwerpse nachtegaal Marjan Cornille debuteerde in 2000 met de prachtplaat Won't you try. Naast o.a. covers van voorbeelden als Woody Guthrie, Bob Dylan, Joni Mitchell, Gillian Welch, en Richard Thompson, wist deze plaat ook te overtuigen door de paar eigen songs die eraan toegevoegd werden. Zoals de titelsong Won't you try die ook weer terug te vinden is op de plaat van the FolksurvivalcluB. De cirkel is dus weer rond.
De transatlantische folkplaat Break of Dawn begint met zichzelf, om maar eens een cliché te gebruiken. Deze rustig voort dobbelende titelsong is een compositie van Ad Meurs en Ankie Keultjes en wordt gezongen door Marjan Cornille. Het is kampvuurmuziek van hoog niveau. Homesick blues daarentegen is weer ongetwijfeld the Watchman. De donkere stem van Van Meurs, de gitaarklanken, de titel, de poëtische teksten. Het wijst naar de blues. En ook net weer niet.
Look out the windows
I see a summer dress
Her hand picking flowers or two and the party 'd
Never end
Oh lordie Lord
We thought we ‘d never lose
All I ‘ve got is to surrender to another
Homesick blues
Het is duidelijk. Homesick blues is geen blues. Daarvoor klinkt het te opgewekt. Vrolijk bijna. Het is eerder een song die wijst naar de zomer. Maar het is ook een lied die de tijd zal overleven. Evenals de andere songs op deze prachtplaat. Petje af. Om nog maar eens een voorbeeld te noemen. Het fraaie vioolspel van Siard de Jong en de warme vrouwenstemmen op Between the Lines sleuren je weer mee naar romantische oorden. En dat zijn pas de eerste 3 nummers.
Eigenlijk vraagt elke song om uitleg. Maar gebeurt dat, zouden er te veel dezelfde jubelende woorden gebruikt worden. De warme zang, het fraaie gitaarspel, de vioolpartijen, de banjo, bas, drums, het klinkt allemaal zo subtiel, opgewekt, monter, en swingend soms. Is het dan nog wel folkie? Jazeker! Countryblues? Ook dat. Dromerig? Dat helemaal. Elke keer weer walsen de dromen zo de oren binnen. Daar hoef je niets extra's voor te doen. Gewoon wat luisteren. Want het moge duidelijk zijn: Break of Dawn is een toverplaat met avontuurlijke trekjes die 56 minuten en 55 seconden weet te boeien. Geen zwak moment te vinden op deze plaat. Verplichte kost dus voor iedere folkliefhebber!
Sjak Janssen, waardering 9