Cloggy Dew - Rebels & Romance - Silvox sil 201
Het begon in 2005 met een advertentie van zanger / gitarist Dennis Jansen op internet: ...Sinds niet al te lange tijd ben ik op zoek naar muzikanten die graag in een Ierse band willen spelen... Derrick & Johnny, oftewel Dirk Pons (gitaar, bouzouki) en Jan Liket (trekharmonica) reageerden en vormen samen met Jansen het folktrio Cloggy Dew. In 2006 voegt tin whistle-speler Kenne Peters zich erbij en als Liket in de zomer van 2007 naar Zuid-Afrika gaat, vervangt violiste Lotte Vermeulen hem bij optredens en blijft vervolgens aan als vijfde bandlid. Ze spelen heel wat bekende Ierse klassiekers: uiteraard Foggy Dew, dat kan ook niet anders met zo'n bandnaam, maar ook Black Velvet Band, Irish Rover, Molly Malone, Seven Drunken Nights of The Wild Rover. Het is slechts een greep uit het repertoire dat op hun website vermeld staat.
In april dit jaar presenteerde Cloggy Dew de eerste cd, Rebels & Romance. De groep heeft inmiddels al aardig wat optredens achter de rug, en dat komt het spel alleen maar ten goede, zo blijkt bij beluistering van het album. De plaat begint met twee rebel songs, Foggy Dew, over de Paasopstand van 1916, en Come Out You Black & Tans (de Britse paramilitaire politie werd in de jaren '20 van de vorige eeuw aangeduid als Black & Tans). Later komt nog de ballad Fields Of Athenry voorbij, het bekende protestlied over een jonge vader die naar Australië gedeporteerd wordt vanwege het stelen van graan tijdens de grote hongersnood in de 19de eeuw. In het boekje staat het vermeld als traditional, maar het gaat hier volgens mij toch echt om de door Pete St John in 1979 geschreven versie, die overigens wel schijnt te zijn geïnspireerd door een honderdtal jaar oudere tekst.
Wie een beetje thuis is in de Keltische folk zal ongetwijfeld een paar stukken herkennen. Toch speelt Cloggy Dew deze nummers niet zomaar na, hun arragementen klinken lekker fris. Star Of The County Down wordt bijvoorbeeld een fijne ingetogen ballade (bijna singer-songwriterstijl van man met gitaar begeleid door zachte melancholieke viool) en Step It Out Mary heeft wat van een shanty gekregen. De uitvoering van Dirty Old Town kan me niet bekoren, toen ik dit jaren terug van Luke Kelly hoorde was ik verkocht, en sindsdien is er geen andere versie geweest die me nog heeft kunnen overtuigen, in die van Cloggy Dew zit mij teveel hoempagitaar. Wat ik trouwens wel mooi vind is het romantische The Lonesome Boatman, de fluit wordt fijn omlijst door de gitaar en daarna valt al even subtiel de accordeon bij. Deze instrumentaal staat wel achterop als afsluiter van de cd, maar is in het boekje nergens terug te vinden, dus staat er ook niet dat het stuk is geschreven door Finbar Furey. Niet Keltisch, maar wel een mooi luisterlied is Dimming Of The Day van Richard Thompson, waarvan ik de Cloggy Dew-versie minder geslaagd vind. Dat heeft deels te maken met de zang van Dennis Jansen, die op zich wel een prettig in het gehoor liggende stem heeft, maar die is niet heel sterk en ik mis soms wat gevoelskracht.
Ierse muziek wordt wereldwijd door duizenden muzikanten beoefend, en ik vraag me af of Cloggy Dew daar nou echt iets aan toevoegt, maar ze proberen het in elk geval wel, zo blijkt ook uit hun eigen nummers. The Summer Season Ends bijvoorbeeld past goed in het geheel, al klinkt het muzikaal gezien niet helemaal Keltisch, het gaat meer richting Amerikaans, ondanks de rivier, 'leprechauns', Kilkenny en County Wexford in de tekst. De instrumentaal White Dancers is wel helemaal in stijl met bodhran en fluit, en ook The Hermit zou zo van het groene eiland kunnen komen. Sfeervolle tekst heeft dit nummer: A lantern in his right hand / Enlightens his path / Kneeling down / By the ancient stones / He prays for a golden day.
Veel Nederlandse bandjes die Keltische muziek spelen hebben met name groepen als Dubliners en Fureys als voorbeeld. Vrolijke muziek die je in de in de kroeg moeiteloos kunt meezingen, met liedjes waarvan al honderden versies in omloop zijn. Bij Cloggy Dew staan die ook op de setlist, maar de groep laat op Rebels & Romance horen verder te willen gaan. De groep geeft meer inhoud aan het repertoire door de maatschappelijk betrokken rebel songs, fijne balladen en instrumentalen die muzikaal interessanter zijn dan de gemiddelde jig of reel. En dat klinkt eigenlijk helemaal niet verkeerd, zeker niet voor een debuut.
Mirjam Adriaans, waardering 8-
Alvast luisteren? Kijk op: www.myspace.com/cloggydew.
Website Cloggy Dew: www.cloggydew.nl.