Lilly & Rosie

Lilly & Rosie in Nieuw Beerta
Op zaterdag 11 mei organiseert het Mini-Cultureel Centrum Aeilko Zijlker te Nieuw Beerta een Bluegrass optreden met Lilly & Rosie. Bezetting: Lilly Drumeva (Bulg) zang/gitaar Rosie Davis (Eng) zang/banjo Rick Townsend (Eng) zang/viool/mandoline
Lilly Drumeva werd geboren in de Bulgaarse hoofdstad Sofia, maar bracht het merendeel van haar jonge leven door in West-Europa. Ze spreekt Duits, Frans, Russisch en Engels.
Op 22 jarige leeftijd ging ze studeren in Wenen, waar ze voor het eerst in aanraking kwam met bluegrass en countrymuziek.
De CD "Live at the Ryman" van Emmylou Harris was haar introductie tot deze muziek, en ze besloot dat dit het genre was waarin ze zich wilde verdiepen. In 1996 ging ze terug naar Sofia en formeerde de formatie, Lilly of the West. In 1997 bracht de band haar debuut CD uit, met als gevolg vele optredens op grote festivals in Tsjechië, Zwitserland, Polen, Italië, Duitsland, Engeland en ook Nederland.
In Mei 1998 won de band de "European World of Bluegrass Competition."

Gepubliceerd: 01 mei 2002

Meredith Monk

Meredith Monk: Muziek die een directe, intense impact maakt
en je vervolgens niet meer loslaat
Je moet maar geluk hebben. De Brabantse plaats Goirle kent onder haar inwoners een familielid van de wereldberoemde Amerikaanse componiste en stemkunstenaar Meredith Monk. Een familiebezoek brengt Monk - die al ruim veertig jaar met het grootste gemak de grenzen van vele kunstdiciplines overschrijdt - naar de Goirlese Galerie Van Hoek. Een bezoek dat gecombineerd werd met twee concerten en een workshop in de galerie. Een knusse ruimte gevuld met een select en bevoorrecht publiek. Mark van de Voort mocht erbij zijn. In het artikel dat hij erover schreef in het Brabants Dagblad was hij nog nauwelijks bijgekomen van deze historische gebeurtenis:
…Tijdens de workshop eerder deze week was goed te zien hoe Monk met eenvoudige zangtechnieken de meest wonderbaarlijke klanken kan oproepen. Van de Middeleeuwse canon- en hoketusmethodes tot lang aangehouden akkoorden, ze haalde het onderste uit de kan bij haar groep cursisten. Baanbrekende stemkunst die voortvloeit uit het bewegende en dansende lichaam. Een vocale magie die hoorbaar en voelbaar aanwezig was tijdens haar soloconcert…
….Met een stemband van het rekbaarste elastiek creëerde Monk klanken die tegelijkertijd vertrouwd en totaal nieuw op je overkomen. 'The sky is the limit' als je beschikt over een stembereik van drieëneenhalf octaven. Kwetterende kinderstemmetjes, diep onderaards gegrom of ronduit lyrische passages, het is stemacrobatiek van de hoogste orde. Maar het is geen virtuositeit om de virtuositeit. Monk boort juist klankwerelden aan die diep in ieder mens zitten verborgen….
….Monk heeft veel inspiratie geput uit de volksmuziek . Rondcirkelende boventonen die herinneren aan de Mongoolse tuva-muziek, maar bijvoorbeeld ook een schitterende solo op een mondharp. Ronduit ontroerend was haar 'Offering' uit de cyclus 'Volcano Songs' (1994). Zacht voor zich uit neuriënd raakte ze de luisteraar diep in het hart….

Gepubliceerd: 01 mei 2002

Popbeleid

Dit gebonk dient tot het laatst toe te worden bestreden
Hans Nauta sprak voor dagblad Trouw met André Nuchelmans van de Boekmanstichting. Met het boek 'Dit gebonk dient tot het laatste toe te worden bestreden' bracht Nuchelmans het popbeleid van de overheid chronologisch in kaart. Enkele citaten uit het goed doortimmerde verhaal uit Trouw van maandag 29 april:
… Met staatssecretaris Rick van der Ploeg kreeg popmuziek vanaf 1998 een flinke injectie. ,,Plotseling kreeg popmuziek een voorbeeldfunctie tegenover andere kunsten vanwege het diverse aanbod en het jonge en deels allochtone publiek. Dat is natuurlijk prima. Maar het voelde wat tweeslachtig dat Van der Ploeg de popmuziek prees omdat het zich met zo weinig geld weet te redden.'' …
... ,,Op landelijk niveau staat de popmuziek er aardig bij. Met name op gemeentelijk niveau liggen nu de grootste problemen. In veel plaatsen is een tekort aan oefenruimtes en zaaltjes. Dat bemoeilijkt de overgang van van amateurs naar een hoger niveau, en die nieuwe aanwas is belangrijk. Je kunt popmuziek zien als een instituut met vrij stevige muren en enkele voorzieningen. Het wordt nu tijd aan een goede fundering te bouwen.''….
Dat het er niet altijd zo florisant voorgestaan heeft is duidelijk:
…In de jaren vijftig was popmuziek als betaald voetbal nu: de overheid bestreed vooral de overlast die het veroorzaakte. Zo werd in 1956 uit angst voor rellen de film 'Rock around the clock' in Apeldoorn en Leeuwarden verboden en in Gouda zonder geluid vertoond. Optredens vonden plaats onder politiebegeleiding. Toen de muziekcultuur doorgroeide werd muziek een middel om overlast te voorkomen. Het hield jongeren immers van de straat. Muzikanten kregen alleen met de overheid te maken als ze een uitkering wilden….
…Slechts een enkele popgroep dient een subsidieverzoek in, zoals de band Bots in 1976 deed bij het ministerie van CRM. Na wat lobbywerk en kamervragen kregen ze drie jaar later 142000 gulden toegewezen om een rockopera te ontwikkelen: de 'Bots Roadshow'. ,,Maar het project kwam niet van de grond en het geld werd in rock-'n-rollstijl opgesoupeerd. Van zo'n bedrag kun je leuke avonden financieren'', zegt Nuchelmans. Ondanks de flop was deze eerste serieuze subsidie belangrijk voor de erkenning van popmuziek. Eindelijk werd het in de Tweede Kamer besproken als kunstvorm en niet meer als gezagsondermijnend verschijnsel, zoals in de begintijd….
…Voor wie geen top veertig-muziek maakte, viel het niet mee een bestaan op te bouwen. Onder verantwoording van Huib Schreurs (bandlid van CCC Inc.), stelden een aantal muzikanten daarom in 1975 'Het Popplan' op. Ze pleitten voor ondersteuning van niet-commerciële muziek en de oprichting van een popcentrum, de Stichting Popmuziek Nederland (SPN), voorloper van het Nationaal Pop Instituut. Twee jaar later kreeg het SPN de eerste subsidie…..
…Toegekende subsidiegelden of regelingen dreigden onder een nieuwe minster weer weg te vallen. ,,Dan krijg je plotseling te maken met een minister die niets afweet van popmuziek en het bij Welzijn wil onderbrengen. Zo meende minister Gardeniers dat hitparademuziek zichzelf in stand hield en muziek verder hobbyisme was, zoals de dorpsfanfare.''…
…,,Veel poppodia kwamen voort uit de punk- en kraakbeweging. Het is natuurlijk vreemd als de overheid via die podia indirect de rebelse kraakbeweging subsidieert. Omgekeerd wilde de krakerswereld weinig weten van politiek.'' Tegenwoordig is popmuziek geaccepteerd, maar toch duikt die oude weerstand soms weer op. ,,Doordat popmuziek zich continu vernieuwt, blijft het voor de gevestigde orde een jonge hond, onvoorspelbaar in zijn gedrag. Je zag eind jaren tachtig met de opkomst van housemuziek en grote party's oude reflexen. Houseliefhebbers zochten kraakpanden en loodsen op, net als punkers tien jaar eerder. Jongeren zetten zich af tegen een oudere generatie en zorgen voor overlast. Moet je dat als overheid dan subsidiëren?''…
'Dit gebonk dient tot het laatste toe te worden bestreden: popmuziek en overheidsbeleid 1975-2001' is een uitgave van de Boekman-stichting en kost 15 euro. Te bestellen via: Boekman.nl' of tel. 020-6243736.

Gepubliceerd: 01 mei 2002

Kirsten

De veelbelovende voornemens van Kirsten
De Haarlemse singersongwriter Kirsten is op 24 jarige leeftijd doorgebroken met haar cd The Chick Singer. Een cd met mooi rustig s/s-materiaal. Maar ook een poging het poppubliek te bereiken met een wah-wah-gitaarsound, in het begin van de cd. Ach ja, wordt-ie tenminste ook gekocht door jonger hitpubliek, dat dan ongemerkt kennis maken met mooie rustige songs.
Met deze aanpak is niks mis, mits Kirsten na eventueel hitparade-succes haar eigen weg verder op een integere manier kan blijven bewandelen.
Over haar single 'Consent', die een remix is van het gelijknamige nummer op The Chick Singer waarschuwt Kirsten zelf op haar eigen website: "Consent" en dus een hele andere versie dan op "The Chick Singer" is te horen.
In ieder geval krijgt ze nu aanmerkelijk meer kansen om voor het voetlicht te treden dan vóór The Chick Singer, toen ze ook al een aantal jaren optrad. Vanaf haar veertiende schrijft ze al songs, treedt al negen jaar solo op en stond onder meer in het voorprogramma van Ani DiFranco en Sheryl Crow.
Ze begon als het meisje met de gitaar en nu dan de folkrockzangeres met band, zoals op Bevrijdingspop in Haarlem a.s.. Dan deelt ze onder anderen het podium deelt met de Indigo Girls. Aan dat duo, Amy Ray en Emily Saliers, kan ze een voorbeeld nemen. Na 22 jaar toeren en de nodige cd's met soms zwaar elektrieke folkrock begeleiding, treden ze nog steeds met z'n tweetjes op met twee gitaren, of met mandoline en banjo en twee gigantische stemmen.
Afgelopen zaterdagavond in een volle Warande in Turnhout had dit progressief songwritersduo daarmee weer groot succes.
INTERVIEW
Een interview dat Kirsten weggaf aan Saskia Bosch van Trouw stelt enigszins gerust.
Enkele citaten:
…Ze is net 24 en toch bijna een anachronisme. In een tijd waarin de tekentafelpop (K3, K-otic) de hitlijsten aanvoert, breekt de Haarlemse singer/songwriter Kirsten een lans voor de integere popmuziek. ,,Ik ben niet een knap poppetje dat een hit scoort en dan in de vergetelheid raakt''…
…Ik heb jaren nodig gehad om deze plaat te kunnen maken, omdat ik er zelf nog niet klaar voor was, legt Kirsten uit in een Haarlems grand café…
…. Zo wilde ik op de plaat laten horen dat je ook wanneer je met een band speelt, de kleinheid, de integriteit van mijn liedjes kan bewaren.'' Die integriteit is volgens Kirsten ook de sterkste kant van haar songs. ,,Ik lul niet uit mijn nek in mijn songs. Mijn nummers stralen echtheid uit en dat kan ook niet anders wanneer je over dingen schrijft die je persoonlijk raken''…
… ,,Door de pers word ik vaak in een hokje geplaatst met andere Nederlandse zangeressen zoals Birgit en Judith. Maar eigenlijk zijn Bob Dylan, Dave Matthews, Ani DiFranco en Jeff Buckley mijn voorbeelden. Muzikanten met supermooie teksten of met een intense stem die je raakt. Muzikanten die muziek maken vanuit hun hart, die optreden in kroegjes trotseren en weten waar ze uit willen komen.…
…Met tekentafel-acts zoals de Backstreet boys of K-
otic heeft ze dan ook zeer weinig op. ,,Dat is niet muziek maken zoals ík dat doe. Dat soort muziek wordt alleen gemaakt om te verkopen. Voor zulke mensen is geld verdienen belangrijker dan dat het ergens over gaat. Ik schrijf geen hits, of het moet per ongeluk zijn. Ik weet dat mijn cd een mooie plaat is en wat de massa ermee doet, dat zien we dan wel weer.''…
CD SNEL OPGENOMEN
De cd The Chick Singer is in zekere zin een verzameling van jarenlang liedjesschrijven. Twee songs daarvan stonden in hun oorspronkelijke, onopgesmukte versie al op "Characters" (1997), een verzamelaar vol met destijds nog onbekende Nederlandse singer/songwriters. De cd is in tien dagen opgenomen op slechts 24 sporen in plaats van de gebruikelijke 36.
In de eerste vier dagen legde Kirsten de basis met drummer Martijn Bosman en bassist Hein Offermans. Daarna liepen gastmuzikanten in en uit zoals gitarist Arnold van Dongen, percussionist Eddy Conard en Dollybirds-gitarist Dennis Wind. Ook producer Rob van Donselaar en technicus Bart Wagemakers hebben op muzikaal vlak hun bijdrage geleverd. Ondanks de wat hardere liedjes, vindt Kirsten haar debuut-CD in feite helemaal niet zo heel erg anders. Op haar eigen website zegt ze daarover:
… 'Mijn akoestische gitaar zit er in. Dat ben ik. Maar ook met band, ben ik het nog steeds,'…
En: …'Kijk ik zing en speel gitaar tegelijkertijd.Voor mij is dat een en hetzelfde ding. Omdat we het in één keer hebben opgenomen met zijn drietjes blijft dat één ding. Die eenheid is voor mijn gevoel niet verloren gegaan. Dat zou wel gebeurd zijn als we gitaar, bas en drums in afzonderlijke laagjes zouden hebben opgenomen, maar dat zou ik nooit willen doen. Nee, deze manier van opnemen is voor mij echt de enige. Dit is échte muziek. Dit is niet verzonnen achter de marketingtafel.'…

Gepubliceerd: 30 april 2002