Stef Kamil Carlens: Ik werk nu op een Mac, thuis
Onlangs vierde Zita Swoon zijn tienjarig bestaan met enkele aparte concerten in Antwerpen. Nu is er met 'A song about a girls' een nieuwe plaat van de band rond Stef Kamil Carlens, die opstond in het spoor van dEUS, maar al spelend zijn eigen sound ontwikkelde. De Standaard heeft het over een 'luisterplaatje met veel harmoniezang en verleidelijke melodieën. Een plaat als een thuis'. Muziekkrant Oor is enthousiast: …Zita Swoon bewijst nog steeds te horen tot het beste dat het West-Europese popcontingent te bieden heeft. Het huis heet Pop en kent een Belgische, wederom kosmopolitische architect. Tot de bouwstenen behoren jazz, kamermuziek, chanson, blues en folk…
In het Vlaamse dagblad de Standaard vertelt Stef Kamil Carlens tegen Peter Vantyghem ondermeer over hoe dit album tot stand kwam. Hier enkele citaten:
…,,Ik heb me voor deze plaat een uitspraak van Brian Eno herinnerd: 'Als je een album maakt, leg dan eerst vast wat je niet wil doen'. Dat is belangrijk, want het grote gevaar is altijd dat je een song te veel gaat aankleden. En ik programmeer graag allerlei klankjes op de computer. Maar hiervoor wilde ik het bewust niet te ver zoeken. De klank van de plaat hebben we gevonden toen we in de Ardennen wat demo's speelden die ik in elkaar had gestoken. Dat werkte niet, maar op een nacht vonden we een klank die warm en mooi en organisch was. Ik heb toen alle songs naar die klank omgewerkt.''…
…,,In 1993 stond in geen enkele studio een computer. De eerste plaat van dEUS is helemaal op band opgenomen. Die van Moondog Jr. ook. Maar daarna is de computer in de studio binnengeslopen, en werd opnemen goedkoper. Er kwamen programma's voor pc's op de markt. Ik werk nu op een Mac, thuis. Ik ken geen muzikanten die thuis geen computer gebruiken, behalve Arno. De voordelen zijn enorm. Een gewone studio kost 30.000 frank per dag. Je kunt daar niet experimenteren, tenzij je The Cure of Radiohead heet. Dankzij de computer kunnen wij een droom realiseren die vroeger niet mogelijk was. Ik kan thuis opnemen. En de plaat is gemixt door Tom Pintens en Gilles Martin, de man die ook de eerste plaat van dEUS mixte. Ook hij werkt nu thuis.'' …
…,,Als we deze cd in een studio hadden opgenomen, had hij veel cleaner geklonken. Nu hoor je al die bijgeluidjes. Het raam stond open toen we opnamen: je hoort de vogeltjes zingen, Thomas die zijn jas uittrekt, de pianostoel van Tom die kraakt. Maar dat betekent niet dat het snel gegaan is. We hebben acht maanden intensief aan deze plaat gewerkt. Tussen januari en eind augustus, vijf dagen per week. Het was stresserend. Ik was blij dat ze af was.''…
…,,Ik wil dat het vooruitgaat. Maar het is moeilijk om mijn muzikanten bijeen te krijgen om te repeteren. En ik heb zelf veel tijd nodig om mijn gitaarpartijen te maken. Dus is het logisch dat je veel alleen werkt. Ik heb een basis gemaakt met percussie, bas en wat gitaren. En dan de rest in stukjes daarover gezet. Ik kan op die manier Bart Maris vragen om een trompetpartij te spelen. Ik kan hem het stuk tien keer laten spelen. En dan is het luisteren, goed luisteren, en desnoods compileren. Met die manier van werken groeit het arrangement terwijl je het opneemt. Het is waarschijnlijk typisch voor mij: ik kan geen muziek lezen of schrijven. Het gevolg van dat alles is dat we achteraf, als de plaat klaar is, moeten leren om die songs live te spelen.'' …