Ad van Meurs:
Richard Bona virtuoze bassist!
Ik vrees dat mijn mooiste muziekmomenten van het afgelopen jaar niet binnen
het folkgenre vallen.
Verreweg het meest opwindende concert was Richard Bona & Band op North Sea Jazz. Een afrikaanse virtuoze bassist met een band die een mix speelt van jazz, fusion, afrikaans, pop, salsa en fun. Sinds Mr. Albert show in 1971 niet meer zo'n goeie band gezien....
Voorts moet mij van het hart dat ik de shows van Lenny Kuhr erg, erg mooi vind. Wat ik een verademing vind is dat haar songs geént zijn op de franse/ mediteranese chanson cultuur van de jaren vijftig, een prettige herontdekking tussen al die vreemde culturen die zo nodig moeten, al dat amerika gehijg en dat multi ethnisch crossover gefriemel, ik word er moe van...
Je snapt het wel, met Richard Bona bovenaan spreek ik mezelf hier ernstig tegen.......
Wat cd's betreft: moeilijk. Ik heb niet veel gekocht behalve de nieuwe uitgave van Blues Run The Game van Jackson C Franck, dé singersongwriterplaat aller tijden. Ik heb de nieuwe Chris Smithers, die is okay: ik heb John Fahey gekocht omdat ie dood is maar dat klinkt toch wel gedateerd.
Voorts krijg ik zoveel cd's opgestuurd waar ik naar móet luisteren dat ik een cd voort een verdacht dingen begin te vinden en voor muziek beleving gewoon in de kroeg ga zitten. Weet je waar je dan altijd toch weer van opveert, The Rolling Stones! en oh ja, ik kreeg een cderretje van mijn buurman met de eerste van Lunasa; blijft de top.
Groeten,
Ad van Meurs
The Watchman