Shantalla, de in België gevestigde Iers/Schotse topband, nam afgelopen zaterdag afscheid van violist Kieran Fahy tijdens een concert in Oisterwijk. Er waren nogal wat echte fans op afgekomen om het afscheid mee te maken. Fahy legt zich nu toe op solo-werk en optredens met zijn band Valerio.
Voor Shantalla viel het afscheid na acht jaar niet licht, maar de komst van Gerry O'Connor (niet te verwarren met de banjo-speler met dezelfde naam van o.a. Four Men and a Dog) is een gigantische opsteker. Hij zal in ieder geval alle resterende concerten van Shantalla in 2005 meedoen.
Gerry O'Connor
Gerry Murray, die in Shantalla accordeon, bouzouki, mandoline en whistles speelt, is enthousiast over zijn komst: "Gerry O'Connor has incredible drive in his playing, an extensive repertoire and wide performing experience, all of which will add a new dimension to our sound. Please, do a profile on Gerry and introduce him to your readers. And by all means confirm that Shantalla is going to continue stronger than ever, especially with people of the calibre of Gerry O'Connor joining its ranks!".
Veelbelovende doorstart
Murray heeft groot gelijk. Eind februari kondigden wij op Folkforum het einde van Shantalla aan. De informatie die tot dat bericht leidde kwam uit de direkte omgeving van Shantalla. Het aangekondigde vertrek van de violist en de zangeres had de overige drie muzikanten inderdaad aan het dubben gezet over voortgang van de band. Met de komst van topviolist O'Connor is de doorstart van Shantalla meer dan veelbelovend. Michael Horgan (uillean pipes, dwarsfluit en whistles) en Gerry Murray groeiden op met de Ulster traditie. O'Connor komt uit Dundalk in het uiterste noordoosten van Ierland tegen de grens met Ulster. Volgens Murray mogen de fans dan ook rekenen op 'a more distinctive northern sound to the instrumental pieces'.
Gerry O'Connor
Zijn knappe instrumentbeheersing en eigen stijl hebben Gerry O'Connor al tot podia overal in de wereld gebracht. Hij is de oprichter van de band Skylark (met Mairtin O'Connor, Garry O' Bhriain en Len Graham) waarmee hij vier albums opnam en tien jaar door Europa tourde. Het album The Brighid's Kiss van zijn eigen band La Lúgh werd in Ierland verkozen tot 'album of the year 1996'. In La Lugh stond hij aan de zijde van onder andere zijn later overleden echtgenote Eithne Ni Ullachain en Gilles le Bigot.
Eind vorig jaar bracht O'Connor zijn nieuwste album Journeyman uit. Geoff Wallis schreef daarover op irishmusicreview.com: "a muchappreciated confirmation that O'Connor's talents remain unsullied, and a reminder that the man remains one of Ireland's premier fiddlers." Andere kwalificaties in de Ierse pers: "Sparkling", "Immaculate" en "with dazzling Ability".
Muzikale familie
Gerry O'Connor groeide op in een muzikaal nest. Binnen zijn familie wordt de viool al vier generaties lang met verve bespeeld. Gerry nam de fijne kneepjes over van zijn moeder Rose O'Connor en leerde tunes uit de handgeschreven manuscripten, die zijn opa en overgootvader achter lieten. Hij blaast ze nieuw leven in. Later stak hij veel op van Joe Gardiner, een groot violist uit Sligo, die jaren in Dundalk woonde. Gerry O'Connor groeide op deze manier niet enjkel uit tot een vooranstaand violist, maar hij werd ook een geliefd muziekleraar, vermaard om zijn fiddle-workshops.
Helen Flaherty
Shantalla overweegt nog de mogelijkheid van een opvolger voor zangeres Helen Flaherty die eind dit jaar Shantalla verlaat.
Zie ook: www.shantalla.com en www.gerryoconnor.net.