-door Mirjam Adriaans, fotos Ronald Rietman-
De zon lachte Parkfest toe op de eerste festivaldag, die op enkele kleinigheden na soepel verliep. Op muzikaal gebied hoorde ik mooi werk van de Incredible String Band door Folkcorn, fijne luisterliedjes van Saint Robinson, leuke balcovers door Variomatic en absoluut hoogtepunt van de dag was de Zweedse band Hoven Droven.
Hoewel ik de Incredible String Band eigenlijk niet ken was ik wel nieuwsgierig naar het programma dat Folkcorn rond deze folkgroep gemaakt heeft. Zij deelden hun set in drie delen: historische Nederlandse en Vlaamse volksmuziek, dan een blokje Incredible String Band om weer terug te keren naar het repertoire dat we van deze inmiddels alweer 41 jaar oude groep kennen. Het geluid is niet helemaal goed, maar in het middelste blok speelt Folkcorn met veel plezier liedjes van de legendarische Schotse folkrockgroep. Voor mij is het gelijk een aardige kennismaking met dit werk, dat zowel Amerikaanse invloeden herbergt als Keltische en soms ook richting experimenteel neigt. Daarvoor ruilt Folkcorn het gebruikelijke traditionele instrumentarium graag even in voor elektrische gitaar, mondharmonica, toetsen en allerlei kleine instrumentjes met grappige effecten.
Voor de gelegenheid heeft Saint Robinson, alias Willem Jongenelen, zijn band meegenomen naar het kleine podium op het veld en als extraatje de Antwerpse violist Kevin Van Staeyen. Hij geeft de liedjes de kleur die ze nodig hebben, soms subtiel, dan weer lekker country-achtig. Er zitten een paar mooie stukken tussen, zoals Follow, sober en klein gebracht door Jongenelen op akoestische gitaar met Van Staeyen als enige begeleiding. Fijn luisterwerk, dat helaas in de staart flink last krijgt van de soundcheck van Hoven Droven. De organisatie belooft later om er strenger op toe te gaan zien dat dit niet meer zal gebeuren.
Overigens is er verder nauwelijks overlast tussen de twee tenten waar de betaalde optredens plaatsvinden. Dat wordt vooral duidelijk als het stevig rockende Hoven Droven tegelijk speelt met Variomatic, dat een eigenzinnig geluid neerzet, neigend naar de jaren 70, toch heel folky en zeker dansbaar, van andro tot mazurka. Ze hebben ook een paar sterke covers, zoals Valhermeil (Bruno Letron) of La Tribu De Dana (origineel van Alan Stivell, al zullen velen hier het ook kennen van de Franse groep Manau), maar veel verrassender is No Limits van Two Unlimited. Kun je daar balfolk op dansen? Ja dat kan, Variomatic bewijst het graag.
Maar het sterkste optreden deze dag komt uit Zweden. Mijn gedachten dwalen terug naar 14 jaar geleden, de eerste editie van Folkwoods. Hoven Droven was een van de optredende bands, en destijds zetten ze een heerlijk dynamische set neer die me steeds is bijgebleven. Mijn verwachtingen zijn dus hooggespannen en worden volledig ingelost vanaf het moment dat de band begint te spelen. Ze komen even over voor Parkfest, dit is hun enige optreden in ons land, maar ze zetten minstens zon krachtige set neer als toen. Wat een energie zit er in die mannen met gitaren, drums, viool en sax, daar kun je eenvoudig niet bij stilzitten. Ze bouwen de set prima op, geven zelfs toe dat ze ook een dagje ouder worden (ze bestaan 25 jaar) maar dat is een mooi moment om een slow one te doen, waarbij je je lief kunt knuffelen, een folk squeeze noemen ze dat. Het publiek wordt als vanzelf meegesleept in de Zweedse folknroll, Folk On! Folk You Too!
Gelukkig kunnen de bezoekers nog even met een gelukzalige blik een cdtje kopen en bijkomen met een fijne akoestische sessie. De bar gaat dicht en wij keren huiswaarts, Parkfest heeft gelijk op de eerste dag een knallend feest laten zien, benieuwd of ze daar nog overheen kunnen in de loop van het weekend.