Harmony Glen - Streaming Tunes - Epos Imaginaire EIMM 03 (www.harmonyglen.com)
Bij muziekinstrumenten horen koffers, en die vormen op de hoes van Streaming Tunes, de nieuwe cd van Harmony Glen, de strategische kleding van de bandleden. Willen ze zich met deze plaat blootgeven? Eerst lijkt het van niet, we horen de Ierse klanken met wat Amerikaanse invloeden die we ook op hun debuut Before Dawn tegenkwamen, de zang is nog steeds grotendeels van Vincent Pompe van Meerdervoort (ook accordeon, bodhran en darbuka) en van Nienke Bijker (ook gitaar). Maar later komt een Zweeds deuntje voorbij, er is een oosters aandoend muziekje te horen, en ook klezmer blijkt een invloed te zijn. Harmony Glen maakt niet zomaar Ierse muziek, er zit een ontwikkeling in, en dat is ook de bedoeling, zo vertelde Vincent me gisteravond (8 september) na de cd-presentatie in Utrecht.
Streaming Tunes werd in volgorde gespeeld, beginnend met het titelnummer en zo door tot de uitsmijter Chicken On A Raft. Met twee covers (eigen versies van Music For A Found Harmonium en Worried Man Blues) komt er een eind aan het optreden. Een kleine honderd mensen waren getuige van een goed gespeeld concert, en van een mooie podiumpresentatie. Met name bassist Dominique Bentvelsen blijkt expressief te zijn, zowel in zijn spel als in zijn lichaamstaal daarbij. Zijn spel viel me al op bij het album Before Dawn, maar live maakt ie nog meer indruk. Het plezier in deze muziek straalt overigens van de hele groep af, er is onderlinge interactie en het publiek wordt gemakkelijk meegesleept in dat lekkere gevoel.
Er wordt bestaand werk gebracht, zoals de deuntjes van Streaming Tunes en vervolgens de traditional The House Carpenter, waar Vincent Pompe van Meerdervoort een ander (meer begrijpelijk) eind aan de tekst gebreid heeft. Daarmee wordt een zoveelste versie toegevoegd aan de al bestaande varianten, maar het geeft ook aan dat Harmony Glen niet klakkeloos wat naspeelt. In Jig For Jules (met o.a. een Zweedse tune erin) wordt een darbuka aan het instrumentarium toegevoegd op de plaat, en Abu Dhabi is een set tunes, waarin de groep een subtiel oosters geluid heeft verwerkt. Nienke Bijker zingt met haar karakteristieke stem de traditional Rock The Cradle en de shanty Chicken On A Raft (het recept van dit typische gerecht wordt in het boekje meegeleverd) wordt met dwingende stem gezongen door Sjoerd van Ravenzwaaij, waarbij de anderen de harmony doen. Op het concert vallen ook de leden van balfolkgroep Orfeo (die het voorprogramma hadden gedaan) in, hetgeen de uitvoering nog wat aanstekelijker maakt dan de versie op plaat al is.
Op Streaming Tunes staat veel meer werk van eigen hand (vooral van Pompe van Meerdervoort, maar ook de andere groepsleden dragen hun steentje bij) dan op Before Dawn. Zo is er Harmony Glen, een ballade-achtig lied over een gedroomde plaats, en hoewel een banjo het vrolijke instrument bij uitstek is, weet Sjoerd van Ravenzwaaij die hier zelfs wat melancholiek te laten klinken.
Geïnspireerd door mooie zonsondergangen in Engeland, werd Sunrise in Somerset gecomponeerd, op de plaat is een fluit te horen van Isaac Muller. Het lied Like A Tree, geschreven voor een dierbare, krijgt een fijn klezmergeluid, allereerst door de viool van Mike Bruinsma, maar ook door gastklarinettist Erik van Geer. Op het vorige album werd al een muzikaal grapje ingebouwd, nu maakt Harmony Glen daar een beginnende traditie van. Het kwam bij de cd-presentatie niet helemaal goed uit de verf, maar op de plaat is het een leuk tussendoortje in Kickin' A Cuckoo (je mag zelf raden wat het zou kunnen zijn). Sjoerd en Nienke schreven het romantische Life's Lasting Song.
Er wordt vaak gezegd dat het moeilijk is om een tweede cd te maken. Als de eerste goed ontvangen wordt is het de kunst om die te overtreffen, als de kritieken slecht zijn moet je het ongelijk der recensenten zien te bewijzen. In het geval van Harmony Glen hield het debuut volgens mij een belofte in die nu in elk geval deels wordt ingelost. Op de nieuwe plaat wordt meer avontuur gezocht dan op het debuut, en dat valt wat mij betreft alleen maar toe te juichen. Als de groep zich inderdaad blijft ontwikkelen belooft Streaming Tunes zelfs meer dan Before Dawn.
Mirjam Adriaans, waardering 8,5
Meer foto's van de cd-presentatie staan hier.