shner twins - southern belles
Shiner Twins - Southern Belles - Stagger Lee STAGCD251157 / Suburban

"Lord, o lord, won't you guide me lord, lord won't you guide me home." Nee, ik ben niet plotseling religieus geworden, maar dit zinnetje spookt al een paar weken door mijn hoofd. Het is de door Jack Hustinx indringend gezongen opening van Guide Me Lord, een binnenkomer van jewelste op Southern Belles van The Shiner Twins. Dit album werd een tweetal weken geleden gepresenteerd, en kwam vanuit het niets op 2 binnen in de Euro-Americana Charts. De groep moest alleen Lucinda Williams voor laten gaan, en gezien de reputatie van deze dame is dat bepaald geen schande.

De hoeksteen van de Shiner Twins wordt gevormd door zangers, gitaristen en tekstschrijvers Jack Hustinx en Richard van Bergen. Het bandgeluid wordt mede bepaald door drums/percussie van Nicky Hustinx en baswerk van Dick Wagensveld. Southern Belles is het logische vervolg op de debuut-cd van twee jaar geleden, All In Store. Toen al lieten de Shiner Twins horen dat hun muziekvoorkeur in het zuiden van de VS ligt. Bovendien is hun smaak niet toegespitst op slechts een stijl, en dat geldt ook voor de nieuwe plaat. Blues, funk, soul, gospel, rock'n'roll, New Orleans, het is er allemaal in te horen. Toch is het niet helemaal hetzelfde als hun debuut. De Shiner Twins lieten van te voren weten dat het een rauwere, brutalere plaat zou worden dan All In Store. Dat is ten dele inderdaad zo, maar wat me vooral opvalt is dat het album spiritueler klinkt. Niet dat de heren het goddelijk licht hebben gezien, maar de liedjes hebben meer inhoud, er wordt meer nagedacht over wat er om hen heen gebeurt.

En dus blijft het openingszinnetje in mijn hoofd malen. In de uitleg op de hoes kom ik te weten dat Jack Hustinx 'een firm non-believer' is, maar wel iets heeft met traditionele gospel. Dat is nou precies wat bij mij ook het geval is. Het is de muziek die me raakt, niet het geloof of de kerk. En hoewel ik Guide Me Lord niet vaak genoeg kan horen, met behalve de boeiende zang ook nog een fijne rauw scheurende gitaar vormt het voor mij persoonlijk ook een probleem. Het overschaduwt namelijk de rest van de nummers, en Southern Belles heeft beslist nog meer om van te genieten. Voor Better Believe bijvoorbeeld haalde Richard van Bergen inspiratie uit de werkliederen die Alan Lomax opnam op Parchman Farm. Het is stevig en tegelijk heeft het een bepaalde traagheid. Drummer Nicky Hustinx laat de mokerslagen van toen weerklinken terwijl nadrukkelijk gezongen wordt door Van Bergen (en Jack Hustinx) over actuele onderwerpen als klimaatverandering en tegenover elkaar staande godsdiensten. Wie dit te zware kost vindt kan daarna in het luchtiger Ain't Nobody bijkomen met aanstekelijk rockend pianowerk (doet me aan Jerry Lee Lewis denken, net als Every Little Once In A While) van gastmuzikant Roel Spanjers. Die deed op All In Store ook al mee, net als Gait Klein Kromhof wiens mondharmonica treffend een oude treinfluit laat horen in Waiting For A Train (lekkere gitaarintro trouwens) en vervolgens heerlijk rondspookt in Love Is My Religion. Dit rustige pareltje is opgenomen ergens in de kleine uurtjes, door Jack, Richard en Gait samen. Misschien gaan ze dit nog uitwerken tot een 'full song' op het volgende album, hoeft voor mij niet. Hoe vaker ik luister, hoe meer juist dit eruitspringt. Er zit een soort eenmalig gevoel in, het moet een bijzonder moment geweest zijn in de studio.

Als je de inhoud zo eens beluistert is het album een weerslag van wat de heren zoal hebben meegemaakt, een ernstige ziekte, een vriend die ten onder dreigt te gaan, nieuws dat iedereen zorgen baart. Toch zijn de Shiner Twins niet somber gestemd, Take You All The Way bijvoorbeeld is een liefdesliedje waar je je fijn kunt laten meevoeren in een vlechtwerk van gitaar met mondharmonica. En tot besluit is er nog een gospel, Be Ready, maar dan eentje die erg vrolijk klinkt door de tuba van bassist Dick Wagensveld. De groep voert je zo mee in een typisch New Orleans geluid, je ziet de 'street parade' aan je voorbijtrekken.

Op de voorkant van de hoes prijkt een prachtige foto van Henry Horenstein, gemaakt begin jaren '70, te vinden in het boek Honky Tonk, Portraits Of Country Music. Het is een aandoenlijk beeld van onwaarschijnlijke romantiek, gemaakt in Tootsies Orchid Lounge, een legendarische honky tonk. Toch spreken deze karakteristieke mensen me veel meer aan dan het bekende ideaal van de gladde barbiepop. Nieuwsgierig naar de reden waarom voor deze foto is gekozen stuurde ik Jack Hustinx een mailtje. Hij legt uit: "We wilden perse iets met een knipoog naar de echte Southern Belles op de hoes, van die zuidelijke schonen in van die wijde jurken, je weet waarschijnlijk wel wat ik bedoel. Toen ik deze foto afgelopen zomer zag in een fotoboek bij een nicht van me in de States, was ik meteen verkocht, en de rest van de band ook. Voor ons zijn dit de ECHTE Southern Belles, prachtige kleurrijke mensen op een onbewaakt ogenblik vastgelegd in een roadhouse in Nashville. Ik ben toen contact gaan zoeken met fotograaf Henry Horenstein om de rechten te clearen, en die was ook meteen enthousiast toen-ie het tongue-in-cheek karakter wat we wilden met de hoes te horen kreeg."

En zo zijn het wat mij betreft ook het spelplezier en de spontaniteit van de Shiner Twins die de titel van de cd rechtvaardigen. De band maakt muzikale 'zuidelijke schonen', die in hun kleurrijke diversiteit toch een eenheid vormen door prima, hecht en herkenbaar spel. De vrij naturelle productie zorgt voor 'echtheid'. Was ik eerder nog vooral onder de indruk van zang en gitaarwerk van Richard van Bergen, nu komt voor mij ook de tekstuele inhoud van Jack Hustinx meer bovendrijven. Misschien is het meer 'zijn' plaat geworden? En hoewel het aan de buitenkant hier en daar rauw klinkt, blijken de heren te beschikken over een mooi gevoel voor romantiek. Southern Belles heeft in tegenstelling tot All In Store geen bevriende gastzangers, maar dat is geen gemis. Integendeel, de Shiner Twins bewijzen dat ze het uitstekend op eigen kracht kunnen.

Mirjam Adriaans, waardering 9-

Meer info over het boek van Henry Horenstein is te vinden op http://honkytonkbook.com, over de Shiner Twins: www.shinertwins.com.