Bladen
Sheryl Crow: zomerplaat na diepe depressie
Vorig jaar overwoog de Amerikaanse megaster Sheryl Crow (40) zich nog terug te trekken uit de muziekwereld. Moe, depressief en teleurgesteld weigerde ze zich te conformeren aan de smaak van 13-jarigen. De zangeres is echter terug met de therapeutische zomerplaat C'mon, c'mon. Robert Haagsma sprak met haar en schreef een uitvoerig interview in het Algemeen Dagblad. Hier enkele citaten.
…Ze was er opeens in 1993 met het warmbloedige popliedje All I wanna do, waarmee ze wereldwijd een grote hit scoorde. Van het debuut Tuesday night music club werden sindsdien vele miljoenen verkocht. ,,Aan die doorbraak was een lange aanloop vooraf gegaan'', vertelt de zangeres. ,,Dat wordt wel eens vergeten. Overdag was ik onderwijzeres, 's avonds trad ik zoveel mogelijk op. Het begon pas ergens op te lijken toen ik gevraagd werd de achtergrondzang te doen bij concerten van Michael Jackson en Don Henley van The Eagles….''
Los woestijnzand van Calexico
Calexico is in het land. Op hun tournee deden ze afgelopen weekeinde ondermeer het Werchter-festival aan en spelen ze op 9 juli in De Melkweg in Amsterdam. De start was vorige week in het Burgerweeshuis Deventer. Erik Krebbers was erbij en schreef een niet al te juichende recensie voor de Wegener dagbladen. Hier twee citaten:
…Tijdens 'Crystal frontier', toegift nummer zoveel, verklaarden publiek en Calexico elkaar de onvoorwaardelijke liefde. Die plotselinge uitbundige stemming in het uitverkochte Burgerweeshuis verraste zanger/gitarist Joey Burns volledig. 'Hebben jullie soms allemaal tegelijk een XTC pil ingenomen of zo?', vroeg de frontman zich openlijk af. Het was een vraag tegen beter weten in, want Calexico was er wel degelijk op uit om de tot dan toe matte stemming een definitief andere wending te geven. En als een band hiervoor het geëigende breekijzer in handen heeft, dan is dat Calexico wel. De heren gooiden er een stel Mexicaanse mariachi trompetten tegenaan en je waande je in een feesttent met Rowwen Hèze…
Cesaria Evora brengt iedereen in vervoering
Karel Michiels constateert in De Standaard na de laatste avond Couleur Café dat dit Brusselse festival 'niet alleen de wereld in onze achtertuin brengt, maar ook de ogen opent voor het talent uit eigen streek'. Hij zag ondermeer overtuigende concerten van Original Human (als vervanger van Lucky Dube) en de Antwerpse The Internationals ('opwindende, organische ska van het zuiverste water, nog een Belgische groep die de sterren en pioniers van het genre naar de kroon steekt'). Hier enkele citaten:
Over een te lange jurk en grillige arabesken
In het kader van Amsterdam Roots Festival gaf Grupo Miguel Poveda een concert in het KIT Tropentheater, Amsterdam. Frans van Leeuwen recenseerde het voor het NRC. Hier enkele citaten:
…Een jurk met een lange sleep, dat is mooi bij een dame die alleen maar hoeft te schrijden maar lijkt een wat onhandig attribuut voor een danseres. Toch verscheen Rosario Toledo Orihuela aldus uitgedost (…) het voetenwerk bleef voor het grootste deel verborgen. Dat Rosa lichte schoenen droeg en een stijl beoefende die soms raakte aan Amerikaanse tapdans, was wel te horen maar niet te zien…
Schotse inspiratie voor Apeldoornse zanger
Bernard Brogue, Apeldoornse gitarist/singer/songwriter met liefde voor de Britse folk en een licht spoortje Groningse tongval in zijn Nederlands, is dit jaar een nieuw artistiek pad opgegaan. 'Niet meer alleen, wat ik een poosje heb gedaan na het uiteengaan van mijn vorige band, maar met z'n drieën. Wél zo akoestisch mogelijk.' Met de nieuwe Bernard Brogue Band, heeft hij inmiddels een demo-cd'tje gemaakt, met daarop vijf stukken. 'Allemaal eigen werk', bevestigt hij. 'Vier liedjes in de stijl zoals wij met ons drieën nu live werken, en eentje wat meer uitgewerkt in de studio, met toetsen, wat meer productie. Dat is een beetje de voorloper van mijn tweede cd, zo ongeveer de stijl die ik daarop zou willen hanteren,' vertelt Bernard aan René de Cock in de Apeldoornse Courant. Hier nog wat citaten uit dat gesprek: