Jeroen Fidder laat in de Amersfoortse Courant Michael Chapman aan het woord. Hier enkele citaten uit dat artikel:
...Een folkartiest is Chapman eigenlijk niet. Meer een singer songwriter, want in zijn melancholieke nummers over liefde en verlating mengt hij folk , rock, jazz, country en blues. (...) Dat het nimmer tot een commercieel succes kwam, vindt Chapman helemaal niet erg. En hij heeft er ook wel een verklaring voor: ,Ik maak de platen die ik zelf wil maken en heb nooit de dingen gedaan die de platenmaatschappijen van me vroegen. Ze wilden altijd dat ik in Londen kwam wonen. Ik niet. Ik woon op een boerderij bij de Schotse grens. Ik bezoek geen hippe feestjes en ga niet om met sterren. Mijn vrienden zijn boeren en vrachtwagenchauffeurs. Ik ben dus geen onderdeel van de muziekbusiness.''...
...,,Ik ben rijk zonder dat ik veel geld heb. Ik doe namelijk wat ik wil met mijn leven. Als ik naar Australië wil, ga ik daar spelen. Als ik naar Amerika wil, pleeg ik een paar telefoontjes en ga erheen. Meestal ben ik alleen onderweg. Soms is dat wel eenzaam, ja. Maar ik heb geleerd hoe ik daarmee om moet gaan. Ik kom niet meer in de problemen zoals vroeger. Ik was jong en wild. Leidde een rock 'n roll leven. Of ik veel dronk? Heel veel. Maar ik word nooit meer 22.''...
...Vijftien jaar geleden brak hij namelijk z'n linkerhand (,,Een nachtmerrie voor gitaristen.'') waardoor hij bepaalde grepen niet meer kan uitvoeren. Een ander muzikantenschrikbeeld kwam de afgelopen jaren op zijn pad. Chapman kreeg een writer's block, die drieëneenhalf jaar zou duren. ,,Na ongeveer een jaar begon ik in paniek te raken. Ik werd bang, en dat helpt natuurlijk niet. Maar plotseling gebeurde het. Ik ging boodschappen halen en toen ik terugkwam had ik een nummer in mijn hoofd. Ik was enorm blij en ben enorm dronken geworden.'' En dus hoopt hij binnenkort eindelijk zijn nieuwe album te kunnen uitbrengen. Daarop staan onder meer nummers die hem inspireerden muziek te gaan maken. ,,Het nummer Streaming Train bijvoorbeeld hoorde toen ik vijftien was. Ik dacht: dat kan ik ook. Dus ik kocht een gitaar, speelde er een paar weken op en toen zei iemand: 'Je moet twee handen gebruiken'. Ik zei: 'Doe niet zo gek, dat is veel te moeilijk'. Maar hij had gelijk.''...