-door Assie Aukes, foto's Lieve Boussauw-
Het eerste concert wat we bezochten op de zaterdag van Dranouter 2012 was van MandolinMan in de clubtent. MandolinMan is een project van Andries Boone, Peter-Jan Daems, Dirk Naessens en Maarten Decombel rond het veldwerk van Hubert Boone.
Melodieën, veelal opgetekend in Belgisch Brabant en Limburg krijgen een sprankelende uitvoering door deze vier mandolinespelers die samen 34 snaren beroeren. Als u denkt dat dit zware kost is, vergist u zich. De arrangementen zijn luchtig en de presentatie van Andries Boone is humoristisch. Een prachtig concert om een festivaldag mee te openen.
Kadril fungeerde in Dranouter als gastprogrammeur, maar verdient ook zonder deze kwalificatie een plaats in de Kayam. Ongeveer net zo oud als het festival zelf, trakteerde deze groep uit Gent ons op een mooie doorsnee van hun werk door de jaren heen. Een vogel in de muite, krachtig gezongen door zanger van het eerste uur Harlind Libbrecht, kwam ons al tegemoet toen we een plaatsje in de goed gevulde Kayam zochten. Kadril had de nodige gasten meegebracht. Zo werd voor Lief Betje of wel De Groenelandstraatjes festivaloprichter Alfred den Ouden met zijn concertina op het podium gevraagd. Het album Nooit met krijt betekende in het begin van de jaren 90 de grote doorbraak voor Kadril en werd onlangs opnieuw uitgebracht. Logisch om toenmalig zanger Patrick Riguelle ruim baan te bieden tijdens dit concert. En wat zingt die man verschrikkelijk mooi! Het heertje van Maldegem, Louise, Nooit met krijt en Feest, een prachtig duet met de huidige Kadril-zangeres Karla Verlie. Even dacht ik dat Thé Lau zelf het nummer zou zingen, hij zat in de VIP-bar, maar mooier dan dit duet had het niet zullen zijn.
Imany betekent geloof in het Swahili en is de artiestennaam voor Nadia Mladjao, geboren op een van de eilanden van de Comoren voor de kust van Tanzania. Ze was een succesvol atlete, fungeerde als model in New York maar koos, gelukkig voor ons, uiteindelijk voor een zangcarrière in Parijs. Ze brak vorig jaar in Frankrijk door met het album The Shape of a Broken Heart. Haar stem doet, zoals het programmaboekje vermeldt, denken aan die van Tracey Chapman, maar is veelzijdiger. Tijdens het concert vallen de twee cellisten op, die een donker randje aan het geluid toevoegen. Imany zong veel nummers van haar album, zoals You will never know en Seat with me maar kreeg het meeste bijval bij een opmerkelijke versie van de Janis Joplin klassieker Mercedes Benz. Een verrassend concert!
Direct na het optreden van Imany stond de Balkan Beat Box in de Kayam op het programma, maar het oorverdovende geluidsniveau deed ons na twee nummers de tent uit vluchten.
Ook het concert van Bart Peeters was veel te hard, maar daar was het publiek dat ontplofte toen de man het podium betrad. Peeters had een sabbatjaar ingelast, maar liet zich voor Dranouter overhalen tot één uitzondering. En dat hebben we geweten Het publiek in de bomvolle Kayam ging vanaf de eerste tonen volledig uit zijn dak en brulde toppers als Poolijs, Zelden of nooit, Messias en Heist aan zee van begin tot eind mee. Een enkele keer werd er even gas terug genomen, zoals in Liefde is alles, maar Peeters zitvlees is maar zeer gering. Belgisch bekendste ADHD-er vloog er meteen weer in met Slaapwals, waarin de kwaliteiten van de begeleidende muzikanten duidelijk naar voren komen. Nadat Peeters in zijn, in Nederland bekendste hit Ik hou meer van folk bekende dat zijn dochters meer van hiphop maar hij van School is Cool hield, nodigde hij deze Vlaamse band die te zien zijn op bijna alle Vlaamse festivals, op het podium voor een Nederlandstalige versie van I gotta feeling van Black Eyed Peas. Met Toen ik haar daar zag staan, Peeters versie van The Beatles klassieker I saw here standig there eindigde dit uitzinnige concert. In Nederland is Bart Peeters misschien niet zo populair als zanger, in Vlaanderen is hij, getuige dit concert op Dranouter, een topartiest. En gezien zijn leuke liedjes, zijn uitstekende band en zijn tomeloze energie en enthousiasme is daar alle reden toe. Menigeen in het publiek zal dit concert ongetwijfeld als hét hoogtepunt van het festival bestempelen.
Blaudzun was al een tijdje bezig in de Clubtent en The Levellers zagen we eerder op Dranouter. Reden om voortijdig naar Ieper af te reizen voor een welverdiende nachtrust na een meer dan bevredigende tweede festivaldag.
