-door Mirjam Adriaans-
Haar naam zal niet bij iedereen een belletje doen rinkelen, toch is Elly Kellner al ruim 20 jaar bezig als singer-songwriter. In die tijd heeft ze een groepje trouwe fans, waaronder schrijfster dezes, aan zich weten te binden en trok ze de aandacht van niet de minsten, wat te denken van Iain Matthews of topproducer Larry Klein? En ze heeft net een nieuwe ep (I Could Have Made A Child) uit, tijd dus om een mailtje met vragen te sturen.
In 1998 kende ik een bandje dat speelde bij een voorronde van de Wraak van Brabant, een tegenhanger van de Grote Prijs van Nederland. Op naar Bergen op Zoom dus, om met mijn lief en een stel vrienden Capablanca? te steunen tijdens hun optreden in april in de Botte Hommel. Leuke avond was dat, en het werd er eentje om te onthouden toen ik ook nog kennismaakte met de muziek van Elly Kellner. Ze was nog maar een jaar of twintig en moest duidelijk iets kwijt, haar stem en het gevoel in haar liedjes maakten direct indruk, net als het eigenzinnige geluid van haar gitaar.
Zonder internet en social media was het lastig om iemand die niet zo bekend was te blijven volgen, maar jaren later kruisten onze wegen zich weer, bij toeval eigenlijk. Eerst vertelde muziekmaat Henk me over een optreden van haar bij Festival Pastorale in het Zeeuwse Nisse, waar ze ook opgemerkt wordt door Iain Matthews, die haar in 2011 vraagt om mee te doen met zijn nieuwe incarnatie van Matthews' Southern Comfort en daarmee zie ik haar opnieuw live aan het werk. Ze blijkt nog steeds zelf liedjes te schrijven, is heerlijk creatief met albumhoezen en wil mensen graag laten nadenken via haar teksten. Haar stem is door de jaren heen gerijpt en misschien nog wel mooier geworden terwijl het gevoel en de eigenzinnigheid zijn gebleven. Dus luister ik nog steeds graag naar haar muziek, die niet direct folky is, maar wel telkens weer raakvlakken vertoont met het genre, zeker als het gaat om haar akoestische gitaarspel. En alleen al voor het feit dat ze niet zomaar in een hokje te stoppen is en haar eigen weg blijft bewandelen had en heb ik grote bewondering.
Afgelopen jaar werkte Elly mee aan het Beyond Music project, waar ze de aandacht trok van topproducer Larry Klein en kreeg ze erkenning voor haar werk in de vorm van de Tamoil Cultuurprijs voor Kunsten en Letteren. Op 18 september is haar nieuwe ep, I Could Have Made A Child, verschenen via Continental Record Services. Dat vormt een mooie aanleiding om eens wat vragen te stellen aan deze eigenzinnige singer-songwriter.
FF: Wanneer ben je begonnen met muziek maken en kun je daar iets over vertellen?
Elly: Ik kan me herinneren dat mijn vader vroeger muziek van Buddy Holly draaide en hij kon zelf ook met drie akkoorden een paar van die liedjes naspelen. Ik wilde dat ook heel graag kunnen en begon op zijn gitaar wat te proberen. Op m'n 9e verjaardag kreeg ik mijn eigen gitaar en speelde en zong al snel liedjes als That'll Be The Day. Maar het duurde niet lang voor ik m'n eigen liedjes ging maken.
FF: Heb je ooit in een band gespeeld en zo ja welke?
Elly: Alhoewel mensen mij vooral kennen van solo-optredens heb ik toch best wat experimentele samenwerkingen gehad die allemaal erg leerzaam waren. Rond 1999 begon ik een akoestisch noise-duo onder de naam Keshri. We speelden mijn liedjes met alternatieve beats en bass en mochten een keer bij Breda Barst spelen. In 2001 was ik onderdeel van de trip-hop formatie Tea Ceremony waarna ik in 2003 verhuisde naar Engeland en daar onder de naam Keshri opnieuw een band vormde. Later voegde ik me eerst op afstand bij de Nederlandse psychedelische rockband Chanoyu en dit bleef vooral bij schrijven, repeteren en opnemen. Bij terugkomst in Nederland begon ik met een paar leden van Chanoyu opnieuw mijn eigen band, wederom Keshri genaamd maar het gemak van solo spelen floot me na een paar jaar toch weer terug. Hierna richtte ik me vooral op solo-optredens totdat ik werd uitgenodigd mee te gaan op tournee met de band Matthews Southern Comfort. Om samen met Iain Matthews, BJ Baartmans en Bart de Win prachtige harmonieën neer te zetten was echt heerlijk om te doen. Op dit moment ben ik aan het kijken hoe ik mijn nieuwe muziek live kan gaan brengen. Alhoewel de mogelijkheden om live te spelen beperkt zijn is het voor mij wel tijd om me live te omringen met fijne muzikanten. Ik heb er een paar gevonden en we zijn enthousiast aan repetities begonnen.
FF: Welke instrumenten bespeel je?
Elly: Ik speel voornamelijk rhythm gitaar, wat single note play op de elektrische gitaar en sinds kort speel ik ook wat basgitaar.
FF: Welk instrument gebruik je bij het schrijven van je eigen muziek?
Elly: Ik schrijf met mijn 4-string akoestische gitaar. Daar ontbreken de twee hoogste snaren en de stemming van de overige snaren is E - E - B - Fis. Dit is ruim 20 jaar geleden ontstaan en ik heb mijn eigen akkoordvormen bedacht die ik erop speel. Het zorgt voor een soort drone geluid met af en toe wat dissonantie.
FF: Wie is je grote muzikale held (meerdere antwoorden mogelijk)?
Elly: Nou, door alle jaren heen moet ik toch zeggen Paul McCartney. Ik verloor mijn hart aan hem toen ik 9 was, ben gek op zijn schrijfstijl, hij kan over verdrietige dingen schrijven met wonderschone melodieën die blijven hangen. Ik vind zijn album Chaos And Creation In The Backyard erg goed. Zag hem in 2012 nog in de Ahoy en hij was toen zo energiek en goed bij stem; hij blijft mijn held. Ik zou nog 's graag een kopje thee met 'm drinken.
FF: Wat betekent folkmuziek voor jou?
Elly: Voor mij heeft folk of folkrock altijd een basis van snaren, akoestische gitaren met qua gevoel een goede snuf dromerigheid en een scheutje mysterie of melancholie. Ik heb grote liefde voor Nick Drake's muziek en van een band als Trees (1970) krijg ik een heel warm gevoel. Meer recent vind ik de liedjes van Jesca Hoop wonderlijk mooi, die passen voor mij ook wel onder de noemer folk hoor.
En dan wil ik graag nog wat meer weten over Elly en de nieuwe ep:
FF: De liedjes klinken (net als je eerdere werk) persoonlijk, kun je iets over de achtergrond vertellen, is er een verband of staan ze los van elkaar?
Elly: Ja, ik maakte rond 2014 een uitstapje naar het schrijven in het Nederlands maar ben nu toch weer terug 'thuis' bij het Engels, de taal waar ik al van kinds af aan in schreef. De eerste vier liedjes op de EP schreef ik eind vorig jaar heel kort na elkaar dus ze zijn zeker verbonden. Ik heb altijd geprobeerd mezelf kwetsbaar op te stellen in mijn teksten, om daar te gaan waar het pijn doet, maar sinds vorig jaar is er iets veranderd in het schrijfproces. Op de één of andere manier kan ik nu én mezelf naar die diepere kern brengen én tegelijkertijd het gevoel van het lied toegankelijker houden voor de luisteraar. De teksten zijn voor iedereen op vele manieren te interpreteren en draaien om thema's als (zelf)bescherming, loslaten en opnieuw beginnen. In de titeltrack I Could Have Made a Child geef ik ruimte aan de vraag 'what could have been if...'. Mountains of Men is de afsluiter die ik al eerder schreef. Alhoewel er hierin eigenlijk maar weinig woorden worden gezongen gaat het voor mij in grote lijnen over de afweging 'volgen we leiders, religie en bestaande patronen of banen we onze eigen weg en gaan we nieuwe, betere manieren proberen?'.
FF: En ik denk dat je niet alle instrumenten zelf speelt, dus met wie heb je hierop samengewerkt?
Elly: Op Mountains of Men spelen drie muzikanten mee: John Lumpkin (USA) op drums, Sasha Shlain (Rusland) op piano & synthesizer en Sandro Friedrich (Zwitserland) op de bansuri fluit. Ik heb al van mensen gehoord dat ze dachten dat er een panfluit te horen was maar dat is dus de bansuri fluit, een bamboefluit uit de Hindoestaanse muziek. Op alle liedjes zong ik en bespeel zelf de gitaren, basgitaar, percussie en een piepkleine Casio keyboard op Sharp Corners. Percussie in I Will Start Over bestaat o.a. uit twee stukjes karton die ik over elkaar heen laat 'flippen'. Dat hoor je goed terug in de intro en ik ben er graag creatief mee. Ik produceerde de EP zelf met ondersteuning van BJ Baartmans die ook de mix van de muziek verzorgde.
FF: Je ontwikkelt je voortdurend, gebeurt dat vanzelf (organisch) of onder invloed van bepaalde gebeurtenissen, fases in je leven, mensen?
Elly: Ik heb wel een tijdje stilgestaan hoor. Tussen 2014 en 2015 experimenteerde ik met het schrijven van Nederlandstalige liedjes en die belandden ook op twee albums: Zinken & Zweven (2016) en Mijn Gammele Cassette (2018). Ik nam die liedjes dus wel op maar van 2015 tot 2019 kwam er niet veel nieuws meer uit de pen en optreden deed ik zelden. Ik had last van angsten (anxiety) en dat zorgde er o.a. voor dat de vlam een beetje doofde. Ik ben een aantal jaar gaan striptekenen en muziek verdween compleet van het toneel.
FF: Nog niet zo lang geleden heb je meegedaan aan het Beyond Music project met een heleboel andere muzikanten, daar is ook een album (Same Sky, Beyond Music Volume One) van verschenen, heb je zoiets al eens eerder gedaan en kun je er iets over zeggen?
Elly: Beyond Music is een project waarin ik met muzikanten van over heel de wereld liedjes kon schrijven in een bepaald thema. Daar werd ik wel enthousiast van en vorig jaar begon ik ook weer in het Engels te schrijven. Ineens kwam het weer op gang en samen met Heather Bond (USA) schreef ik het lied 'Different, You and I'. Vervolgens werden we door Grammy winnend producer Larry Klein (USA - Joni Mitchel, Tracy Chapman) uitgenodigd om met 21 andere artiesten in Frankrijk een album (Same Sky) op te nemen! Daar ontmoette ik ook John, Sasha en Sandro die nu op Mountains of Men meespelen. Het waren twee prachtige weken in Studios La Fabrique waarin ik veel fijne mensen ontmoette en de liefde voor muziek weer opbloeide.
Dit jaar was er een nieuw thema 'Song for the Planet' en heb ik de afgelopen 8 maanden samengewerkt aan 16 liedjes. Eén daarvan is al uitgekozen om op het tweede album te verschijnen. Beyond Music heeft me mijn zelfvertrouwen in de muziek teruggegeven. Er brand weer een vuurtje en daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor.
FF: Je bent niet alleen singer-songwriter, je maakt ook visuele kunst zoals striptekeningen en video, hoe belangrijk is dat voor jou?
Elly: Ik denk dat het een zegen is dat ik mijn creativiteit in meerdere disciplines kan uiten. Met alles ben ik autodidact dus ik vergelijk mezelf ook niet met een illustrator of videomaker die hiervoor heeft gestudeerd. Maar ik vind het fijn om de sfeer en het gevoel van mijn liedjes door te kunnen voeren in bijvoorbeeld een muziekvideo en hier zelf de controle over te kunnen houden. Ik heb veel ideeën en ben daarin best ambitieus, ik loop dan soms tegen mijn grens aan. Teveel hooi op de vork in combinatie met perfectionisme veroorzaakt bij mij soms nog steeds angsten. Het loslaten waar ik ironisch over zing wil ik zelf ook nog wel wat meer leren. Ik doe mijn best om wat minder mijn best te doen.
Tracklist I Could Have Made A Child:
1 I Could Have Made A Child
2 I Will Start Over
3 Sharp Corners
4 Another Person
5 Mountains of Men
Mountains of Men is de eerste single van de ep, je vindt de bijbehorende videoclip op haar website en Youtubekanaal. Ondertussen werkt ze aan een nieuwe video, voor het titelnummer I Could Have Made A Child. Wil je meer weten over Elly Kellner en alvast wat voorproefjes zien, kijk dan op haar website https://ellykellner.com/ of volg haar via haar Facebookpagina of Instagram.