De computer is al geruime tijd verbannen naar een kamer die ooit mijn kantoor was, maar waar de laatste jaren m'n oudste dochter bivakkeerde. Nu zij op kamers woont en minder vaak thuis komt, krijgt de ruimte weer een beetje die oude functie terug (Natuurlijk inclusief de rommel die een mens om zich heen kan verzamelen...).
Inmiddels is er onverwacht ook nog een jonge pup in huis gekomen. Constant toezicht is geboden, maar de computer staat niet in de huiskamer. Had ik de laatste keer toch maar een laptop gekocht...
Ruim een maand geleden was Gerda, een vriendin uit Canada over in verband met de verjaardag van haar moeder. Ze wilde graag naar het concert van Eliza Gilkyson op Stania State in Oentjerk. Folk in de Wâlden sloot met een dubbelconcert van deze Amerikaanse singer-songwriter en de al even Amerikaanse JB's Band het seizoen af. Veel publiek daar in Stania State. Een bewijs dat er ook in mei best nog concerten georganiseerd kunnen worden.
De JB's Band, met daarin de Nederlander Joost van Es (Four Wheel Drive) op viool, leek in eerste opzicht op een doorsnee blue-grass band, maar door de virtuoze mondharmonicaspeler kreeg het geluid van de band toch iets speciaals. Iemand die een uitgekauwd nummer als de Orange Blossom special weer als nieuw kan laten klinken, is een vakman. Uitstapjes naar andere muziekstijlen als klezmer en cajun waren voor Mike Stevens geen probleem.
De populariteit van Eliza Gilkyson is nog steeds groeiende. Dit keer had ze maar een uur om haar talent te bewijzen. Ze wilde daardoor niet te veel uitwijden tussen de nummers door, maar al gauw kon deze spraakwaterval het niet laten. Prachtige liederen heeft ze geschreven, soms met een lach, maar vaak ook met een traan.
Freek Nijland kan terugkijken op een succesvol seizoen. De belangstelling was prima dit jaar, bijna alle concerten waren goed bezocht. Soms kwam het publiek op het laatste moment, bijvoorbeeld bij het Internationaal Folkcomplot. De consequentie was dat de kleine zaal van Stania State bomvol zat. Alleen het concert van de Nederlandse singer-songwriter Ma rain werd zeer matig bezocht. Slechts vijfendertig personen wist deze Amsterdamse zangeres en haar groep naar Oentjerk te lokken. Toch wil Freek Nijland haar graag nog eens terugzien op zijn podium, want het concert vond hij een van de beste ooit. Het vooroordeel bij het publiek dat Nederlandse artiesten minder interessant zouden zijn, is hardnekkiger dan menig concertorganisator zich zou wensen...
Voor veel organisatoren, vooral voor degenen die financieel zelf moeten bijpassen, blijft dit een hinderlijk probleem, iets wat we hier al vaker aangekaart hebben. Op lokaal niveau zijn hiervoor her en der wel oplossingen gevonden, maar wat in Eindhoven wel werkt, hoeft in Groningen nog niet tot hetzelfde resultaat te leiden.
Een rondje langs een aantal clubs en theaters leert ons dat we een wisselend seizoen achter de rug hebben. Is Freek Nijland heel tevreden over het afgelopen seizoen en zijn locatie, zo is Dave Tearney in het nabijgelegen Sneek al een tijdje bezig om een geschikte plaats voor zijn Music Inn te vinden. Jarenlang vonden de concerten in Sneek naar ieders tevredenheid plaats in zalencentrum Van der Wal. Twee jaar geleden werd het centrum verkocht en moest Tearney op zoek naar een andere locatie. Die vond hij in het theaterzaaltje van de plaatselijke scholengemeenschap. Een ideale plek voor de muziek, mooi podium, redelijke akoestiek. Maar het publiek wilde er niet aan, bleef voor een deel zelfs weg. Waarschijnlijk appelleert een ruimte in een school bij veel bezoekers niet aan het uitgaansgevoel dat men toch blijkbaar graag heeft op de zaterdagavond. De laatste concerten van dit seizoen werden daarom verplaatst naar een nieuw grand café in de binnenstad. Het concert van Malinky in januari van dit jaar werd daar in ieder geval druk bezocht. Helaas gaf dit concert ook de beperkingen van de nieuwe ruimte aan, veel meer dan honderd bezoekers kan de zaak niet aan. Ook Dave Tearney onderkent dat probleem. Het komende seizoen heeft hij dan ook voor (een deel van) het programma onderdak gevonden in theater Sneek, de voorloper op het nieuw beoogde en veel besproken theater van Sneek. Een goede zet. Bij de dvd-presentatie van Souldada bleek dat de zaal een prima akoestiek heeft en de nodige bezoekers kan bergen. Ook de foyer ziet er zeer behoorlijk uit. Laten we hopen dat door deze nieuwe locatie het publiek de loop naar de Music Inn weer zal hervinden.
De Fookhook draait vanuit zalencentrum De Sevewaeg in het Limburgse Sevenum al weer vele jaren mee in het folkcircuit van ons land. Ook de Fookhook kijkt terug op een wisselend seizoen. Door omstandigheden was de publiciteit het eerste deel van het seizoen niet optimaal, waardoor de belangstelling voor menig concert tegenviel. Toen organisator Piet Snellen na de jaarwisseling de publiciteit weer zelf in handen nam, steeg de belangstelling voor de concerten weer aanzienlijk. Toch stelt Piet Snellen ook dat de belangstelling voor de Keltische folk, jarenlang de pijler waarop de Fookhook dreef, de laatste jaren wel minder geworden is, een ontwikkeling die je ook op andere podia ziet. De Fookhook begint het nieuwe seizoen met een concert van het Ierse Beoga.
In het nabije Horst vond het afgelopen seizoen in cafe Cambrinus op zondagmiddag regelmatig leuke concerten die erg goed bezocht werden. Er werd veelvuldig geput uit het arsenaal van singer-songwriters die ons land regelmatig aandoet, maar ook een cultheld als de Vlaamse Lieven Tavernier is daar een graag geziene gast. In oktober of november is hij weer te gast op dat intieme podium.
Jos Creusen gaat het met zijn GUO (Groeten uit Oisterwijk) in het nieuwe seizoen proberen in cultureel centrum De Bogert in Moergestel. Het zal voor hem als een soort van thuiskomen aanvoelen. Zijn laatste seizoen in het Boerderijtje in Haren was er een van uitersten. Sommige concerten werden uitstekend bezocht, andere werden teleurstellend matig bezocht. "Geen peil op te trekken", zo verwoordde Creusen het zelf. Het nieuwe seizoen in de nieuwe locatie ziet er in ieder geval veelbelovend uit, met o.a. een concert van de gerenommeerde Iers-Amerikaanse band Solas.
Het nieuwe seizoen laat her en der in het land weer een interessante programmering zien. Of de crisis ook een negatieve rol zal spelen, zal nog moeten blijken. Ik heb nog geen cijfers van voorverkoop voor handen, daar is het ook nog te vroeg voor. Eerst maar weer de fijne zomerfestivals, zoals Brosella, Dranouter, Folkwoods, etc, om de zinnen te verzetten. Ik heb er nu al zin in!
U zult het wel door hebben, het nieuwe bureau is inmiddels geleverd. Ik kan weer rustig m'n stukjes typen. De jonge pup ligt na een vermoeiende dag aan m'n voeten te slapen...
Assie