kathryn tickell band - instrumental
The Kathryn Tickell Band - Instrumental - Park records PRKCD92 - Distributie: Music & Words

Nog niet zo lang geleden verscheen van de Kathryn Tickell het album Strange but true met daarop bijzondere opnamen die ze in de loop van haar carrière met verschillende artiesten gemaakt heeft. Vooral de diversiteit van de opnamen maakte dit album tot  interessant en aangenaam luistergenot. Op haar vijftiende album opereert deze Noord-Engelse piper/violiste echter weer als vanouds met haar eigen band. De titel van het album geeft de essentie van het album in één woord weer. Eenentwintig verschillende instrumentale stukken opgenomen in elf sets.

Het eerste album van de Kathryn Tickell Band verscheen al in 1990 en in wezen is er sindsdien weinig veranderd. Putte Tickell in die tijd iets meer uit de traditionele muziek van haar streek, tegenwoordig componeert zij een groot gedeelte van het repertoire zelf. Wat niet veranderd is, is haar neus voor mooie melodieën van bevriende muzikanten. Zo wordt op dit nieuwe album in de eerste set een eigen nummer (Ian's Trip to Wales) gekoppeld aan een prachtige muñeira, geleerd van de Asturische doedelzakspeler Xuacu Amieva. Ook de individuele groepsleden doen compositorisch een duit in het zakje en schrijven een aantal melodieën, alleen of in samenwerking met elkaar. Dat een pakkende melodie een prachtig huwelijksgeschenk kan zijn, wordt bewezen in Alan & Catherine's Wedding Jig. Wanneer zo'n muziekstuk dan ook nog opgenomen wordt, mag je haast hopen dat het huwelijk een lang leven is beschoren. Kathryn Tickell bespeelt veelvuldig de Northumbrian pipes, haar hoofdinstrument, maar beroert van tijd tot tijd ook zeer verdienstelijk de viool. Met name in de set Ripp-off Pharaoh/The Mountain Stream/Captain Scuttle en in het zeer ingetogen Yeavering  klinkt het samenspel met violist (en broer?) Peter Tickell zowel fijntjes als krachtig. Voor de folk-opera The Ballad of Jamie Allan, over het leven en de dood van de beruchte piper James Allan schreef Tickell de wondermooie air Jamie's air die prachtig overgaat in Jamie's jig, met daarin een hoofdrol voor de trekharmonica van Julian Sutton, die het afsluitende In the Shadow of the Angel schreef, wat een mooi soft jazz-achtig arrangement meekreeg.

Zoals gezegd, veel mooie en pakkende melodieën op dit vijftiende album van Kathryl Tickell die op voortreffelijke wijze worden gespeeld. Haar band bestaat dan ook al geruime tijd uit een stel zeer competente muzikanten. Maar toch mis ik iets. Op haar vorige album zong Kathryn een of twee nummers, iets wat ik nooit eerder van haar gehoord had. Ze deed dit zeker niet onverdienstelijk en daarom vind ik het jammer dat ze voor dit album niet een paar liederen heeft opgenomen. Ik betrap me er namelijk op  dat ik niet vaak het hele album achter elkaar afspeel. Voor mij verslapt op een gegeven moment de aandacht voor deze instrumentale plaat.  Een paar liederen zou voor mij een welkome afwisseling zijn. De titel zou dan gewijzigd moeten worden, maar dat lijkt me het minste probleem.  

Assie Aukes, waardering: 7,5