Kelpie - Var det du / Var det deg? - Westpark Music 8739 / Distributie: Music&Words
Een druk stel zijn die Kerstin Blodig en Ian Melrose. Dit Noors-Schotse duo, opererend vanuit Duitsland, zijn betrokken bij uiteenlopende projecten als Talking Water en Norland Wind, hebben beide een solocarrière en spelen ook nog samen in het duo Kelpie.
Enkele jaren geleden (2002) brachten ze al een album onder die naam uit, met daarop o.a. een mooie versie van het gelijknamige nummer van Jethro Tull-voorman Ian Anderson en een aantal Engelse traditionals. Was de begeleiding op dat album voornamelijk akoestisch en in een track opgenomen, op het nieuwe album Var det du - Var det deg? is er aanzienlijk meer tijd besteed aan arrangementen en opnamen. Hiervoor werd de hulp ingeroepen van producer Jorg Surrey en gastmuzikanten als Urs Fuchs (contrabas) en Peter Jakk (basgitaar), beide ook bekend van hun werk met Talking Water en Norland Wind. De Noorse multi-instrumentalist Leiv Solberg zorgt met zijn (hardanger)vioolwerk in een aantal nummers voor een typisch Noors (dans)sfeertje.
Was de Keltische invloed op het eerste album duidelijk aanwezig door een aantal Engelstalige nummers, door de gelaagdheid van het nieuwe album is deze invloed niet zo expliciet meer aan te wijzen. Het is vaak een fluitje hier, een ritmisch gitaarrifje daar die de Keltische invloeden verraden. Kerstin Blodig zingt op expressieve wijze haar liederen in het Noors, zoals we dat ook kennen van haar soloalbums. Deze subtiele mix van Keltische en Scandinavische invloeden maken de liederen op dit album zo aangenaam om te beluisteren. Waarschijnlijk is Ian Melrose het Noors niet voldoende machtig, want op dit album is hij vocaal nauwelijks te beluisteren. En dat is eigenlijk wel jammer want op het vorige album bewees hij in The battle of Waterloo dat hij ook vocaal zijn mannetje stond.
Instrumentaal valt er heel veel te genieten. Zowel Blodig als Melrose zijn uitstekende gitaristen, zoals o.a. blijkt uit het intro van Saligheten er oss nær, terwijl Ian Melrose ook nog eens uitstekend uit de voeten kan op bouzouki en verschillende fluiten, zoals in Haugtussedans.
Het album besluit met een aantal instrumentale stukken die speciaal gecomponeerd zijn als soundtrack voor de diashow Fjord-Norwegen. Dat is jammer want hierdoor kabbelt het album zich een beetje naar het einde. De breed uitgesponnen en met extra galm voorziene stukken (o.a. op de fluit in Jostedalsbreen) doen denken aan het werk van o.a. Clannad en klinken in tegenstelling tot het sprankelende karakter van het merendeel van het album enigszins belegen. Laat je de cd-speler echter voortijdig stoppen, dan kun je stellen dat Kelpie een uitstekend album heeft afgeleverd.
Assie Aukes, waardering: 8