Lien en Bart - Lieve Liendjes - eigen beheer (www.lienenbart.net)
In folkgroep Kandoris spelen Lien Kooijman en Bart Vanpeteghem, die samen ook het duo Lien en Bart vormen. Met zijn tweetjes maken ze wel wat andere muziek, ze hebben gekozen voor luisterliedjes in de stijl van de kleinkunst van het Nederlandse paar Elly en Rikkert of de Vlaamse Miek en Roel. Tot nu toe speelden ze vooral op feesten en bruiloften, maar nu hebben ze dus ook een programma met Nederlandstalige kleinkunst en in de lente kwam hun cd Lieve Liendjes uit.
Ondanks de keuze voor kleinkunst zijn er hier en daar nog wel wat folkelementen te horen op Lieve Liendjes, al was het maar in de begeleiding, bijvoorbeeld mandoline en accordeon in het vrolijke Jouw Liedje. De link naar de muziek van Kandoris is vooral te horen in Johnny Cash, waarin gefilosofeerd wordt over het kunnen zingen als deze grote artiest en de roem die dat met zich mee zou brengen. Er wordt gespeeld op piano en gitaar met een licht country gevoel erin, niet in de laatste plaats veroorzaakt door de Ring Of Fire-bewerking tussendoor. Dit is het enige liedje waarin Bart Vanpeteghem voor een deel de leadzang doet.
Alle liedjes zijn geschreven door Lien Kooijman, op drie na. Twee covers komen uit de (folk-)traditie, zo is in het liedje De Molenaar een eigen tekst geschreven op het ingetogen bruiloftslied Kylä Vuotti Uutta Kuuta, van de Finse groep Värttinä. Het is te vinden op hun album Musta Lindu / Black Bird uit 1989 en op de live-cd 6.12 (2001). Lien Kooijman maakte er een mooie sprookjesachtige tekst op, over de tovenaarskunsten van de molenaar, waarvoor de inspiratie zo uit een oud liedboek zou kunnen zijn gehaald, inclusief het droeve lot dat hem te wachten staat aan het eind. Een tin whistle geeft er nog een extra folky tintje aan. Dan namen Lien en Bart ook nog de Amerikaanse melodie van Big Rock Candy Mountain op, bekend van Harry McClintock, die het al in 1928 op plaat zette, maar het is nog te vinden o.a. op de soundtrack van de film O Brother Where Art Thou?. Bart Vanpeteghem maakte er een tekst bij met de titel Toverbollenbergen (en wie moet hierbij niet aan de Kauwgomballenboom van Elly en Rikkert denken?), waarbij hij qua inhoud trouw bleef aan het origineel, over een soort luilekkerland. Ook hier weer een folky inbreng, ditmaal van de banjo en sopranino blokfluit. Tot slot wordt nog Ik Zou Wel Eens Willen Weten vertolkt, het bekendste nummer van de Nederlandse musicus, dichter en kleinkunstenaar Jules de Corte (1924-1996), dat hier geheel door gitaar begeleid wordt.
De titel Lieve Liendjes is natuurlijk een woordspeling, maar geeft ook enigszins aan wat je te horen krijgt, de nummers klinken lief en fijn, soms heel vrolijk of juist wat melancholiek, maar gelukkig niet echt te zoet. De teksten getuigen van een nostalgisch gevoel voor romantiek. Het merendeel van de liedjes wordt door Lien Kooijman gezongen en begeleid op piano, waarbij het iets minder prettig aanvoelt als ze in de hogere regionen zingt, al komt dat niet vaak voor. Bart Vanpeteghem hanteert veelal gitaar dan wel percussie en doet de achtergrondvocalen. Deze muziek hoor je niet vaak meer tegenwoordig en doet mij al snel aan de jaren zeventig denken, toen je inderdaad nog regelmatig Elly en Rikkert op de radio hoorde, of Jules de Corte. Met name de natuurlijk klinkende productie laat horen dat het wel degelijk om een hedendaagse opname gaat. In de folky invloeden is het repertoire van Kandoris terug te horen, maar daarmee wordt wat mij betreft ook gezorgd voor een prettige afwisseling in de liedjes.
Mirjam Adriaans, waardering 8
Op 1 juli zijn Lien en Bart een van de optredende acts op het folkfestival Na Fir Bolg in Vorselaar (B). Ook Elly en Rikkert komen en waarschijnlijk zingt Lien ook wel wat mee met hen.