Chris Smither - Leave The Light On - Signature SIG 2001 (distributie Rounder)
Een paar jaar geleden maakte ik kennis met het werk van oude rot in het singer-songwritersvak Chris Smither, via zijn cd Train Home, die ik in een kroeg hoorde. De plaat werd aangeschaft, en ook nog wat eerdere albums. Het werd me snel duidelijk dat dit een artiest is die qua geluid niet zo heel erg verandert in de loop der jaren, maar wel steevast een hoge kwaliteit te bieden heeft. De man is een meester op fingerpicking-gebied en op zijn jongste plaat Leave The Light On wordt dat opnieuw bevestigd.
Smither neemt op al zijn platen enkele liedjes van anderen op. Bob Dylan's Desolation Row vormde voor mij al een hoogtepunt op Train Back Home, en ook nu is Smither's versie van Visions Of Johanna weer ijzersterk, ingetogen en vol gevoel gebracht, in een walsmaat gearrangeerd. En de manier waarop hij met nauwelijks extra begeleiding Cold Trail Blues (van Peter Case) uitvoert doet de rillingen over mijn rug lopen. Ook de murder ballad John Hardy werd door Smither opnieuw gearrangeerd, en kreeg een folky achtergrondkoor van jong rootstalent Ollabelle.
Maar goed, het gaat mij vooral om wat de man zelf schrijft. Er staan zeven nieuwe stukken op Leave The Light On. Country, folk en blues vormen de hoofdingrediënten van de muziek die Chris Smither maakt. Het eerste zinnetje van het eerste nummer, Open Up, zet direct de inhoudelijke toon: I don't think for pleasure, it's just hard not to do. De muziek heeft dan nog een wat vrolijker karakter, maar krijgt in titelnummer Leave The Light On al een vleug melancholie. Shillin' For The Blues getuigt van een triestheid waar enkel een blues bij past, gevolgd door eenzelfde gevoel in Seems So Real. Er zitten ook wat meer uptempo stukken bij, die in de teksten een soort zwartgallige humor herbergen, soms tegen het cynische aan. Zoals Diplomacy, een naar rock'n'roll neigend politiek stuk dat allesbehalve diplomatiek is: Take it or leave it, it's the deal of the day / And if you leave it, you get it anyway. Nee, dit is geen vrolijke plaat, al doet de muzikale begeleiding soms anders vermoeden.
Een echt juweel is Origin Of Species (haalde ook al plaats 42 in de top 100 van beste songs van 2006 in het gerenommeerde rockblad Rolling Stone). In dit bijzonder ontspannen gespeelde nummer geeft Chris Smither zijn eigen variant op het scheppingsverhaal, dat hier en daar wat hiaten vertoont, bijvoorbeeld na de broedermoord: But the human race survives 'cause the brothers all found wives / Where they came from ain't nobody knows. Over de zondvloed: Then came the flood, go figure, just like New Orleans, only bigger. (...) How they fed that crowd is a mystery, it ain't down in the history. Tenslotte geeft god er, mede dankzij Darwin, de brui aan en wordt DNA bedacht: I'll just sit back in the shade while everyone gets laid / That's what I call intelligent design.
Leave The Light On heeft overigens geen licht nodig, een stroomstoring leerde mij dat dit album bijzonder sterk wordt in de duisternis, met enkel wat theelichtjes om de demonen te verdrijven. Chris Smither is een begaafd gitarist en zingt met een donker, rafelig stemgeluid, dat een zwaar leven verraadt, scherpzinnige, maar sombere teksten. Viool en mandoline in de begeleiding, maar ook de subtiele, warme achtergrondstem van Anita Suhanin, voegen een folky sfeer toe en verzachten daarmee de scherpe randjes. Goed luisteren is vereist, maar dan dringt dit werk door tot in elke vezel.
Mirjam Adriaans, waardering 9+
Vanaf donderdag is Chris Smither in ons land te zien:
25 Jan, Theater de Wegwijzer, Nieuw & St. Joosland, www.theaterdewegwijzer.nl
26 Jan, Statenzaal 't Hof, Dordrecht, www.crossroads.nl
27 Jan, De Schalm, Westwoud, www.deschalmwestoud.nl
29 Jan, Meneer Frits, Eindhoven, www.meneerfrits.nl
30 Jan, In The Woods, Lage Vuursche, www.inthewoods.nl
31 Jan, Paradiso, Amsterdam, www.paradiso.nl
1 Feb, Chalet Ockenburgh, Den Haag, home.wanadoo.nl/musemix/chalet.html
2 Feb, Muziekcentrum Vredenburg, Utrecht, www.vredenburg.nl