Image

Duncan Sheik - White Limousine - Zoë/Rounder Records - Zoë 01143-1086-2


In 1996 kwam zijn album Duncan Sheik uit. Een nummer daarvan, Barely Breathing, werd zelfs een hit. Dat succes betekende niet dat hij achteroverleunde en ging doen wat de platenmaatschappij graag wilde, Duncan Sheik ging zijn eigen weg. Nu is zijn vijfde album, White Limousine, verschenen.

Duncan Sheik werd in 1970 geboren en bracht een groot deel van zijn jeugd door bij zijn grootouders in New Jersey. Daar begon hij piano te spelen, maar later ging hij door met elektrische gitaar. Tijdens zijn studie speelde hij met Lisa Loeb en later in His Boy Elroy, in 1996 begon zijn carrière als solo-artiest. Hij schreef ook muziek voor film en tv, zo is hij ook terug te vinden op de soundtrack van de populaire serie ER. Hij houdt van moderne invloeden, maar zijn liefde voor de jaren 60 en 70, met veel folk, komt steeds in zijn muziek bovendrijven.

Dat verklaart meteen waarom ik iets van Donovan meende te herkennen in het geluid van White Limousine. Het geheel klinkt vrij soft, doet hier en daar ook wel denken aan Alan Parsons Project. Op enkele nummers zijn strijkers te horen van het London Session Orchestra. Dat maakt het geluid wat zoetiger, maar nergens zweverig. Er is in de studio wat gespeeld met extra effecten, die het album een modern jasje geven. Toch is het niet de elektronica die de boventoon voert, maar de zang en de diverse instrumenten (gitaren, strijkers, piano, Fender Rhodes).

De meeste liedjes gaan over de liefde, en wel de verloren variant. Hey Casanova en I Don't Believe In Ghosts bijvoorbeeld. Soms begint zo'n nummer nog wel vrolijk, maar het eindigt steevast in tranen. White Limousine en Star-Field On Red Lines hebben een politieke lading. Duncan Sheik woonde in 2001 in New York en de aanslagen daar hebben hem aan het schrijven gezet. Bij het titelnummer is de boodschap zo subtiel dat je hem ook gemakkelijk kunt missen, maar het gaat wel degelijk om kritiek op de Amerikaanse consumptiemaatschappij. Duidelijker is het rustige Star-Field: Blue skies/Air-space/Soldiers to raise/And sacrifice. Met deze woorden vormt hij een aanklacht tegen de oorlog in Irak. Ook in de VS zijn steeds meer mensen die daar tegen zijn. Met het lied Shopping vertelt hij dat hij zijn inspiratie overal vandaan haalt waar hij maar kan. Je moet rondwinkelen en dan vind je vanzelf wat je zoekt, in wat voor betekenis dan ook. Maar pas op, niets is wat het lijkt. Daarmee ben je nog niks verder, maar Sheik weet het wel mooi te verwoorden.

Bij eerste beluistering van White Limousine was ik niet erg enthousiast. Het klonk wat vaag, romantisch en dat is niet mijn smaak. Enkele malen draaien verder wordt het al beter, dus ben ik eens gaan kijken wat de bijgevoegde dvd-rom inhoudt. Dat blijkt het meest bijzondere te zijn, want daarmee kun je zelf de muziek van Duncan Sheik aanpassen. Alle partijen staan afzonderlijk op het schijfje, je hoeft alleen nog maar wat software (gratis) te downloaden en je kunt aan de slag. Vervolgens kun je het resultaat opsturen en de beste remixen zijn te beluisteren op de website www.limoremix.com. Daarop staat bijvoorbeeld een rockversie van The Dawn's Request en de 'lefty' variant van Star-Field On Red Lines, met uitspraken van Bush erin verweven. Dan blijkt dat Duncan Sheik eigenlijk wel sterke nummers schrijft, die ook in een andere mix overeind blijven.

Mirjam Adriaans, waardering 8-