Milladoiro - 25 - Discmedi Galego DM4050-2, distributie Music & Words
In Spanje zijn diverse regio's met een eigen taal. Galicië, in het noordwesten, boven Portugal, is er daar een van. In dit landsdeel wordt ook muziek gemaakt, die behoorlijk Keltisch klinkt. Een van de grote namen is Milladoiro, dat in 1979 opgericht werd, dus vorig jaar een jubileum vierde. Dit jaar is er de cd 25, die ze bij deze gelegenheid hebben uitgebracht.
Milladoiro is een achtkoppige band, die genoemd is naar de mijlstenen die langs de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela liggen. Eind jaren zeventig was er, in de ontspannen sfeer die ontstond na het overlijden van dictator Franco in 1975, in Spanje een opleving van de volksmuziek, waaraan de oprichters van de groep ook hun steentje bijdroegen. Ze groeiden al snel uit tot een internationaal bekend gezelschap. In Nederland traden ze eind jaren 90 pas voor het eerst op, maar het lijkt erop dat de Galicische muziek ook hier voet aan de grond krijgt.
De jubileum-cd 25 duurt net geen uur en telt 15 nummers, waarmee de groep een inzicht wil geven in wat voor invloeden ze de afgelopen jaren zoal gehad hebben en hoe hun muziek geworden is tot wat het nu is. In plaats van een gewoon compilatie-album te maken gingen de muzikanten daarvoor de studio in. Ook heeft Milladoiro een stel gastmuzikanten uitgenodigd. Dat zijn Susana Seivane (gaita) en Anxo Pintos (zanfona, dat is een draailier) uit de Galicische hoek, Eileen Ivers die de Ierse en Amerikaanse folk vertegenwoordigt met haar viool, fluitiste Rhonda Larson uit de wereldmuziek en mediterrane klanken komen van de Italiaanse zangeres van de groep Calicanto, Claudia Ferronato. Deze muzieksoorten vormen de bron waaruit Milladoiro al die jaren geput heeft en waarmee ze uiteindelijk een eigen geluid hebben ontwikkeld, dat toch diep in de traditie verankerd ligt. 25 is grotendeels instrumentaal, en bestaat uit traditionals (een aantal nummers is terug te vinden op ouder werk) die door de groep een nieuw arrangement hebben gekregen. Er staan 3 Milladoiro-composities op. Het al eerder opgenomen O Voo Da Pomba, het door de groep Calicanto ook op cd gezette Voaría a Compostela en, van de hand van Antón Seoane, A Bruixa.
Bijzonder vind ik het Venetiaanse lied Tanote M'Ho Insogna. Het is een a capella uitvoering, die indringend mooi wordt gezongen door Claudia Ferronato, die zich ook in de Galicische taal aardig weet te redden in Voaría a Compostela. De rest is instrumentaal, met inderdaad vooral Keltische klanken, Milladoiro deed ook al eens mee met de Chieftains en toont op 25 niet voor niets tot de internationale top te behoren. Aires da Farruquiña klinkt lekker ontspannen, een beetje jazzy. In Alborada de Corcubión zit dan weer een heerlijk dromerige harp van Roi Casal, en het snerpende geluid van de gaita, de Galicische doedelzak, geeft kleur aan Chouteira en Arrumbo. Harp en zanfona wisselen elkaar af in het vrij rustige, melodieuze A Bruixa, dat uiteindelijk uitmondt in een uitbundig stuk met ook nog de gaita eraan toegevoegd.
Op het hoesje van 25 doet de voorzitter van de Real Academia Galega (een organisatie die zich bezighoudt met de Galicische taal en cultuur) zijn verhaal over de groep met gebruikmaking van albumtitels. Daarmee maakt hij duidelijk wat Milladoiro voor Galicië heeft betekend. De streek heeft een eigen identiteit waar men trots op is en door de muziek wordt dit ook naar buiten uitgedragen. Na 25 jaar is het niet meer echt vernieuwend wat Milladoiro doet, ook al hadden ze eind jaren 70, begin jaren 80 duidelijk een voortrekkersrol in de traditionele muziek. Toch is 25 een mooie cd, zeker voor wie deze muziek nog niet kent (de meeste mensen verwachten tenslotte niet dat er jigs en tunes uit Spanje komen). Het spel is goed en Milladoiro heeft nog steeds ontegenzeglijk een eigen geluid. Overigens is de groep ook maatschappelijk betrokken, van elke verkochte cd gaat 1 euro naar UNICEF.
Mirjam Adriaans, waardering: 8
Zie ook www.milladoiro.com.