Unni Løvlid - Vita - Grappa Musikkforlag HCD 7197, Nederlandse distributie: Music & Words
Noorwegen is een mooi land met maar iets meer dan 4 miljoen inwoners. Unni Løvlid is er daar een van. Zij is een folkzangeres, met een opleiding aan Norges Musikkhøgskole. Ze heeft met haar nieuwe plaat Vita een droom kunnen verwezenlijken. Het album is namelijk opgenomen in het mausoleum van Emanuel Vigeland, de minder bekende jongere broer van beeldhouwer Gustav.
Er staan 13 nummers op Vita. De meeste zijn al behoorlijk oud en religieus van aard. Ze werden opgenomen in Oslo, in de Tomba Emmanuelle, zoals Vigeland destijds zijn mausoleum noemde, naar Italiaans voorbeeld. Het is een donkere ruimte, die bij de bouw in 1926 bedoeld was als museum voor de schilderijen en beeldhouwwerken van Emanuel Vigeland, maar hij besloot dat het zijn graftombe moest worden. Dus werden de ramen dichtgemetseld en de urn met zijn as werd na zijn dood boven de deur geplaatst. Binnen zijn fresco's te zien die samen een 800 vierkante meter groot schilderij vormen met beelden van de mens vanaf zijn geboorte tot aan zijn dood, met de naam Vita. Een fragment hiervan siert ook de omslag van de cd.
De akoestiek van die graftombe klinkt als die van een kerk, met veel galm. Dat vereist op zijn minst een goede stembeheersing. En dat zit wel goed bij Løvlid. Ze heeft een mooie, heldere stem met een donker randje. Dat is tevens haar begeleidingsinstrument. Jawel, dit is een cd met alleen maar vocalen van slechts één zangeres. Unni Løvlid kan met haar stem heel veel. Ze gaat van nauwelijks hoorbare klanken naar flinke uithalen, waarbij ze gebruik maakt van de galm van de ruimte om een bepaald effect te bereiken.
Ze opent Vita met het nummer O At Skue, dat eigenlijk van Niels O. Svee (1758-1789) is, maar bewerkt werd met een eigen tekst en melodie door Unni's overgrootvader, Samuel Pederson Lødemel. Ook staat er een lied op uit de zeventiende eeuw, Gud Fader Mig Saa Underlig, dat door Edvard Grieg bewerkt werd voor Gjendine Slaalien. Hij heeft dat ook gepubliceerd onder de titel Gjendines Bådnlåt (Gjendines slaapliedje). Voor Vita heeft Unni Løvlid de oudste tekst gebruikt die ze kende.
De meeste nummers zijn kort, zodat de cd maar een goede 40 minuten duurt. Het kortste nummer is een slaapliedje voor kinderen uit de vorige eeuw, Sov No Små Bonnj, dat slechts driekwart minuut duurt. Het laatste nummer, Fra Anders Til Karen, duurt daarentegen bijna acht minuten, hoewel Løvlid slechts vijf van de 17 originele delen van deze liefdesverklaring, die als een soort naamdicht is geschreven, zingt.
In het cd-boekje staan begeleidende teksten bij de meeste nummers. Die zijn geschreven in het Noors, Frans en Engels, zodat ook een internationaal publiek iets kan begrijpen van de achtergrond van deze liedjes. De teksten zelf zijn alleen in het Noors gesteld.
Vita is een bijzondere cd. Hij klinkt eerder klassiek dan folky. De stem van Unni Løvlid is prachtig en heeft ook geen enkele instrumentale begeleiding nodig. Omdat de liedjes erg rustig zijn vergt het wel enige concentratie van de toehoorder. Dit is een echte luisterplaat, die op mij in elk geval indruk maakt.
Mirjam Adriaans, waardering 8,5