Kadril - De andere kust - Wild Boar Music / Alumea WBM 21057
distributie: Music&Words
Minder dan een jaar na La Paloma Negra, het project met de Gallicische groep Alumea, verscheen alweer een nieuw project van de Gentse groep Kadril op cd. De andere kust bevat liederen die te maken hebben met de grote oversteek zoals die door zovele Europeanen is gedaan op zoek naar nieuw geluk in ‘De Nieuwe wereld'.
Een thema dat eigenlijk tijdloos en plaatsloos is. Vertrokken de eerste immigranten, goedschiks of kwaadschiks, al in de achttiende eeuw uit geheel Europa naar Amerika, de grote stroom kwam pas gang op het einde van de negentiende en aan het begin van de twintigste eeuw. Zo vertrokken alle broers en zussen van de oma van de gebroeders Libbrecht toen naar ‘The promised land'. Een bezoek aan België van een verre nicht van hun moeder was eigenlijk de aanleiding voor dit project.
‘De Andere Kust' is ook het debuut van Mariken Boussemaere, de nieuwe zangeres van de groep die ons Eva Deroovere moet doen vergeten. Op ‘De Andere Kust' doet ze dit nog niet alleen. Ze wordt terzijde gestaan door de Engelse Heather Grabham en Hongaarse Szilvia Bognár. Heather Grabham is mij niet bekend, maar Szilvia Bognár zingt ook in Vandor Vokaal, de Hongaarse groep die een aantal jaren geleden de prima cd ‘Rózsát ültettem‘ (WBM 21032) uitbracht.
Om maar met de deur in huis te vallen: met De andere kust heeft Kadril het meest veelzijdige album uit haar omvangrijke carrière gemaakt. De toon wordt al onmiddellijk gezet in het Hongaarse A fényes nap, dat naadloos overgaat in het Vlaamse De gespeelken, met als weemoedig bindmiddel de prachtige draailierklanken van Hans Quaghebeur, die zich op dit album ook op de banjo laat horen, een instrument dat niet vaak binnen het Kadril-instrumentarium te beluisteren valt.
Opmerkelijk is het feit dat Kadril schijnbaar moeiteloos de klanken en ritmes die de Hongaarse volksmuziek zo kenmerkt, weet te reproduceren, echter zonder het typische Kadril-geluid geweld aan te doen. Met Szilvia Bognár heeft de groep een klasse zangeres bij dit project betrokken die de stem van Marta Sebéstyen doet vergeten. Ook Heather Grabham, door Kadril-leden toevallig in Ieper ontdekt, doet vocaal een stevige duit in het zakje. Met haar licht nasale maar o zo zuivere stem weet ze in elk nummer te bekoren. In The New York trader combineert Heather's stem perfect met Mariken Boussemaere die op haar beurt weer schittert in melancholieke Vlaamse liederen als De scheiding, Treurig lied en het wrange titellied De andere kust, het verhaal over een man die bij een schipbreuk zijn familie verdronken waant en van verdriet maar priester wordt. Vele ellendige jaren later komt hij zijn eigen vrouw weer tegen...
Niet alle liederen lijken zo op het eerste gezicht te passen in het thema van ‘De grote oversteek' (Overigens de titel van een alleraardigst boek van de Engelse kinderboekenschrijver Michael Morpurgo rond hetzelfde thema). Wat te denken van (het overigens zeer geslaagde) Matty Groves, het lied dat bekend werd in de schitterende uitvoering van Fairport Convention op het album Liege & Lief uit 1969? Op het eerste gezicht heeft dit Engelse lied niks met het thema te maken, maar later blijkt dat het lied zelf de reis heeft gemaakt want het werd in het begin van de vorige eeuw opgetekend in Amerika door de bekende verzamelaar Cecil Sharp (1859-1924).
De keuze van American tune is tweedelig. Van de ene kant wordt in dit lied van Paul Simon deels de geschiedenis van de eerste pioniers naar Amerika behandeld, van de andere kant zijn de voorvaderen van de schrijver ook immigranten, want afkomstig uit Hongarije. De aangename saxpartij van gastmuzikant Filip Demeyer wordt live node gemist...
Dat men in het verleden niet altijd zachtzinnig met de lagere bevolkingsgroepen omging, komt tekstueel sterk naar voren in Gone to America (afkomstig van het reüniealbum Sails of silver van Steeleye Span uit 1980). De vrouw in het verhaal krijgt haar pas verworven echtgenoot niet eens meer te zien als hij vanwege een klein vergrijp onmiddellijk wordt verbannen naar Amerika.
Hoewel een aardig lied is het opnemen van De Lutine in dit verband discutabel. Dit Engelse schip voer in het jaar 1799 met een grote lading goud en zilver vanuit Engeland naar Hamburg. In de nacht van 9 op 10 oktober vergaat het schip in een storm tussen Vlieland en Terschelling en komen de 270 opvarenden om in de golven. Het schip is wel erg ver uit koers geraakt om in het thema van dit album te passen...
De andere kust, met een mooie hoesfoto van violist Peter Libbrecht (genomen in een winters New York ontwaar je vaag in de verte de contouren van Ellis Island, de plek waar de immigranten voet aan wal moesten steken) is wederom een kwaliteitsalbum en, zoals ik al zei, de meest veelzijdige van Kadril tot nu toe. Aan de nieuwe zangeres Mariken Boussemaere zal de groep veel plezier beleven. Nu al trekt ze tijdens de concerten rond dit project op een zeer ongedwongen wijze een groot deel van de presentatie naar zich toe. Ook goed nieuws voor de folk-rockers onder ons: uit ingewijde bronnen heb ik vernomen dat de kans dat Kadril met Mariken weer meer gaat rocken zeer groot kan zijn...
Assie Aukes, Waardering: 9