Nikki Matheson – Invisible angel - www.nikkimatheson.com
In Europa is Nikki Matheson waarschijnlijk het best bekend door haar samenwerking met de Franse artiest Gabriel Yacoub. Ze werkte mee aan Yacoubs albums Elementary Level of Faith (1986), Bel (1990) en Quatre (1994). Nadat de relatie tussen dit tweetal in de loop van de 90er jaren werd verbroken, vertrok Matheson naar de Verenigde Staten. Naast haar werk als singer-songwriter geeft ze Franse les aan de universiteit in haar woonplaats Vermont. Onlangs verscheen haar eerste soloalbum Invisible angel.
Het eerste wat opvalt aan het album is de lange aanlooptijd. De basistracks werden jaren geleden al opgenomen, in de tijd dat Matheson nog in Parijs woonde. Het album is opgedragen aan Jean-Pierre Arnoux, de overleden drummer van Malicorne. Hij speelde een groot deel van de tracks in. Ook Yacoub-bassist Yannick Hardouin is veelvuldig van de partij. Samen met producer Colm McCaffrey maakt Matheson het album af in Vermont, USA.
Naast eigen geschreven werk vinden we op dit album traditioneel Frans en Iers, covers van Maria Muldaur en The Greatful Dead.
Nikki Matheson beschikt over een erg prettige stem, haar eigen nummers zijn rijk georkestreerd, zoals het titelnummer Invisible angel en Just one in a small few. Het Franstalige Quand viendra-t-elle en het prachtige, door Ellen Hinsey geschreven Bells in the air kennen dan alleen weer een summiere pianobegeleiding, wat de veelzijdigheid van het album ten goede komt. Afwisselend is het album zeker, met een fraaie cover van The Grateful Dead’s To lay me down, een duet met collega Richard Shindell. De prachtige melodie van het Ierse Éirigh Suas a Stórin, bekend in de uitvoering van de Ierse groep Clannad op het album Dulaman, kreeg een nieuwe Engelstalige tekst. Nikki Matheson zong High on a mountain van Ola Belle Reed al tijdens haar concerten met Yacoub in de beginjaren ’90, maar voor dit album nam ze een compleet andere versie op. Het lied heeft in deze a capella versie opeens lucht gekregen!
Het mooiste lied op het album is het door Matheson zelf geschreven It’s still raining in Paris, een sober retrospectief op haar jaren in de Franse hoofdstad.
Met Invisible Angel heeft Nikki Matheson een prachtig album afgeleverd. Doordat zij de laatste decennia in twee verschillende werelden leefde, is het album zeer afwisselend geworden. Een Amerikaanse singer-songwriter zal niet snel small pipes inzetten, terwijl men in het Franse chanson niet snel een steelgitaar of een bluesharpje zal horen. Matheson weet deze elementen moeiteloos in haar muziek te verweven en creëert ogenschijnlijk moeiteloos een zeer persoonlijk album.
Assie Aukes