Shantalla – Turas - Appel records APR 1333 / www.denappel.be
De groep Shantalla, bestaande uit vier Ierse muzikanten en een Schotse zangeres die allen woonachtig in België zijn, maakte aan het eind van de vorige eeuw furore in België en Nederland. De groep nam in die tijd twee albums op die door pers en publiek goed werden ontvangen.
Helaas ging het na een aantal jaren rommelen in de groep. Violist Kieran Fahy verliet in 2005 als eerste de groep. Hij werd dat jaar voor een aantal concerten vervangen door Gerry O’Connor. Zangeres Helen Flaherty gaf ook te kennen dat ze aan het eind van het jaar wilde stoppen. Ze had inmiddels een solocarrière opgestart en zong in de David Munnelly Band en Comas. Gitarist Joe Hennon vertrok naar de Nederlandse pagan-folkband Omnia. Accordeonist Gerry Murray en uilleann piper Michael Horgan verschenen nog maar incidenteel op de Belgische en Nederlandse podia. Het einde van Shantalla leek bezegeld.
Niets blijkt echter minder waar. Vorig jaar, vijf jaar nadat de groep was gestopt, kwamen de oorspronkelijke leden weer bijeen voor een aantal reünieconcerten. Shantalla was terug, de muzikanten waren ouder en wijzer geworden, maar, veel belangrijker, het heilige vuur was terug. Onderweg pikten ze ook nog een nieuw lid op, gitarist Simon Donnelly. De komst van Donnelly lijkt de groep te inspireren, want binnen afzienbare tijd is daar de nieuwe cd, veelbetekenend Turas genoemd, het Ierse woord voor reis. De muzikanten zijn weer samen op reis.
Instrumentaal klinkt Shantalla op Turas zoals we van de groep gewend zijn. Naast opwindend instrumentaal werk met hoofdrollen voor de viool, uilleann pipes en accordeon zijn er de prachtige balladen. Toch is er iets veranderd binnen de groep. Door de komst van Simon Donelly op bouzouki en gitaar heeft het geluid van Shantalla een steviger en ritmischer basis gekregen. Door het gebruik van de ‘slideridoo’ van Luka Aubi-Krieger, een oud-collega van Hennon uit Omnia, wordt de sound van Shantalla in een aantal nummers zwaar aangezet, maar dat pakt prima uit.
Vocaal is Helen Flaherty in goeden doen. Ze laat al in het eerste nummer, het traditionele The Braemar Poacher een prima staaltje van haar vocale kunnen horen. Ook Whaur dae ye lie?, het nummer dat de Schotse Karine Polwart schreef over de verschrikkingen in Srebrenica, weet ze met de nodige gevoel en passie te zingen. Minder enthousiast ben ik over What you do with what you’ve got. Niet dat dit nummer slecht gedaan is, integendeel zelfs, maar we kennen al zoveel prachtige uitvoeringen van dit nummer van de Amerikaanse singer/songwriter Si Kahn.
Dat het Belgische publiek de groep niet vergeten was, deed wel blijken uit de stormachtige ontvangst die de groep ten deel viel op Gooikoorts afgelopen zomer, waar de nieuwe cd werd gepresenteerd met een daverend concert.
Shantalla heeft met Turas een uitstekend product afgeleverd, dat bij vlagen imponeert. De liefhebbers van de traditioneel Ierse muziek mogen deze band wel koesteren, want veel groepen van dit niveau zien we de laatste jaren niet meer op onze podia.
Assie Aukes