Doede Veeman - It is in spul - Eigen beheer - distributie: Marista
Al sinds jaar en dag is Doede Veeman een vaste waarde in de Friestalige muziek. Hij was een van de populairste aanjagers toen de belangstelling voor de Friestalige folk in Friesland tijdens de jaren '70 een vlucht nam. Om die populariteit heeft hij echter nooit veel gegeven. Doede Veeman trok altijd zijn eigen plan. Optreden buiten de provinciegrenzen deed hij weinig en ook bracht hij mondjesmaat materiaal uit op plaat of cd. Veeman bereikte pas een groter publiek door de samenwerking met collega's als Piter Wilkens, Gurbe Douwstra en Jaap Louwes. Onder de geuzennaam De Fjouwer Fryske Trûbadoers trad dit illustere viertal incidenteel met veel succes op. It is in spul is pas het derde soloalbum van Doede Veeman in een tijdsbestek van pakweg dertig jaar. De liefhebbers van de muziek van de Friese troubadour hebben ruim twintig jaar moeten wachten op dit nieuwe schijfje.
Het wachten wordt beloond. Ontegenzeggelijk is It is in spul, wat in het Nederlands ‘wat een toestand' betekent, het beste wat de man ooit heeft uitgebracht. Het begint al met de opnamekwaliteit. Zoon Rimer Veeman heeft zijn beste beentje voor gezet om de opnamen van een frisse, heldere klank te voorzien. Zo goed hebben zijn vorige producten nooit geklonken. Tevens weet Doede Veeman zich omringd door een stel puike muzikanten. Niet voor niets speelt hij al enige jaren met de mannen van Ré M'oly met succes het programma Wrâldfrysk in de Friese theaters en dorpshuizen. Herman Peenstra (accordeon), Marcel Prins (viool), en Carel van Leeuwen (cello, panfluit, contrabas, ook bekend van de groep Souldada) begeleiden Veeman op vakkundige wijze. Subtiel waar het moet, uitbundig waar het kan. Veel van de liederen schreef Veeman zelf. Daarnaast put hij met eerbied uit de traditionele muziek die Europa rijk is. Muziek die de jongens van Ré M'oly op het lijf geschreven is. Zo horen we in Leauwe dat het van Simon & Garfunkel bekende Scarbourough Fair van oorsprong eigenlijk een Deense melodie is.
Tekstueel zit het album gehaaid in elkaar. Doede Veeman neemt geen blad voor de mond en geeft op mild-cynische toon zijn kijk op de maatschappij in het algemeen en die van Friesland in het bijzonder. Verschillende onderwerpen passeren op humoristische wijze de revue. Het begint al met Bart-Jan, over het Friese jongetje dat Nederlandstalig wordt opgevoed. Ook de crisis krijgt een persoonlijke beschouwing, waaruit blijkt dat Doede Veeman begaan is met maatschappij en natuur. Een aantal liederen van eerdere albums heeft Veeman opnieuw opgenomen. Zo komen we De twa roeken tegen op Frustraasjebloes, het eerste album uit 1978. Van het tweede album Húske zijn Skûlkerjankfodde en Wat kin ús dat deare afkomstig.
Met It is in spul maakte Doede Veeman in mijn ogen het beste Friestalige album van dit jaar. Het is te hopen dat een volgend album niet twintig jaar op zich laat wachten.
Assie Aukes - waardering: 8,5