Quramitry - Coffeecups And Fairytales - eigen beheer (www.quramitry.nl)
Wat voor persoon gaat er schuil achter de gele lijnen die op straat geschilderd zijn? Misschien is het wel iemand die met moeite de eindjes aan elkaar knoopt, zo is ongeveer de strekking van een couplet uit Street Painter, een nummer van de cd Coffeecups And Fairytales van de Nederlandse band Quramitry. En als je een 'alien' zou zijn, zou je dat dan zomaar zeggen hier op aarde? Die allerminst gemakkelijke vraag staat centraal in Easy.
Er worden dus vragen gesteld, alledaagse dingen verteld die door de meeste mensen al niet eens meer opgemerkt worden, maar wat is Quramitry eigenlijk voor band? De liner notes geven een hint: de leadzanger, schrijver van de liedjes en maker van het artwork heet Quram. Dat is een pseudoniem van singer-songwriter Mark Courage, die de band midden jaren '90 is begonnen als een project. Een paar jaar geleden kozen ze nog voor rock, maar inmiddels is de koers flink veranderd. De muziek is geworteld in de traditie, vooral Amerikaanse folk klinkt door in de lekker in het gehoor liggende liedjes. Daarbij vallen met name de fijne viool en accordeon op, gespeeld door respectievelijk Olyvia en Brahms. De band wordt gecompleteerd door bassiste Laila Lu en percussionist Buckwheat Thomas.
Hoewel de traditie overal wel aanwezig is, is Coffeecups And Fairytales geen puur folk-album, al begint het wel een beetje in de trant van de Carter Family met een soort aftellied, The Journey. De muzikale invloeden van de band zijn divers en lopen uiteen van Jim Reeves tot Radiohead en van Chet Atkins tot Chip Taylor. Easy heeft bijvoorbeeld iets poppy beatlesks, terwijl Otis (over wat de kat, die zelf ook te horen is, nou weer heeft meegenomen) dan weer ontspannen jazzy getint is. Lay Down doet me aan vroegere folkrock denken, terwijl het juist volledig akoestisch gespeeld wordt met steeds dwingender samenzang, komt dat subtiele getokkel op het eind nou van de viool? Pretty When I'm Drunk is een vrolijke knipoog naar de gevolgen van (teveel) drankgebruik en het album wordt vervolgens uitstekend afgesloten met twee donkere nummers die zo in het repertoire van een klassieke singer-songwriter zouden passen: het melancholieke duet (door Quram en Olyvia) The Prophecy met alt.country invloeden wordt gevolgd door The Whiskey Song, dat een klein beetje Iers aandoet, inclusief de sfeer van onontkoombare dronkenschap en een simpel antwoord: "Life's just what it is and nothing more."
Producer Antoine Pütz heeft een lekker naturel geluid afgeleverd, waarbij je kunt genieten van de diverse instrumenten. Coffeecups And Fairytales is een gevarieerde plaat geworden, soms vrolijk en gezellig, soms donker melancholiek, met teksten die het alledaagse uitlichten en het daardoor bijzonder maken. De leden van Quramitry houden (te zien aan de foto's in het boekje) wel van een lekker biertje en van muziek maken. Dat laatste doen ze wat mij betreft met flair, dit is een lekkere folky band om in de gaten te houden.
Mirjam Adriaans, waadering 8+
Luister zelf op: www.myspace.com/quramitry.