NO blues - Lumen - Rounder Europe
Muzikanten zijn het. Goede muzikanten. Originele muzikanten. Onsterfelijk goede en originele muzikanten. De mannen van NO Blues. Ook op hun derde cd Lumen. De plaat klinkt hechter en intiemer dan ooit. NO Blues maakt zelfs uitstapjes naar Oost-Europa. Dat maakt Lumen weer net anders dan debuutplaat Farewell Shalabiye (2005) en opvolger Dunya (2007).
NO Blues ontstond in 2004 in productiehuis Oost-Nederland. Drie musici uit zeer verschillende genres werden gevraagd samen muziek te maken. Gitarist Ad van Meurs (folk), U'd speler Haytham Safia (traditionele Arabische muziek) en contrabassist Anne-Maarten van Heuvelen (blues) vonden elkaar daar op het kruispunt van folk-blues en wereldmuziek. In drie dagen werd zo de basis gelegd voor een volstrekt nieuw muziekgenre ‘Arabicana'. Behalve uit dit trio bestaat NO Blues ook Osama Maleegi (djembe, bongo), Ankie Keultjes (lead en backing vocals) en Eric van de Lest (drums).
Zo juist is Lumen, het derde album van dit gezelschap, verschenen. Met gastmuzikanten als de Belgische accordeoniste Sophie Cavez en de uit Oostenrijk afkomstige duduk speelster Raphaela Danksagmüller smelten ze weer Americana en Arabische muziek perfect in elkaar. Op compositorisch vlak is de groep alleen maar verder gegroeid. Met als gevolg dat uit de trukendoos met songs 11 beklijvende, sterke melodieën zijn getrokken met avontuurlijke arrangementen waaruit blijkt dat de folk-blues en Arabische muziek nog dichter tot elkaar zijn gekomen. Voeg daar een Oost-Europees tintje aan toe, en je hebt op een intieme, volwassen, en unieke stoofpot van wereldmuziek te pakken. Beter kan de nieuweling van NO Blues niet omschreven worden. Lumen is een prima plaat, gezongen in het Engels, het Arabisch, of zowel in het Arabisch als in het Hebreeuws, en dit keer zelfs een nummer in het Frans. En ondanks die taalhindernis lijken de verschillende culturen zo dichtbij elkaar te liggen. Het is op een of andere manier ook allemaal zo herkenbaar wat bezongen wordt. De warme deunen van nummers als Ommi of Tes Yeux bijvoorbeeld gaan in de verbeeldingswereld over liefde. De voeten tikken zachtjes op het ritme van de snarenklanken mee. Zo gaat het 50 minuten en 14 seconden. Continu. Ook na verschillende luisterbeurten. Het is alleen jammer dat er een moment van stilte valt in hekkensluiter Rollin' Maryam. De jaren negentig zijn voorbij. Maar behalve dat, geen kritiek. Alleen maar vingers omhoog. Lumen staat vol met juweeltjes zodat de naderende feestdagen gevuld kunnen worden met prettig in het gehoor liggende wereldmuziek van wereldformaat. Snel naar de winkel dus!
Sjak Janssen, waardering 9