Op donderdag 12 januari in Parijs (
Bij Crossroads in Dordrecht verzorgen zaterdag 14/1 vanaf 20:15 uur Dar Williams, Caroline Herring en Alana Levandoski drie solo sets. De locatie is de Statenzaal 't Hof aan Het Hof in Dordrecht, info: 06 518 32 124 of 06-42 42 42 37 Tickets: € 12.50 (vvk), € 15.00 aan de zaal. Het spreekt voor zich dat van dit optreden ook opnames worden gemaakt door BRTO's Crossroads. Die opnames zullen later in januari te horen zijn in het programma. (zie ook www.crossroadsradio.nl)
Dar Williams is de meest bekende van de drie; zij verkocht in Amerika al meer dan 500.000 albums en is een graag geziene gast in de grote zalen aldaar. Dar heeft een heldere, warme stem en is een scherpzinnig tekstschrijver; daarnaast heeft zij een uitstekende neus voor een beklijvende melodie. Haar meest recente plaat My Better Self (Zoë 1079) bevestigt haar reputatie als uniek talent, dat een gevoelige folk-kant doorspekt met het beste uit de wereld van de popmuziek. Daarnaast beschikt deze innemende persoonlijkheid over een groot gevoel voor humor.
Caroline Herring liet het publiek op Blue Highways 2005 verbluft achter met een uiterst indringend optreden. Dit doet zij nog eens dunnetjes over op haar meest recente plaat, waarop zij de karakteristieke klanken van country, folk en bluegrass vermengt met een duidelijke spirituele invloed van blues and gospel.
Alana Levandoski heeft net haar debuut-CD Unsettled Down uitgebracht, waarvoor de pers haar meteen tot het grootste talent van Canada bestempelde. Het leverde haar ook vergelijkingen op met Emmylou Harris of een jeugdige McGarrigle Sister, maar Alana Levandoski maakt toch echt haar eigen muziek, en legt daar haar eigen persoonlijheid en kijk op de wereld in. Haar knap gemaakte liedjes zijn intense korte verhalen, veelal over de plussen en minnen van de liefde. Ze zingt hierover op een oprechte, heldere manier, waarin ze veel zelfvertrouwen uitstraalt.
Lynn Miles schrijft vooral over de melancholische kant van het leven. Haar prachtige stem en haar in simpele bewoordingen neergezette beelden roepen vergelijkingen op met Lucinda Williams en Joni Mitchell. Inmiddels heeft ze 5 cd's. Haar laatste, Love Sweet Love, is een album met thema's die we van Lynn Miles kennen, liedjes over lange eenzame nachtelijke autoritten, het verwerken van stukgelopen relaties, nieuwe liefdes en wanhoop. Toch valt op dat het album vooral muzikaal optimistischer van toon is als zijn voorganger Unravel, de singer-songwriter uit Ottowa schakelde voor de productie opnieuw haar vaste gitarist Ian LeFeuvre in. LeFeuvre weet een prachtige haast zomerse sound te creëren die een prachtig contrast vormen voor Lynn's zware gemoed, wat van Love Sweet Love meteen haar beste plaat maakt sinds Slightly Haunted.