Hoe het na de editie 2006 verder moet met het eigenzinnige Sfinks, is de vraag. Voor volgend jaar is de structurele subsidie van het festival geschrapt. "Ofwel moet ik volgend jaar 150.000 euro festival wegknippen", zegt organisator Patrick De Groote, "Ofwel moet ik volgend jaar proberen 150.000 euro meer binnen te krijgen." In geen van beide gevallen heeft hij voorlopig enig idee hoe dat moet gebeuren. "Moeten de ticketprijzen omhoog? Exclusieve drankjes? Sponsors overal?..."
Het festival was artistiek gezien een succes. Peter Vantyghem en Al De Boeck stellen in het Vlaamse dagblad De Standaard dat Sfinks veel meer is dan enkel een ‘werelmuziek'-festival: ... Het festival wordt al eens als ,,wereldmuziek'' gecatalogeerd, alsof dat een getto is voor alle niet-westerse genres die buiten het normale luisterpatroon vallen. Terwijl Sfinks gewoon een festival is dat ervan uitgaat dat overal in de wereld interessante muziek gemaakt wordt. En dat die muziek niet ophoudt bij de grenzen van commerciële machtsblokken...
Hier nog enkele passages uit de twee ruimbemeten artikelen die De Standaard aan Sfinks besteedt:
...Wie dat wilde, kon afgelopen weekend een ware muziekles krijgen. Je kon gaan luisteren naar de roots van de Braziliaanse sambamuziek. Je kon verschillende stijlen uit Mali vergelijken. Je kon gaan dansen op Guineese pop, maar ook op Vlaams-Franse volksdansen. En je kon een geavanceerde multimediashow uit Barcelona meemaken, of swingen op de beste Latin-band die we dit jaar al zagen....
...Wanneer je niet vooraf door een promotiemachine geconditioneerd bent; wanneer je geen uur op die ene hit staat te wachten; wanneer je behalve heel wat bekende instrumenten en grooves ook onbekende tuigen hoort - wel, dan luister je met open oren. Je hoort zes man uit Marokko minutenlang hetzelfde vreemde patroon herhalen, tot je in je hoofd gaat dansen en je beseft dat trance niet iets is wat je enkel kan vinden in technomuziek. Of je hoort een raar, heel rauw geluid dat aan Jimi Hendrix doet denken, en je ziet dat het uit een tweesnarige luit komt van een Toeareg. Sfinks leert je elk jaar weer hoe muziek een spel is dat in de hele wereld gespeeld wordt, en dat creatief zijn niet afhangt van de plaats waar je woont of de commerciële middelen die je hebt...
...Bij de muzikanten van eigen bodem (...) genoten we van de pompende fusie van ska en Balkanmuziek van Original Kadrievi Gipsy Ska Orchestra, een aanstekelijke festivalopener. En we onthouden de bezwering die Aurelia, een trio rond Aurélie Dorzée, opwekte met zijn eigenzinnige fantasie tussen folk en klassieke muziek in. Het Boombal zaterdagnacht kreeg de dansvloer vlot vol mensen. Zij kregen les in het ,,en naar voor, en naar achter, en wisselen van plaats''-dansen. Curieus hoe nog eens evenveel mensen zaten te kijken naar die revival van het volksdansen...
...In de Clubtent konden we zaterdag wegdromen met de stemmen van Sema, Maria Jonas en Chÿing Drolma, die vanuit drie verschillende tradities religieuze liederen zongen. Soefi-muziek uit Turkije, middeleeuwse liederen van bij ons en boeddhistische mantra's uit Nepal hebben veel gemeen. Dit was een van de sterkste clubconcerten in jaren...
...Het meeste applaus ging naar Yerba Buena, een zevenkoppige band uit New York die zich muzikaal bevindt tussen Cuba, New York en Afrika. Gitarist Andres Levin, die eerder werkte met David Byrne, Tina Turner en Macy Gray, leidde zijn krachtig en eigentijds gezelschap door een mix van Latijnse stijlen. Met samples en elektrische noise, maar ook fantastische percussie en ophitsende raps, klonken salsa en cumbia scherp en aanstekelijk...
...Ook van het project 08001 uit Barcelona werd heel wat verwacht. De groep is genoemd naar de postcode van het district Raval in Barcelona, en bestond in Boechout uit zeven musici. Een stel zangers deed mee vanop een videoscherm. Muzikaal hoorden we tussen de stevige ritmesectie en de verschillende zanglijnen van die wolkendikke zoemtonen, die vooral moeten verbergen dat zo'n project niet echt de kans kreeg om ook harmonisch te groeien. Er zat veel raï in, wat flamenco, maar pas op het einde speelde de band sneller om met een versie van ,,A forest'' (The Cure) te ontploffen...
...Met Salif Keita ontving Sfinks de enige gast die ietwat breder bekend is. De Malinees werd populair met de opkomst van de ,,wereldmuziek'' in de late jaren tachtig. (...) Keita trok met zijn negenkoppige band voluit de danskaart. Wat heet: forse, West-Afrikaanse pop met scherpe kora-versiering en de occasionele talking drum, maar weinig authentiek. Keita is wellicht te vroeg een ster geworden, en heeft altijd een massapubliek moeten vermaken. Maar op Sfinks werkte dat wel: de mensen konden vrolijk meedansen. Daarvoor kwam zelfs de zon terug...
Festivalverslagen
Sfinks biedt veel meer dan enkel ‘wereldmuziek’
Ruim 32.000 mensen zijn op het 31e wereld- muziekfestival Sfinks in het Vlaamse Boechout afgekomen. Zij, onder wie veel gezinnen met kleine kinderen, genoten van een hoop onbekende acts plus een stralende zon, op een enkele fikse regenbui na die zondagmiddag viel. Dagblad De Standaard kwalificeert Sfinks als ‘het vriendelijkste en aangenaamste familiefestival van de zomer'. Folky programma-onderdelen als Aurelia en het Boombal bleven in die krant na afloop niet onopgemerkt.