-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Voor oudere folkliefhebbers is Moergestel heilige grond. Zij herinneren zich nog de festivals die er in de jaren '70 georganiseerd werden met mooie luistermuziek en lekkere meezingers. Gisteren stond er dansen centraal, in een circustent in een weiland. Het Boerebal Festival leverde veel gezelligheid, goed weer, lekker eten en mooie dansmuziekskes, van Brabantse volksmuziek tot de comeback van Lirio, het werd een groot feest.
Het is prima weer voor een fietstochtje met bestemming Moergestel. Als we de grote blauwe circustent zien weten we dat we goed zitten en de ontvangst op de oprit van de boerderij is gelijk Brabants hartelijk. Er zitten al wat mensen te genieten op het met kratten en schragen in elkaar gefabriekte terras en de sfeer zit er meteen goed in.
Er is aan alles gedacht, koffie, thee, gebak, en als je zelf een glas hebt meegebracht kun je je trappistje daaruit drinken. Panini's en later een lekkere vega-maaltijd vormen ook een goede verzorging van de inwendige mens. Zelfs voor de kinderen is er wat te doen, met schmink en ballonnenbeesten. Op naar de tent met muziek.
Organisatoren Sander van der Schaaf (gitaar) en David Cornelissen (banjo, zang) zijn in diverse bezettingen op het podium te zien, bij de opener ook samen, en er zijn een paar leuke verrassingen: Bos'n'Bass en Zoalo. Katrien Bos was ooit lid van Wè-nun-Henk, maar gaat vandaag schuil achter de naam Bos'n'Bass. U raadt het al, de bas is het enige instrument dat hier te horen is. Bos laat daarop melodieuze deunen horen, met gebruik van samples hier en daar. Soms zou er wel wat meer pit in mogen zitten, maar het repertoire is zeker dansbaar en daarmee voegt ze gelijk een origineel element toe aan de balfolk.
Een fijne verrassing was Zoalo, weer een nieuwe loot aan de tak van balbandjes. Niki v.d. Schuren (dwarsfluiten, pecussie, zang), Jaap Brand (trekzak, percussie, zang) en Ron Spee (gitaar, zang) vonden elkaar vorige zomer in de passie voor balfolk. Hun inspiratie komt van Franse bands en ze laten zich niet beperken door traditie, zodat we deze middag zelfs een dansbare jazzklassieker horen voorbijkomen.
Terug naar de bands met de organisatoren. David Cornelissen kiest veelal voor de meer traditionele aanpak, met muziek die geworteld is in de Brabantse zandgrond. Toch klinkt het fris als ie ook wat gezongen dansjes speelt, iets wat in de hedendaagse balfolk nog wel eens wil ontbreken. In de opener speelt hij met Sander en Martijn (accordeon) nog wat 'gebruikelijke' dansen, zoals bourrée, jig en wals, later volgt de formatie die met name Bretonse dansen op het repertoire heeft en met Vandiekomsa wordt vooral luisterfolk gespeeld, beïnvloed door onder meer Dommelvolk en Gerard van Maasakkers. Helaas zijn de teksten aan de zijkant van de tent niet zo goed te verstaan, toch vinden de liedjes (op dit festival mag uiteraard de Kiepenboer niet ontbreken) flink wat bijval en is een luid applaus hun deel, en wat is er toepasselijker als toegift dan 't Beste Is Er Vort Vanaf.
Sander van der Schaaf gaat wat meer voor het avontuurlijke, zo maakt hij deel uit van Té, dat de avond zal afsluiten. Omdat het programma nogal uitloopt gaan we dat missen, niet zo heel erg, want afgelopen zomer heb ik de groep al diverse keren gezien en ook nu zullen ze ongetwijfeld laten horen dat ze kwaliteit in huis hebben. Waar ik meer nieuwsgierig naar ben is Lirio, sommige dansers hebben de band nog niet eerder live meegemaakt, ze hebben afgelopen jaren niet vaak opgetreden en het is ook al een tijd geleden dat dit trio (met Wouter Kuyper op accordeon en doedelzak, Gerdien Smit op viool en Sander van der Schaaf op gitaar) aan de wieg stond van het inmiddels behoorlijk populaire balfolk in Nederland. Hun zwierig romantische geluid is nog steeds herkenbaar, en als ik om me heen kijk wordt het ook door de dansers nog steeds goed gewaardeerd. Om de ombouw voor de volgende band niet op te houden doen ze hun toegift tussen de dansers, akoestisch, en ook dat krijgt een warm onthaal van het publiek. Het is alweer vijf jaar geleden dat hun debuut-cd verscheen, dus het is mooi nieuws dat er een nieuwe op stapel staat. De bedoeling is dat die in november klaar is, als Lirio op het vrijwel uitverkochte balfestival CaDansa staat in Utrecht. Daar zal Wouter Kuyper overigens ook nog te zien zijn in een samenwerking met Katrien Bos.
Tot dan toe is het een mooi feest geweest, dat beslist voor herhaling vatbaar is. Prima locatie, heerlijk geluidsniveau en goede technicus achter de knoppen. David Cornelissen schat het aantal bezoekers zo tussen de 150 en 200, ze hebben niet geturfd bij de ingang, maar als ze hiermee quitte spelen is ie dik tevreden. Zo rond elven besluiten we om huiswaarts te gaan, RAMA staat dan klaar om te beginnen, het is de eerste band met elektriek in de gelederen, en met een dynamische scottisch in de oren verlaten we het terrein.