-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Direct na opener Tom Padget volgt een stevig applaus voor de virtuositeit van de muzikanten. Het Holland Festival heeft een ware topper in huis gehaald met het Britse duo Spiers & Boden, die bovendien ook met hun bijna achteloos vertelde aankondigingen bijzonder onderhoudend blijken te zijn.
Een jaar of zeven geleden zag ik Spiers & Boden voor het eerst, als begeleiders van Eliza Carthy in Tilburg. Eliza was niet zo goed bij stem en ging op zoek naar een keelpastille, het duo nam het even van haar over en maakte indruk met heerlijk energiek spel en sterke zang. Die kwaliteiten hebben ze ondertussen alleen maar verder ontwikkeld en vanavond staan op het podium van het BIMhuis in Amsterdam twee topmuzikanten die met droge humor al snel de lachers op hun hand krijgen. Er is namelijk precies tegelijk met hun optreden nog een ander evenement, iets met "England playing against someone else". Het zet de ontspannen toon voor een heerlijk muzikale avond. Jon Boden is goed bij stem en bewijst dat hij in februari terecht aan de haal ging met een BBC Radio 2 Folk Award voor Best Male Folksinger.
Oud en nieuw werk komen aan bod, maar een flink deel is van hun laatste album, Vagabond, dat al uit 2008 stamt. Behalve het openingsnummer Tom Padget, waarbij op de footstompbox een lekker ritme wordt geproduceerd dat aan een dancebeat doet denken, komen nog Captain Ward en The Rain It Rains (een bewerking van Shakespeare) voorbij, maar ook het verhaal over Willie, die een rijke werkgever had met een goede pensioenregeling, Earl Richard (earl is een titel, geen naam). Willie werd verliefd op diens dochter, maar ja, die earl was dus wel een 'psychotic mediaeval warlord'. Gitaar en concertina zijn de melodieuze begeleiders van dit werk over de voorgeschiedenis van Robin Hood. De cd gaat over 'tramps, beggars and nowadays… bankers'. Alleen zijn er niet zoveel instrumentalen over dat soort lui, dus hebben ze er daarvan maar een paar uitgekozen die ze leuk vonden om te spelen. Aan de Three Tunes (met een uitgestreken gezicht vertellen ze niet te weten hoe die deuntjes eigenlijk heten, het cd-boekje geeft wel uitleg) wordt stiekem een vierde toegevoegd, Boden tokkelt op zijn viool waardoor die banjo-achtig gaat klinken, terwijl John Spiers zowel fijne melodieën als lekker donkergekleurde bassen uit zijn trekharmonica haalt. Hoewel bij de instrumentalen telkens een uitnodiging komt om te dansen, zelfs op het podium, is daar weinig animo voor, al hoor ik vaak mensen meetikken met de voeten, sommigen klappen graag en achterin danst een enkel koppel.
Ook van de cd Bellow horen we een paar stukken, die ze eveneens met het project Bellowhead op het repertoire hebben. Dan staat er een volledige bigband met een stel koperblazers om de heren heen, maar als ze met zijn tweeën zijn staat de muziek net zo goed als een huis. In deze intieme vorm kunnen we lekker concentreren op de knappe uitvoering van de deunen uit The Sloe Gin Set of juist extra genieten van het verhaal, bijvoorbeeld van The Outlandish Knight, waarbij een jongedame een demonische elf zijn streken dubbel en dwars betaald zet. Door zijn strijkstok op de snaren te slaan ontstaan trillers waarmee Boden de spanning lekker opvoert.
Bij Horn Fair (van Songs) gaan de intens ijle noten die Spiers op concertina weet te produceren door merg en been, waarna het optreden zijn einde nadert. Een eerste toegift bestaat uit een prachtig gevoelige instrumentaal, die muisstil beluisterd wordt om de heren met een staande ovatie voor een tweede toegift terug te halen. Jiggery Pokerwork / Haul Away / Seven Stars bestaat uit 2 jigs en een seashanty ertussenin, er wordt nog steeds niet volop gedanst, maar des te beter geluisterd. Prachtig, wat een muzikanten, hoe doet ie dat toch met die bassen, het zijn slechts een paar van de opmerkingen die ik opvang. Het lukt een heel stel mensen niet om na afloop nog een cd te bemachtigen, die waren in de pauze al grotendeels uitverkocht. Spiers & Boden overtuigden het publiek in het BIMhuis met gemak. Ze hebben nog niet vaak opgetreden in ons land, hopelijk komt daarin nu verandering. Muzikaal gezien heeft Engeland beslist gewonnen vandaag.
Meer foto's staan hier.