Omdat het een prachtige dag was besloten heel wat mensen om met een bootje te gaan varen. Ter hoogte van een boerderij in Noordeloos verscheen verbazing op de gezichten, sommigen wezen naar de kant, wat is hier aan de hand? Het antwoord luidt: Orfest, het eerste Nederlandse balfolkfestival, dat er in de sfeervolle achtertuin werd georganiseerd door de groep OrfeO.
Bij aankomst werd nog de laatste hand gelegd aan de aankleding, terwijl de dansinstructie met muzikale begeleiding van Noël Josemans al begonnen was. De vloer had regelmatig een tikje met de hamer nodig om de planken bij elkaar te houden, de zon scheen er vol op en er werden wat voetblessures opgelopen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het bleef goed gevuld met dansers.
Dameskwartet Violet mocht het spits afbijten. Zij lieten vooral fijne intieme melodieën horen met hier en daar wat Keltische invloeden, die al gauw te horen zijn door het gebruik van harp, viool, fluit en bas. Beginnende dansers konden lekker rustig het geleerde in de praktijk gaan brengen, terwijl de gevorderden er weer even in konden komen.
De Franse band ZEF had ik woensdag ook bezig gezien bij het folkbal in Eindhoven. Vorig jaar was ik al onder de indruk van hun kwaliteit, en ondanks het gemis van de fluitist, die toen voor een wat zwieriger geluid zorgde, weten ze me ook nu weer gemakkelijk te overtuigen, ondanks een bezettingswisseling. Nu komt het rockelement iets meer naar voren met een vette bas, maar ze spelen nog met evenveel kunde en vooral plezier. De mannen zijn overigens van begin tot eind op het festivalterrein te vinden.
Na een verhaal van de Kelten Zonder Grenzen, beide dames zijn ziek, maar doen hun uiterste best om er een mooie voorstelling van te maken (onversterkt met twee harpen in de tuin), en een tango workshop (de begeleiding komt van een cd, ik geef de voorkeur aan live muziek) komen de organisatoren van Orfest zelf het podium bevolken.
Over het geheel genomen is het geluid vrij goed, zeker als de mannen van ZEF zich daarmee bezig gaan houden, maar het gaat even mis als OrfeO op het podium staat. Voor alle zekerheid wordt na een erg harde piep gevraagd of we allemaal onze oren nog hebben, waarna de band een mooie set verzorgt met onder andere een space andro, waarop je trouwens ook mag headbangen, of een tango dansen, want er is tenslotte ook net een tango workshop gegeven die met veel belangstelling gevolgd is. Heerlijk is het als ze twee huilmachines inzetten, hun benaming voor de draailieren die ze rockend laten janken. Als ze tussendoor vertellen dat ze van de organisatie zijn volgt een spontaan en welgemeend dik applaus van de aanwezigen.
Afsluiters van het festival zijn EmBRUN, alhoewel... Toon van Mierlo is helaas vanwege familie-omstandigheden verhinderd, maar daar staat tegenover dat gitarist Philip Masure bereid is gevonden in te vallen. En dan is een trekzak geen gitaar, dus krijgen we een iets ander geluid dan we gewend zijn, maar het houdt nog heel wat dansers op de vloer.
En dus mag de eerste editie van Orfest als geslaagd worden beschouwd, hopelijk lukt het om een tweede editie te organiseren en hier een nieuwe traditie van te maken. De Nederlandse balfolk heeft zich van zijn beste kant laten zien. Een paar jaar geleden was er alleen nog Lirio, dat een eigen stempel drukte op dit genre folk, deze zaterdagmiddag bewijzen drie andere groepen dat ook ons land inmiddels een flink woordje mee kan spreken én spelen als het gaat om scottischen, jigue's, tovercirkels, bourrée's....