-door Mirjam Adriaans-
De Belgische muzikant Andries Boone groeide op met traditionele folk, maar sloeg zelf een andere weg in. Hoewel de traditie nog steeds een inspiratiebron is gaat hij al een jaar of twintig graag het muzikale experiment aan, in technisch opzicht, door vermenging van genres of met een bepaald instrument. Op zijn jongste album T.I.M.E.L.A.P.S.E speelt de accordina een hoofdrol. Hoog tijd om deze muzikant eens wat vragen te stellen.
Liefhebbers van Vlaamse traditionele muziek zullen ongetwijfeld de naam Hubert Boone kennen, die heel wat veldwerk heeft verricht en tal van oude liedjes en deunen verzameld heeft. Wellicht minder bekend is dat zoon Andries Boone de liefde voor muziek van zijn vader heeft meegekregen en nu inmiddels al een jaar of twintig zijn eigen pad bewandelt in folk, jazz en wat hij verder zoal tegenkomt. Zo speelde hij onder meer in Limbrant, deed hij projecten met Lennaert Maes (o.a. Lenny & De Wespen, de Bonski's) en heel recent nog zag ik hem bij een livestream in het Philippe Robrecht Trio.
De eerste keer dat ik Andries Boone live aan het werk zag was in 2008 met Ballroomquartet, dat hij in 2001 mee oprichtte; experimenteel kippevel was dat, eerst bij het kleine Triskell festival in Heerlen, een paar maanden later op Folkwoods in Eindhoven. Later kwam de groep MANdolinMAN, met enkel mandolines (en nou ja vooruit, een mandola of mandocello), en opnieuw was het raak. Met beide groepen maakte hij een paar albums, geheel anders van klank en toon, maar stuk voor stuk instrumentale pareltjes waar ik graag naar luister. Omschrijvingen van de muziek zijn soms lastig te geven, maar ik zag Ballroomquartet al aangeduid als een cinemascopische mélange van dance, trance, oosterse wereldmuziek, roots en rock, of hoogstaande electro-akoestische jazz-folkmuziek uit België, waar MANdolinMAN Vlaamse traditie in een tinkelfris jasje steekt, maar net zo fijn de bossanova onder handen neemt. Bij een van hun concerten werd ik gelijk verliefd op de kleurenrijkdom van die mandolines, de klanken zijn oorstrelend.
Vervolgens bleef ik de man volgen, regelmatig verscheen een album van een van zijn groepen of projecten, er viel heel wat te luisteren. In 2019 kwam zijn eerste soloproject uit: C.O.L.O.R.S, Music For Mandolin And A Modern Consort. Hij had er zeven jaar aan gewerkt en inspiratie vond hij in industriële gedichten. De opvolger kwam afgelopen jaar in lockdown veel sneller tot stand, heet T.I.M.E.L.A.P.S.E, is op dit moment enkel fysiek te koop en zal in juni via digitale platforms te horen zijn.
Waar Boone gaat is de mandoline nooit ver weg, op deze plaat horen we daarnaast ook piano, elektrische bas en hoorn, maar toch vooral de accordina, een prachtig instrument vol verbeelding en weemoed. Het is een vrij nieuw instrument, werd in de jaren '30 van de vorige eeuw ontwikkeld en klinkt een beetje zoals de chromatische mondharmonica. Het is ook mondgeblazen, maar wordt bespeeld met knoppen (zoals bij een knopaccordeon) en is helaas nooit echt een succes geworden. Slechts een paar keer zag ik het instrument bij een concert, maar telkens weer wist de klank mij zonder meer te bekoren.
In de info over het album lees ik:
Het album kwam tot stand tijdens de tweede Covid-lockdown in 2020.Elke track van het album correspondeert met een specifiek moment in de tijd, is verbonden met een emotie en weerspiegelt een filmische stemming en gemoedstoestand.
Accordina, mandoline en piano vormen de basisklank van het album. Elektrische bas en hoorn kleuren alle tracks. Een crossover geluid dat balanceert tussen minimalistische pianomuziek en jazzy filmmuziek, maar altijd geïnspireerd door Barokmuziek en traditionele volksmuziek, meer bepaald Kaukasische etnische muziek.
Al luisterend raak ik opnieuw geboeid door de muzikale weg die Boone bewandelt, folk is het eigenlijk nauwelijks nog te noemen, maar T.I.M.E.L.A.P.S.E is zeker zo toegankelijk als de voorganger en de heerlijke klanken van de accordina (die hier en daar doen denken aan grootmeester Toots Thielemans op zijn mondharmonica) raken me tot op het bot.
Hoog tijd om eens wat vragen te gaan stellen, eerst maar eens over de muzikale achtergrond, waarbij gelijk een cv'tje volgt:
Andries: Muziekschool notenleer en viool in Leuven, mijn vader was ook violist en hield zich bezig met volksmuziek (hij speelde bij de Vlier, het Brabants Volksorkest), na mijn muziekschool ben ik een jaar jazz studio in Antwerpen gaan studeren.
FF: Wanneer ben je begonnen met muziek maken en kun je daar iets over vertellen?
Andries: Vanaf mijn 8 jaar ben ik gestart met viool, op mijn 16de heb ik ook wat accordeon geleerd. Vanaf mijn 14 jaar heb ik mij volop toegelegd op de mandoline omdat ik eigenlijk ook elektrische gitaar wou spelen maar niet mocht van thuis. Toen ik zag dat er ook elektrische mandolines bestonden, ben ik me daar op gaan toeleggen, want dat was wat hetzelfde als viool (vingerzetting en afstand, in kwinten gestemd) en kon ik alsnog rocken :)
FF: Heb je ooit in een band gespeeld en zo ja welke?
Andries: Mijn eerste band was Polka Galop, een balorkest waar 8 16-jarigen in speelden en waarmee we heel wat landen hebben bezocht. Zo speelden we op cruises in Rusland bijvoorbeeld. Daarna was er de folkrockband Architecten Van De Toekomst, van daaruit is er The Ballroomquartet ontstaan.
FF: Welke instrumenten bespeel je?
Andries: Viool en mandoline, al kan ik ook aardig uit de slag op piano en de tenorgitaar.
FF: Welk instrument gebruik je bij het schrijven van je eigen muziek?
Andries: Meestal mandoline, maar ook piano. Bij de plaat timelapse ontstond alles uit de piano.
FF: Wie is je grote muzikale held (meerdere antwoorden mogelijk)?
Andries: Er zijn er zoveel... te veel op op te noemen, maar Moessorgski, de klassieke componist is fantastisch, Dizzy Gillespie uit de jazz, in de folk Alan Stivell, ...zoveel helden.
FF: Wat betekent folkmuziek voor jou?
Andries: Het is voor mij moeilijk uit te leggen wat folk net betekent voor me... ik beschouw folkmuziek als muziek die geënt is op traditionele muziek, die voortspruit uit een kiem die traditionele muziek inhoudt.
Andries Boone - T.I.M.E.L.A.P.S.E - eigen beheer / Trad Records
Over het nieuwe album:
FF: Zoals de titel T.I.M.E.L.A.P.S.E al aangeeft lopen de stukken doorheen de dag, van zonsopgang tot vroeg in de nacht, hoe is het idee daarvoor ontstaan?
Andries: Ik had mezelf voorgenomen om wanneer ik tijd had naar de piano te gaan om te componeren... de improvisaties die toen op dat bepaalde tijdstip naar boven kwamen en die dus een weerspiegeling waren van mijn vibe, waren de opzet van de plaat.
FF: De accordina speelt een hoofdrol op het album, waarom heb je juist voor dit, overigens prachtige, instrument gekozen?
Andries: Ik voelde al snel aan dat de songs heel melancholisch en extra melancholisch, filmisch ook klonken na toevoeging van dit instrument... toen heb ik beslist om heel de plaat zo te kleuren.
FF: Georgische volksmuziek is een van je inspiratiebronnen, hoe heb je daarmee kennisgemaakt en kun je vertellen hoe dat op het album is terechtgekomen?
Andries: Mijn vader is altijd bezig geweest met muziek uit de Kaukasus en heeft die landen daar ook vaak bezocht, soms met mij... Georgische muziek is voor mij bij de mooiste traditionele muziek en inspireert me enorm. Ik heb in de lockdown veel geluisterd naar traditionele muziek uit Georgië en Ossetië en het was duidelijk dat dit een inspiratiebron van bij de start van het maken van de plaat was.
FF: Het album is een denkbeeldige soundtrack voor een film, dat is iets wat ik vaker in je werk heb gehoord, heb je een voorkeur voor beelden en kun je daar iets over zeggen?
Andries: Ieder maakt uiteraard de beelden in zijn hoofd die hij er zelf bij fantaseert... meer kan ik er niet over zeggen ;:)
T.I.M.E.L.A.P.S.E is op dit moment enkel fysiek te koop, direct bij Andries Boone, stuur een mail naar
De digitale release wordt in juni verwacht.
Zie ook: http://www.andriesboone.com/.