Roosbeef - Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten - (Excelsior/V2)
De recensenten van Volkskrant, NRC, AD, Revu en Nu.nl geven allemaal 4 sterren, roemen het werk van de Belgische producer Tom Pintens (o.a. Zita Swoon) en de invloed van Tjeerd Bomhoff (Voicst), maar vooral de tekstuele hoogstandjes die Roos Rebergen neerpende op de debuut-cd van Roosbeef, Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten. Er wordt kwistig gestrooid met loftuitingen: uniek, prachtig, mooiste Nederlandstalige debuut sinds dat van Spinvis, de meningen zijn unaniem.
Hieronder enkele citaten uit de diverse media:
Menno Pot in de Volkskrant:
...Uit het even boze als tedere 'Boerderij' (over de sloop van de Duivense boerderij waar ze opgroeide) spreekt haar emotie. Het unieke spel met woorden is aan haar brein ontsproten.
Roosbeef bedient zich regelmatig van de in de popmuziek tamelijk ongebruikelijke driekwartsmaat (in het zachtjes walsende 'Volle Magen' bijvoorbeeld) en haar teksten zijn nu eens ontroerend, dan weer geestig: ‘ik zing alles mee/ vind de gekste dingen mooi/ zelfs Bløf'.
Ze willen wel je hond aaien... is het mooiste Nederlandstalige debuut sinds dat van Spinvis...
Yaël Vinckx in NRC Handelsblad:
...De hilarische titel blijkt namelijk de opmaat naar een plaat vol grappige en ontroerende observaties. Het leukst is Roosbeef in liedjes die de overgang van puber naar adolescent beschrijven. Als ze het heeft over de jongen die de verkering verbreekt via een simpel sms-je. „Mijn mobiel heeft het uitgemaakt", zingt ze dan. Of als ze (Rebergen groeide op op een boerderij) wordt ingeruild voor een meisje uit de Randstad. „Wat moet jij dan met hem? Heb je een OV of zo?"...
...Van een andere orde is het liedje Jongen gaat het leger in. „Neem een souvenir voor me mee, een handgranaat of een open been", vraagt Roosbeef. en ronduit ontroerend is de ode aan de boerderij van haar ouders. Al heeft dat prachtige chanson de sloop van haar ouderlijk huis niet kunnen voorkomen...
M.R. in het AD:
...Qua sfeer doet het soms denken aan André Manuels band Krang: pittig, rijkelijk gearrangeerd en vol fenomenale oneliners...
Norbert Pek in Revu:
...Het taalplezier is essentieel. Als ze haar plattelandsvriendje kwijtraakt aan een meisje uit de Randstad, vraagt ze: ‘Speel je Koehandel met een ander?' Twijfel omschrijft ze als: ‘Geen loverboy wil me hebben, al leg ik er zelf een gouden ketting bij.' Het slepende geluid wordt slim afgewisseld met compacte popliedjes, wat de toegankelijkheid ten goede komt. Al zal Roosbeef altijd een love it or hate it-artiest blijven. Maar vooral een uniek talent...
Peter Knieriem op Nu.nl:
...Rode Roos legt een elftal buitengewone liedjes op de plaat vast, originele en speelse observaties van de wereld waarin zij leeft....
...Ze valt plompverloren in met die vreemde, hoge stem die zowel theatraal als naturel klinkt...
...Roosbeef mag zich met dit magnifieke debuut nu al scharen in het illustere gezelschap van muzikale exoten als Spinvis en De Kift. Ze is een uitzonderlijk talent waar blijvend rekening mee gehouden dient te worden...