Gerard van Maasakkers - Zicht - -I-C-U-B4-T- (Music & Words) CUP 8033
In oktober beleefde het programma Zicht van Gerard van Maasakkers zijn première, maar de bijbehorende cd is nu pas verkrijgbaar. De liedjes moeten bij Van Maasakkers altijd even rijpen, voordat hij ze wil opnemen, en dus loopt de voorstelling al even voordat er een cd wordt uitgebracht. Zicht bevat 11 nummers, met vooral kleine portretten van mensen.
Zicht bevat geen intieme ontboezemingen, zoals het vorige album Achterland, dat vooral een persoonlijk document was waarin zijn vader centraal stond, maar mooie, kleine vertellingen over gewone mensen. Met Zicht richt Gerard van Maasakkers zijn blik op de buitenwereld, met portretten van een dwarslaesie-patiënt, een Nuenense schilder en een bewerking van het verhaal van Giepie de Villiers uit de documentaire Beautiful in Beaufort-Wes. Overigens blijft hij soms nog dicht bij huis, als hij zingt over een geliefde of zijn jonggestorven zusje.
Het woord liefde is nergens te horen, maar het is wel een steeds terugkerend thema, in diverse betekenissen. In het nostalgische Niks Te Beginnen verliest hij zijn 'goei fatsoen' voor een geliefde die uiteindelijk naar Canada vertrekt en in het ingetogen Gij En Ik, met trombones, zegt een aanraking meer dan woorden ooit kunnen. Dan is er zijn zusje dat stierf toen ze drie was. In As Ge Nie vraagt hij zich af hoe haar leven eruit zou hebben gezien als ze nog geleefd had. De begeleiding is sober, met name een tinkelend klokkenspel en later een subtiele bugel (Jeroen Doomernik) vallen op. Het is een liedje, dat meer suggereert dan meedeelt, en zo heel wat gevoelens losmaakt, ook bij mij.
Hier Heur Ik Thuis is een echte meezinger, waarin liefde voor zijn geboortegrond tot uitdrukking komt. De familie De Win verzorgt het informele achtergrondkoor en er is een blazersarrangement toegevoegd (Duo Aulos en Takaquartet) waarmee het wat 'Brabantser' is geworden (hoewel natuurlijk ook Limburg een flinke traditie heeft op dat gebied). Van Maasakkers werd geboren in Nuenen, waar ooit Vincent van Gogh woonde en De Aardappeleters schilderde. Diens eenzame en onbegrepen leven in het dorp wordt beschreven in De Zoon Van De Dominee met gesproken fragmenten uit de brieven die Vincent aan zijn broer Theo schreef. Een prachtig nummer, waar ik steeds opnieuw kippevel van krijg.
Van Maasakkers geeft zijn Vaste Mannen graag de ruimte om hun muzikale expertise te laten horen, maar bij Aander Weer mis ik wel de prachtige drumsolo van Arthur Lijten die ik bij de voorstelling hoorde. Ik weet niet waarom die niet is opgenomen, maar het gaf het liedje wel een heerlijke onheilspellende sfeer, die zo karakteristiek is voor een fikse onweersbui.
Muzikaal gezien is Zicht wat uitbundiger geworden dan Achterland, met veel lekker in het gehoor liggende arrangementen en fijne uptempo nummers wisselen de gevoeliger stukken af. Dat is overigens niet nieuw, ook op eerdere albums is die diversiteit te horen, toch lijkt de toon nu nog meer ontspannen. Blazers worden zo'n beetje een vast onderdeel op de platen van Van Maasakkers, ook op Zicht zijn een paar liedjes met koper te horen. De teksten zijn over het algemeen optimistisch, met af en toe een vleugje melancholie, het lijkt erop dat Gerard van Maasakkers de toekomst zonnig tegemoetziet. Mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar Achterland, juist omdat het zo persoonlijk is. Zicht had wat meer luisterbeurten nodig, maar heeft me toch overtuigd.
Mirjam Adriaans, waardering 8,5
Zie ook: www.gerardvanmaasakkers.com.