Muppetstuff - Dolend Kompas - Xplosief 0603
"Het is een feessie" luidt het refrein van het laatste nummer van Dolend Kompas, de jongste cd van Muppetstuff. De heren zien het leven zonnig in en dat laten ze weten, ook in de andere nummers, al is er af en toe ook wat ruimte voor melancholie. Muppetstuff wordt beïnvloed door heel wat stijlen, maar het instrumentarium laat de groep vooral folky klinken, met gitaar, bazouki, accordeon, sax, viool en drums.
De kern van de Zwolse band Muppetstuff bestaat uit twee zangers, Peter Plaatsman en Rob Bults, die respectievelijk ook contrabas en gitaar/bazouki ter hand nemen. De een heeft een vrij lichte stem, de ander is wat gruizig en donker. Bults en Plaatsman worden aangevuld met Onno Wieten (accordeon, koorzang), Peter Vrinds (sax, koorzang), Maurits Boreel (viool) en Willem de Jongh (drums), ziehier de vrijwel volledige folkformatie Brak. Op Dolend Kompas staan 12 nummers, voor het eerst is een cd van Muppetstuff helemaal in het Nederlands, en een deel zelfs in het dialect.
Gaat Als Het Gaat heeft een wat reggae-achtige klank, en is ook lekker ontspannen van inhoud. Als je je lief kwijt bent neem je toch gewoon een ander, en een nieuwe baan is ook geen punt, neem het leven zoals het komt is het motto. Zondag heeft een wat zigeunerachtige viool, het lied heeft een kleinkunstgeluid, en als ik mijn bronnen correct heb geïnterpreteerd wordt er gekanoot met John Beumer van Blue Dew. Er zit een sprankelende bazouki in de begeleiding van De Vliegende Hollander. Dat is bij Muppetstuff geen spookverhaal, maar een heerlijk avontuur, over de mooie kanten van de zee, met een romantische sfeer die door de rustige samenzang nog versterkt wordt. De sax geeft Weg een lekker klezmergeluid, en Vandaag is een luchtig zomerliedje over Suzanne, die over de kade loopt, met bloemen op haar hoed.
Het eerste dialectnummer is De Grieze, en dat is wat mij betreft meteen raak. Het is een sober, eenvoudig verhaal over een alcoholistische zwerver, hoewel er toch weer door die man een lied gezongen wordt in zijn dronken roes. Vief Uur is vrolijker van toon, al buiten kijkend vormen de zon en de vogels de mooie dingen in het leven voor een leerling. Vervolgens is het het melancholieke Oelevloch, met een hoofdrol voor de accordeon, over de (trek-)harmonica die nog klinkt in de avondschemer, voordat men naar bed gaat, dat weer flink wat indruk maakt.
Het zijn de nummers die even een halt toeroepen aan alle feestelijkheden, die Dolend Kompas een sterke plaat maken. Even pas op de plaats maken, even aandacht voor de wat minder vrolijke momenten, om vervolgens weer lekker uit te pakken met iets zonnigers. En ook bij Muppetstuff blijkt weer, dat de eigen streektaal veel meer gevoel oproept dan het Nederlands of welke andere taal dan ook. Serieuze teksten worden nog gevoeliger, maar ook vrolijkheid krijgt meer glans. En genieten is de boodschap van deze lekkere plaat.
Mirjam Adriaans, waardering: 8+