bob fox - the blast
Bob Fox - The Blast - Topic TSCD555

Hoewel deze folkveteraan vorig jaar nog op toernee was in Nederland en in 2003 met Borrowed Times nog een CD uitbracht, ben ik hem eigenlijk sinds het begin van de jaren '80 uit het oog verloren. In die tijd vormde hij een duo met Stu Luckley (ex-Hedgehog Pie) waarmee hij twee klassiekers opnam: Nowt So Good'll Pass (1978) en Wish We Never Had Parted (1982). Nooit heruitgebracht op CD. Wel is een selectie van de beste nummers van deze LP's te vinden op een opnieuw opgenomen Fox/Luckley CD Box of Gold (1998).

Qua thematiek, o.a. de teloorgang van de scheepsbouw en mijnindustrie en de invloed daarvan op het leven van de arbeider, is er nog niet veel veranderd in het muzikale leven van Bob Fox. Wat zijn sociale betrokkenheid betreft,  laat hij zich goed vergelijken met vakbroeder Dick Gaughan. Ook CD titel spreekt boekdelen. "The Blast" is de naam van een stuk strand ten Zuidoosten van Newcastle, dat door industriële vervuiling een zodanig desolaat karakter kreeg, dat het geschikt werd bevonden als locatie voor de film Alien 3.

Via het BBC project, de "2006 Radio Ballads", een zesdelig CD project waarin zeer uiteenlopende thema's aan bod komen, ontmoette Bob Fox, John Tams. Tijdens de opnames voor "Ballads of the Big Ships" bleek het te klikken tussen die twee en Tams werd gevraagd als producer voor The Blast.

Tams heeft het simpel gehouden. Slechts gitaar en zang van Bob Fox en hier en daar een minimale overdub. Die aanpak werkt.
Evenals op Borrowed Time staan er op The Blast een aantal bekende Engelse songs. One Miner's Life is zo'n bekende song van de hand van Ed Pickford. Die schreef ten tijde van het Thatcher-bewind meer van dit soort schrijnende songs over het mijnwerkersleven (Pound a week rise, Farewell Johnny Miner). Deze enigszins onderkoelde versie van Bob Fox haalt het niet bij die van Dick Gaughan. Dat geldt ook voor Recruited Collier waarvan ik de versies van Kate Rusby en Dick Gaughan prefereer.

Producer Tams heeft een neusje voor de betere  religieuze muziek. Zijn bewerking van de Amerikaanse gospel Only Remembered is al talloze malen gecoverd en ook te vinden op deze CD. In de traditional Trooper cut Down komt hij met een volgende vondst. Hij voorziet het refrein van een nieuwe melodie: die van de Hymn: The Day Thou Gavest Lord Has Ended.
Onherkenbaar is Broomfield Wager (o.a. June Tabor). Bob Fox schreef een prachtig nieuw gitaararrangement voor deze traditional.

Met Stu Luckley nam Bob Fox al eens een song op waarin hij twee tegengestelde opvattingen (via een traditional en een Ewan McColl song) over de grootschalige visvangst in één lied samenvatte. In Diamond/Song Of The Whale gebeurt hetzelfde. In Diamond (eigenlijk The Bonny Ship the Diamond) worden de belevenissen van de Walvisvaarder "The Resolution" verheerlijkt. Song of the Whale (Eric Bogle) is een aanklacht tegen de walvisvaart.

Het prachtige Golden Vanity is het hoogtepunt van de CD. Het geheel klonk me erg bekend in de oren maar het duurde even voor het kwartje viel.Dit nummer is vaker opgenomen maar diende ook als inspiratiebron voor de afgeleide Nederlandse versies die Lennaert Nijgh schreef. Allereerst voor Boudewijn de Groot: De Noordzee. Minder bekend is de versie: De Gulden Hoorn die hij voor Astrid Nijgh schreef.

Gitaar, aangename stem en een vakkundig producer. Meer was er niet nodig om van deze The Blast een aangename CD te maken.

Paul, waardering: 8