Image

Achterland top-cd van Gerard van Maasakkers

Achterland grijpt vanaf de eerste noot bij de strot en laat niet meer los. Herkenbare teksten vormen de ziel van dit album van Gerard van Maasakkers. Soms bevatten ze een knipoog of een grappig nieuw woord als wittebillenpapa; vaker zijn ze bewogen. Emoties liggen om de hoek. In zijn eigen Brabants maakt de zanger die voelbaarder dan ooit. Het overlijden van zijn vader inspireerde. Sentimeel wordt het geen moment.

Van Maasakkers is gezegend met een uitstekende band. Gitaar, accordeon, contrabas en piano vormen het warm kloppend hart. Sax, bugel, klarinet en cello zijn te gast. Geladen americana met orgeltje, droge drums en gekwelde elektrische gitaar schurkt als vanzelfsprekend aan bij de akoestische basissound. Mysterieuze gitaar-effecten op Gibson en Fender verhogen subtiel de spanning. Daar staan lichtere accenten tegenover als jazzy solootjes, harmonieuze samenzang en welhaast live klinkend uptempo werk.

Achterland vormt stilistisch één geheel, bevat enkel juweeltjes en is daarmee Van Maasakkers' beste album ooit.

Het hoesje van de cd laat een oude foto zien. Vader Van Maasakkers met pas geboren zoontje Gerard op zijn arm. De betekenis van dat beeld wordt meteen duidelijk in het eerste nummer 'Dragen', waarin de zanger zingt:

ik heb hier 'n foto in gelig zwart-wit
'ne zondagemiddag zo schoon
in 'n veld vol mee phloxen
onze vader en ik
hij lacht, want hij draagt zijne zoon
mer de jaoren die kwamen
de jaoren die gaon
de jaoren die maakten oe oud
nou zit ik bij oew bed
en we praoten nie veul
"vader, hedde 't nie koud"

hou me mer, hou me mer
hou me mer vast
ik zal oe dragen, hou me mer vast
van 't bed naar de po-stoel
en dan weer terug
ligde wel goed zo, slaopt mer gerust
vader, ik zal oe dragen…

Ja, het overlijden van je pa leidt tot overpeinzingen. Onwillekeurig blikt Van Maasakkers terug. Dat komt een enkele keer nadrukkelijk aan de oppervlakte in zowel muziek als teksten. De sfeer van 'Dragen' herinnert aan intimistische werk van vroeger zoals Klok in de Kamer. 'Ik Gif 'n Fist' ligt op de loer in de meezinger ' 't Is Altijd Nou', waarin Van Maasakkers zelfs letterlijk citeert uit vroeger werk. In 't refrein horen we:
as ge zin hebt kande meedoen,
ge komt er mer in,
ik laat de dag nog efkes duren

Vrijwel alle nummers hebben aanstekelijke refreinen die zich meteen in je hoofd vastzetten, zoals 'Heimwee Naor Hier' en 'Noem me nog 'ne keer Marie' in een ontroerende schets over moeders kant van het verhaal. Zelfs het parlando vertolkte indrukwekkende 'Kamp Vught' over de tweede wereldoorlog kent een beklijvend gezongen refrein..

Zeven nummers zijn van de zanger zelf, voor de muziek van twee daarvan tekenden ook de Vaste Mannen Harry Hendriks en Rinus Raaijmakers. Het prachtige Malmedy leende Van Maasakkers van Arthur Umbgrove. Bob Dylans Make You Feel My Love hertaalde hij. JW Roy schreef de muziek bij Niemand In De Stad. De blaasarrangementen in Dragen zijn van de hand van Carlo Balemans die een paar jaar terug leiding gaf aan de KleinBrabantse Harmonie, die Van Maasakkers bijstond in het programma Toeters en Bellen.

Het nummer 'D'n Boom' dat Van Maasakkers schreef ter gelegenheid van het 80-jarig jubileum van de NCRV, staat twee keer op dit album. Een keer in een studio-uitvoering en een keer als toegift. Dat is een live-opname gemaakt tijdens die jubileumviering, waar Van Maasakkers het zong met begeleiding van het Metropole-orkest o.l.v. Dick Bakker.
Een tweede toegift is de traditional Jabu. Daarin gaat het om geluidsopnamen die Van Maasakers zelf in Zuid-Afrika op straat maakte van een zingende negerjongen die zichzelf begeleidt roffelend op een leeg colablikje. Deze ruwe basis wordt verder aangekleed met eigen zang en begeleiding. Smaakvol exotisch!

Gerard van Maasakers die zelf akoestische gitaar speelt en natuurlijk zingt wordt begeleid door zeven man: zijn vier vaste mannen en drie gasten. De Vaste Mannen zijn: Harry Hendriks (Gibson en Fender elektrische gitaar, Martin en Takamine steelstring, spaanse gitaar en tres), Bart de Win (piano, Fender Rhodes, orgel, accordeon, zang), Rinus Raaijmakers (contrabas, basgitaar en fretloze bas) en Arthur Lijten (grote trom, kleine trom, bekkens, percussie, handveger, schup en hamer, zang). Gasten: Jascha Albracht (cello), Geert Schrijvers (sax en klarinet) en Marcel Gorissen (bugel).
Het album is een sfeervol geheel geworden, ongetwijfeld geïnspireerd door de mooie plek waar-ie onder leiding van Erik Spanjers werd opgenomen: de boerderij, Achterste Brug in Borkel en Schaft.

Henk - Waardering 9