Blue Dew - The Long Journey Home - Eigen beheer www.bluedew.nl

De Zwolse band Blue Dew heeft een nieuw album uitgebracht: The Long Journey Home. Deze CD bevat de muziek van het gelijknamige theaterprogramma waarmee Blue Dew momenteel langs de Nederlandse theaters trekt. Hoewel de cd in een studio is opgenomen, heeft-ie de sfeer meegekregen die de theateruitvoering kenmerkt. Een eerlijk album. Geen gastmuzikanten. Gewoon met z'n  vijven rond enkele microfoons, geen trucs, niets dubbel ingespeeld. blue dew - the long journey home

Dat dit niet altijd leidt tot honderd procent perfectie neem je op de koop toe. Zeker omdat er een aangenaam warme sfeer tegenover staat. Soms geeft die de songs zoveel meerwaarde dat ze zich kunnen meten met versies van Ierse en Amerikaanse voorbeelden. Toppunt van schoonheid vormt in dit opzicht de versie van ‘Kilkelly' welke die van Mick Moloney, Jimmy Keane & Robbie O'Connell  op het verzamelalbum ‘Bringing it all back home' overtreft door de zang van Pim Leutholff en ook door de combinatie met een instrumentaaltje van de accordeonist (bij elkaar een kleine tien minuten!).  

Ook hartverwarmend is de vertolking van Lone Shanakyle, dat we kennen in uitvoeringen van o.a. Dervish en Deanta. Blue Dew doet het met  gevoelige accordeon, twinkelende bouzouki en warme leadzang van opnieuw Leutholff. De groep draait haar hand niet om voor vierstemmige samenzang hoewel die qua toonzuiverheid hier langs het randje van de afgrond laveert.

Zoals me dat gevoel ook een enkele keer bekruipt in de samenzang bij Back home in Derry.  Aardig trouwens dat Blue Dew juist dit nummer in het programma heeft ingebracht. Het is bekend geworden in de versie van Christy Moore in '84. Het werd echter - dat maakt het politiek gevoelig - geschreven door Bobby Sands, de eerste van 10 republikeinse Noordierse gevangenen die in 1981 in de Maze-gevangenis aan een hongerstaking bezweken. Sands duikt in deze song verder de geschiedenis in van Ierse rebellie. Hij beschrijft de 19de eeuwse ellende van de verbanning van Noordierse verzetsstrijders  naar Van Diemen's Land (Australië) door de Engelse bezetters.  

In een nummer als Devil's Song klinkt de samenzang van Blue Dew bijna even energiek als die van The McCalmans.  En in de vrolijke traditionele old time kraker Sally Ann gaan de stemmen helemaal los. Bij het voortreffelijke vocale hoogstandje Rank Stranger zie je de zangers als het ware gegroepeerd rond zo'n klassieke microfoon deze blue grass-standard zingen  

't Is toch sterk hoe de band sferen weet neer te zetten, ook in de instrumentalen. Frappant is de combinatie in één nummer van kamermuziekambiance (Daphne) en pubsessiesfeer (Morning Dew). In My Heart's tonight in Ireland benadrukt het mondharmonicaatje perfect de  melancholische stemming. Wat komt Leutholffs stem daarin trouwens dicht bij die van de man achter deze song Andy Irvine.    

Zoals gezegd is perfectie met deze opnametechniek niet gegarandeerd. In de Congress Reel zou de timing van de fiddle in het hoge tempo beter kunnen en in de intro van Carolina Star verslikt de gitaar zich eventjes. Maar daar staan bijvoorbeeld weer tegenover een schitterend aards tokkelende banjo in Jim Croce's  Age, of de fraaie diepdonkere tonen op de gestreken contrabas die verstild een later openbarstend Farewell inleiden, of de cajun feel waarmee accordeon en fiddle Sally Ann een boost geven.

Het theaterprogramma The Long Journey Home zette Blue Dew op n.a.v. het 15 jarig bestaan in 2003. De groep kon putten uit een repertoire van zo'n 200 traditionele Ierse en bluegrass nummers. Die combinatie van Iers en bluegrass leidde bijna vanzelfsprekend tot het thema van het theaterprogramma: de emigratie van de Ieren naar Amerika na de hongersnood in de 19de eeuw. Enkele nieuwe nummers werden speciaal voor dit programma geschreven. Een aantal nummers had Blue Dew al eens eerder op cd's gezet, maar nu vormen ze dus samen met nieuw materiaal de complete setlist (23 titels, ruim 65 minuten muziek) van The Long Journey Home. De gehele voorbereiding van The Long Journey Home, inclusief verbindende teksten en beelden, heeft drie jaar in beslag genomen.

In het theater wordt de muziek ondersteund met dans en door fraai geprojecteerde beelden uit het oude Ierland en uit Amerika. Tussen de nummers door wordt het verhaal verteld van een Ierse familie waarvan een deel naar de VS emigreert vanwege de hongersnood. Het verhaal is min of meer gebaseerd op de song Kilkelly, die dan ook het hart van de productie vormt.

De verbindende teksten zijn op de cd weg gelaten, zoals er ook geen beelden bij zijn te zien.  De overweging om de verbindende teksten ook op te nemen is er helemaal in het begin wel eventjes geweest maar dan moesten de beelden er ook bij, vond de groep. En dan ook nog liefst gecombineerd met live-beelden. Zo'n  dvd-project bleek qua tijd en geld te hoog gegrepen. En beide kunnen ze momenteel beter gebruiken voor het nieuwe programma Seven drunken nights. Dat wordt een ongeveer vergelijkbare klus als The Long Journey Home.

Bassist John Beumer is al wel begonnen om het verhaal van The Long Journey Home zo uit te werken dat het als boekje, los verkrijgbaar, kan verschijnen. Hij hoopt stilletjes op een "limited cd edition"; een gebonden, echt, boekje, dus met een harde kaft waar achterin dan de cd kan.

Een ding is mij wel duidelijk, Blue Dew zit vooralsnog niet stil. Ze mogen de organisatie van hun jaarlijkse festival Blue Dew Folkvillage dan wel hebben opgegeven, als dat betekent dat ‘Seven drunken nights' net zo'n behoorlijk gehalte krijgt als The Long Journey Home, is het dat allemaal zeker waard.

De bezetting van Blue Dew is: Pim Leutholff (zang, bluegrassbanjo, gitaar en bodhran), Marius Klein (zang, gitaar en Ierse bouzouki), Wendy van Zomeren (viool, zang en rainstick), John Beumer (zang, contrabas, grote trommel en mondharmonica) en Sijtze Malda (accordeon, bodhran en wooden spoons).

Drie dagen lang hebben deze vijf muzikanten ‘gebivakkeerd' in de studio van Muziekprojectbureau Xplosief in Zwolle. Daar vonden de opnamen plaats onder technische leiding van Rob Bults en Peter Plaatsman. De eindmix van de CD was voor een groot deel in handen van Onno Wieten (eveneens werkzaam bij Xplosief). Bij de CD is een boekje bijgesloten, ontworpen door Pim Leutholff, met veel The Long Journey Home foto's van folkforum-fotograaf Martijn Lieffers (ook www.folkfoto.nl)

De CD The Long Journey Home is voor € 15,- te koop bij optredens of te bestellen via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. / 038 4230411 (+€ 2,50 verzendkosten). Het eerstvolgende optreden van Blue Dew met The Long Journey Home is zaterdagavond 17 december a.s. in Theater De Molenberg in Delfzijl. Meer informatie: www.bluedew.nl.

Henk - Waardering 8