Inner Strength - Meltemi - eigen beheer, www.inner-strength.nl
Inner Strength bracht onlangs haar eerste volwaardige cd uit. Na het uitbrengen van een tweetal demo-cd's vond deze sterk aan de weg timmerende groep uit de omgeving van Eindhoven de tijd gekomen om een forse stap vooruit te zetten. Voor Meltemi riep Inner Strength de hulp in van veteraan Guy Roelofs (Moira, Cadans der Getouwen en Grond) die ook de opname en mix voor zijn rekening nam.
Dat deze samenwerking vruchten afwerpt doet blijken uit de heldere klank van dit album. Roelofs en Inner Strength hebben gekozen voor een transparant geluid waarin de afzonderlijke klanken van de instrumenten prima tot hun recht komen.
Het vocale visiteplaatje van Inner Strength is de stem van Noortje van de Voort. Deze krachtige sopraan doet mij sterk denken aan de stem van Cathy Lesurf, in de vroege jaren '80 zangeres bij respectievelijk The Oyster (Ceiligh) Band en The Albion Band. De samenzang met Judith van der Valk levert soms mooie harmonieën op. Zo klinkt dit tweetal in Spirits Bay als Pentangle-zangeres Jacqui MacShee in Lyke Wake Dirge.
Met de didgeridoo van Roland Mathijssen heeft de groep muzikaal een sterke troef in handen. Inner Strength omzeilt gelukkig de valkuil om dit ongewone instrument te pas en te onpas in alle nummers in te zetten. De bijdragen van Roland Mathijssen op Meltemi zijn zowel inventief en effectief en bepalen voor een belangrijk deel het bijzondere geluid van Inner Strength. Ook gitarist Kelly van der Heijden onderscheidt zich op zeer verdienstelijke wijze met aanstekelijk gitaarspel.
Toch ontkwam ik na een eerste luisterbeurt van deze cd niet aan een licht gevoel van teleurstelling. In eerste instantie kwam het album me te lief over. De viool van Cora van den Berg klonk prachtig (met name in de wat langzamere nummers als Highway of life), maar spetterde voor mijn gevoel in het up-tempo werk te weinig. De ritmesectie, met de nieuwe drummer Marc Rosiers, kweet zich prima van zijn taak, maar miste in mijn opinie een stukje avontuurlijkheid. Kelly van der Heijden bespeelt maar in een nummer (It's okay) de elektrische gitaar, dit had voor mij best meer gemogen. Ook Judith van der Valk kon wat mij betreft ook best wat vaker de doedelzak ter hand nemen. De (blok)fluit die zij vaker hanteert, geeft het geluid van de groep soms een wat ‘ouderwets' karakter.
Inner Strength heeft waarschijnlijk met Meltemi vooral een ‘mooi' album willen maken en dit gaat m.i. enigszins ten koste van de spontaniteit. Zelfs bij de remix van het zeer aanstekelijke Didgecobeat blijft alles heel netjes binnen de perken. Dat het album na een aantal draaibeurten toch gaat groeien is de verdienste van de muzikanten en de kwaliteit van de bovengemiddelde, eigen geschreven composities. Dat Inner Strength meer kan dan alleen maar ‘mooie' muziek maken, heeft de groep middels een fiks aantal optredens allang bewezen. Bij een volgend album zou het vastleggen van de energie die de band bij live-optredens zeker heeft, een nieuwe uitdaging kunnen zijn. ‘Meltemi' is een meer dan verdienstelijk, maar zeker nog niet het ultieme Inner Strength-album. Met de capaciteiten en kwaliteiten die deze groep zeer zeker bezit, zal dat album er in de toekomst beslist nog wel eens komen.
Assie Aukes - waardering: 7,5
ps: De teksten zijn niet bijgevoegd, maar te vinden op de website van de groep (www.inner-strength.nl).