Celtic Fiddle Festival - Play on... - Green Linnet GLCD 1230 / distributie: Music & Words
Onder de naam Celtic Fiddle Festival toert een drietal gerenommeerde violisten al sinds 1992 met veel succes door met name de Verenigde Staten. Spil van de groep is sinds de oprichting de Ierse ster-violist Kevin Burke (van The Bothy Band tot Patrick Street) en de Breton Christian Lemaitre die zijn sporen verdiende in Bretonse groepen als Kornog en Pennou Skoulin.
Onlangs kwam het vierde album Play on... uit. Dit derde live-album, opgenomen tijdens een tournee door de Verenigde Staten in maart van het vorige jaar, is opgedragen aan mede-oprichter Johnny Cunningham, de Schotse violist die in december 2003 plotseling kwam te overlijden. Zijn plaats werd tijdens deze tour ingenomen door de Canadese violist André Brunet die we kennen van zijn werk in de Frans-Canadese band La Bottine Souriante.
Het beluisteren van een album vol jigs, reels en ander instrumentaal werk vind ik meestal een hele kluif. Ik kan me voorstellen dat muzikanten dit leuk vinden, maar door de geringe afwisseling zijn dit soort cd's aan mij doorgaans minder besteed.
Met de komst van André Brunet is er in ieder geval leven in de brouwerij gekomen. Al in het eerste nummer weet hij de toon te zetten met een set energieke Frans-Canadese jigs en reels die we zo goed kennen van zijn groep La Bottine Souriante. Zelfs het percussionele ‘voetenwerk', zo typerend voor deze muziek, ontbreekt niet. In een paar sets weet hij dit te herhalen, wat op veel bijval van het publiek in Portland, USA kan rekenen.
Gas terug neemt het trio in John Cunningham's Leaving Brittany, een stemmig eerbetoon aan hun overleden vriend en in Itzikel, een ingetogen Jiddische melodie uit Oost Europa waarin de drie violen werkelijk prachtig harmoniëren.
Het drietal violisten wordt dit maal bijgestaan door gitarist Ged Foley die een solide basis voor de instrumentale capriolen van zijn kompanen weet te leggen. Ik heb Foley in de loop der jaren verschillende malen aan het werk gezien (o.a. in The Battlefield Band, House Band en Patrick Street) en eigenlijk vind ik hem vaak een wat anonieme gitarist, maar in O'Carolan's Lord Galway's Lamentation/ Planxty Whitbread, zijn solostuk op gitaar, verdient hij zeker respect.
Play on... is een cd waar de liefhebbers van de instrumentale Ierse muziek zich geen buil aan zullen vallen, want er wordt op topniveau gemusiceerd. Nieuwkomer Brunet weet het trio echter ook nieuwe impulsen te geven, wat het beluisteren van dit album ook voor niet-muzikanten de moeite waard maakt. De keuze om een live-album uit te brengen is in dit geval een juiste beslissing geweest, want de goed opgenomen live-opname geeft net dat tikkeltje meer sfeer aan dit materiaal.
Assie Aukes - waardering: 7