Merrow - A Story To Tell... - eigen beheer (https://merrowmusic.com)
In De Spot in Middelburg vinden onder de noemer Songs From The Heart maandelijks sessies plaats o.l.v. Sjef Hermans (Champagne Charlie). Bij een van die sessies in 2015 vormden een stel muzikanten een gelegenheidsformatie en dat beviel zo goed dat Gabien Borm-Lambert (zang), Wolfert Jumelet (accordeon, Hammond), Bouke Nijsen (bas), David Egter van Wissekerke (viool, mandoline, gitaar, zang) en Ruud Eggermont (gitaar, zang) besloten om in bandvorm als Merrow verder te gaan. Afgelopen december presenteerde de groep zijn debuut A Story to Tell..., een plaat waarop verhalen uit de Keltische en Amerikaanse folk hand in hand gaan.
In de keuze van de liedjes toont Merrow een zekere ambitie, er wordt niet een zoveelste variant gespeeld van een overbekende traditional, maar vooral liedjes die geschreven zijn na de Tweede Wereldoorlog en een verhaal herbergen. Zo zijn Motherland van Natalie Merchant (kritisch over hedendaagse cultuur en politieke structuren in Amerika) en 1917-The French Prostitute van David Olney (over een prostituee en een jonge soldaat aan het front in de Eerste Wereldoorlog) opgenomen, prachtige liedjes met inhoud. De originelen spoken regelmatig door mijn hoofd en de Zeeuwse band weet ze degelijk en met gevoel uit te voeren. Daarnaast voegen ze eigen elementen toe, we horen cajunklanken op accordeon bij If I Should Fall Behind (Springsteen) en ze kiezen voor de Franstalige versie van Dylan's If You Gotta Go Go Now, een luchtig Si Tu Dois Partir dat 50 jaar geleden door Fairport Convention in samenwerking met publiek werd geschreven en opgenomen op Unhalfbricking.
Bij de Keltische stukken kozen ze voornamelijk Iers repertoire (Bright Side Of The Moon van Cyril O'Donoghue, Wild Mountain Thyme van Francis McPeake en Past The Point Of Rescue van Mick Hanly), maar vinden we ook The Band Played Waltzing Matilda (van de naar Australië geëmigreerde Schot Eric Bogle) en Harvest Of the Moon (van de Brit Peter Knight, terug te vinden op het album Time van Steeleye Span).
De zang van Gabien Lambert is helder, de mannen hebben een warme stem die regelmatig doet denken aan Dubliners of Chieftains en de instrumentatie is dik in orde, klein akoestisch, maar soms ook uitbundig als het kan. A Story To Tell... doet hier en daar denken aan oude folkplaten uit de jaren '60 en dat kan kloppen, want de opnames vonden volledig analoog plaats. Dat leidde ertoe dat Merrow anderhalf jaar aan deze cd heeft gewerkt, want je kunt niet zo gemakkelijk wat wegpoetsen als het verkeerd gaat, maar de noeste arbeid levert wel een fijne luisterplaat op met een heerlijk nostalgische charme die oudere folkliefhebbers zeker zullen herkennen.
Mirjam Adriaans