3hattrio - Lord Of The Desert - Okehdokee Records / Lucky Dice
Een tijd geleden raadde het team van Lucky Dice me het 3hattrio aan, een drietal Amerikaanse muzikanten, dat live erg goed schijnt te zijn. Ik kende ze nog niet, maar ze hebben inmiddels al vier albums op hun naam staan, hun jongste cd, Lord Of The Desert, verscheen begin dit jaar en beviel bij eerste beluistering al goed, een aantal draaibeurten verder wordt de plaat zelfs steeds beter.
In hun bio staat dat 3hattrio begon met een jamsessie toen violist Eli Wrankle pas 15 jaar oud was. Het klikte meteen met de oude rotten Hal Cannon (gitaar, banjo) en Greg Istock (contrabas en percussie). Eli wilde meer en in 2014 verschijnt debuutplaat Year One. Hoewel ze alledrie een andere muzikale achtergrond hebben (klassiek, folk en Caribische klanken) vindt het drietal elkaar in wat ze zelf American Desert Music noemen, ze vinden het lastig om uit te leggen wat dat precies is, maar het is in elk geval schatplichtig aan de streek waar ze vandaan komen. De mannen vertrekken namelijk ergens vanuit de traditie, maar weten die een eigen invulling te geven, geïnspireerd door het zuidwesten van Utah, met vlakbij de Mojavewoestijn, de Virgin rivier en Zion National Park met karakteristieke roodachtige zandsteen.
Op de achterkant van de hoes van Lord Of The Desert zijn drie mannen te zien. Onherkenbaar door de dierenkoppen die ze over hun hoofd dragen, op fietsen en met instrumenten, een banjo, viool en contrabas, tegen een achtergrond van een woestijn met kleine struikjes. Het plaatje intrigeert zoals de muziek dat doet, gelijk vanaf de opener Dust Devil, met een hypnotiserende banjo, gedreven vioolspel, subtiel baswerk en drie stemmen die bijna gospelachtig zingen over de 'dust devil' en de mens die worstelt met de wind en rust voor zijn ziel zoekt. Lekker folky denk je dan, om vervolgens in een door zinderende bas- en percussieritmes gestuurd Pilgrim terecht te komen, waarna de luisteraar een door spokende viool geleide instrumentaal, Night Sky, voor de kiezen krijgt. War begint nog lieflijk met klassiek aandoende viool, maar wordt al snel onheilspellend als de gitaar zich ertegenaan gaat bemoeien. De wat scherpe stem van Istock wordt hier geholpen door bijna psychedelische effecten om de onaardse sfeer compleet te maken, waar Cannon zijn donkere vocalen leent voor Wastelands Of Yesterday. In Motel en Won't Help is de zang geïmproviseerd, tekst doet er niet toe maar gaat op in het dynamische geheel. En de plaat wordt afgesloten met het niet gezongen maar gesproken titelnummer, Lord Of The Desert, dat tekstueel zelfs bijbels aandoet.
Verwacht geen liedjes met kop en staart, 3hattrio verwoordt de Amerikaanse woestijn waar ze vandaan komen. En net als het landschap is de muziek op Lord Of The Desert soms schroeiend, dan weer lieflijk, hier en daar traditioneel, maar ook met psychedelische elementen of een vleugje reggae. American desert music dus, die je niet moet beluisteren of benoemen maar gewoon beleven.
Mirjam Adriaans
3hattrio is komende tijd ook live te zien in ons land, tourdata augustus 2018:
vrijdag 10 augustus
La Truite Magique
Houffalize (België)
zaterdag 11 augustus
Openluchttheater
Valkenburg
zondag 12 augustus
Thedinghsweert
Tiel
zondag 19 augustus
Nic Jonk
Grootschermer
Op http://www.3hattrio.com/ staan een paar videclips, de muziek kun je vinden op Bandcamp: https://3hattrio.bandcamp.com/.